گل‌ها و گیاهان آپارتمانی

از زیبا‌ترین انواع گیاهان آپارتمانی، گیاهان آویزی هستند که برای نگهداری در خانه‌ها و یا ادارات کوچک نیز مناسب‌اند. اما با این حال اگر قصد خرید گیاهان آویزی را برای خانه یا محل کار خود دارید، پیشنهاد می‌کنیم مطلب زیر را مطالعه نموده تا بتوانید مناسب‌ترین گیاهان را خریداری کنید. ما در این مقاله به معرفی بهترین گیاهان آویزی برای خانه و محل کار و مکان‌های مناسب برای آویزان کردن آن‌ها پرداخته‌ایم، پس تا پایان همراه ما باشید.

مقدمه

نگهداری گل و گیاه در خانه علاوه بر این‌که یک فعالیت لذت‌بخش است، می‌تواند به تصفیه‌ی هوا و ایجاد طراوت و شادابی آدم‌ها کمک کند.
با توجه به افزایش جممعیت و افزایش آپارتمان نشینی یکی از مزیت های از دست رفته آپارتمان ها نبودن حیاط و باغچه است اما اگر دوست دارید گیاهان را به خانه خود دعوت کنید اما جای خیلی کمی دارید، از فضای بالای سرتان یعنی سقف خانه استفاده کنید. چگونه؟ با آویزان کردن گیاهان آپارتمانی از سقف یا دیوار. اگر لبه‌ی کتابخانه، روی یخچال و جاهای دیگر منزل و محل کارتان هنوز خالی است، یک گیاه آویز سبز و زیبا می تواند زیبایی منزل‌تان را تکمیل کند.
تقریبا می‌توانیم بگوییم که بیش‌تر گیاهان را می‌توانید به صورت آویز نگه دارید اما تعدادی از گیاهان برای آویزشدن مناسب‌تر از بقیه هستند که ممکن است به خاطر شرایط آسان نگه‌داری یا شکل برگ‌های آن باشد.

بهترین گیاهان آویزی برای نگهداری در خانه و محل کار کدام‌اند؟

در این مقاله 13 گل آویزی مناسب برای استفاده در فضاهای خالی محل زندگی و کارتان معرفی می‌کنیم تا از میان آن‌ها بتوانید مناسب‌ترین گیاه را انتخاب کنید.

1. گیاهان هوازی (تیلاندزیا)، گیاهانی کم دردسر و با روش نگهداری آسان

اگر فضای خیلی کمی دارید و دوست ندارید گیاهان با برگ‌های بزرگ را انتخاب کنید، گیاه هوازی را به عنوان یک انتخاب خوب درنظر بگیرید. مهم‌ترین تفاوت آن‌ها این است که بدون خاک رشد می‌کنند و مراقبت کمی لازم دارند. این گیاه رطوبت دوست است و لازم است برای آبیاری به آن آب را اسپری کنید. گیاه هوازی به حیوانات خانگی آسیبی نمی‌رساند.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: گیاه هوازی را در جایی آویزان کنید که نور کافی و غیرمستقیم داشته باشد و هوا در آن جریان داشته باشد. نزدیک پنجره یکی از محل‌های خوب برای نگه‌داری از گیاه هوازی است. ظرف نگه‌داری آن باید سوراخ داشته باشد تا جریان هوا به خوبی برقرار شود.

2. سینگونیوم، از زیبا‌ترین گیاهان آویزی با برگ‌های قلبی شکل

هر برگ قلبی شکل سینگونیوم، روی یک ساقه قراردارد و به همین دلیل اگر ساقه بلندشود، برگ‌ها هم به صورت آویز خواهند شد. این گیاه در رنگ‌های سبز، صورتی و زرشکی تیره موجود است.سینگونیوم‌ یک گیاه مناسب برای آویزان کردن از سقف است.

3. گیاه سرخس لانه پرنده، یکی از گیاهان آویزی رطوبت دوست

این گیاه به صورت طبیعی و در جنگل، زندگی وابسته به درختان دارد و برای تغذیه به گیاهان و درختان دیگر می‌چسبد. شکل برگ‌های این گیاه به مقدار نوری بستگی دارد که دریافت می‌کند. اگر مدت زیادی مقابل نور خورشید باشد، برگ‌هایش جمع می‌شود و اگر مدت کمی مقابل آن باشد برگ‌هایش صاف می‌گردد.
توصیه می‌کنیم که آن را مقابل نور زیاد نگذارید و بهتر است نور دریافتی آن کم باشد. این گیاه از جنگل‌های استوایی می‌آید پس رطوبت را بسیار دوست دارد.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: محیط حمام و دستشویی برای این گیاه بسیار مناسب است و مقدار رطوبت مورد نیازش را تامینمی‌کند.

4. گیاه سرخس برگ شمشیری، از انواع گیاهان تصفیه کننده هوا

این نوع سرخس زیبا هم مثل بقیه‌ی سرخس‌ها رطوبت‌ دوست است اما می‌تواند شرایط رطوبتی کم‌تر را هم تحمل کند. برگ‌های بلند و زیبای سرخس وقتی که آویزان می‌شود به خوبی زیبایی‌ش را نشان می‌دهد.
این گیاه به خوبی هوا را تصفیه می‌کند و برای حیوانات سمی نیست. سرخس به آبیاری منظم نیاز دارد و نمی‌تواند خشکی خاک را تحمل کند. این گیاه به صورت کوکداما سرخس نیز قابل تهیه و نصب می باشد.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: اتاق‌خواب، اتاق پذیرایی و محل‌های مرطوب مثل آشپزخانه و حمام اگر پنجره داشته‌باشند، برای سرخس بسیار مناسبند .آن را نزدیک به سقف آویزان نکنید و محلی را انتخاب کنید که جریان هوای مناسب وجود داشته باشد.

5. آکالیف، از جمله گیاهان دارای رشد سریع

این گیاه زیبا رشد سریعی دارد و اگر از آن مراقبت کافی صورت بگیرد، می‌تواند به آسانی رشد کند. این گیاه گل‌های قرمزرنگی دارد که بعد از مدتی داخل‌شان پر از تخم گل‌های بسیار ریز می‌شود. هرس کردن گیاه باعث می‌شود که شاخه‌های جدید تولید کند و به رشدش ادامه‌ می‌دهد.اگر دوست‌دارید گیاه آپارتمانی گل‌دار در محل زندگی‌تان داشته باشید،‌ تاج خروسی را فراموش نکنید.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: این گیاه به نور متوسط و آبیاری کامل نیاز دارد. به دلیل عرض زیادش، آن را در محل‌های پررفت و آمد آویزان نکنید.

6. پتوس، گیاهی مناسب برای افراد مبتدی در نگهداری از گیاهان

این گیاه زیبا با برگ‌های سبز و براقش یک آویز خوب به حساب می‌آید. پتوس از جمله گیاهان آپارتمانی محبوب است که به نور متوسط و کم نیاز دارد و به مراقبت چندانی احتیاج ندارد. پتوس به راحتی با قرار دادن شاخه در آب تکثیر می‌شود و برای تازه‌کارها گیاهی کاملا مناسب است.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: این گیاه به دلیل خاصیت تصفیه‌ی هوا، انتخاب خوبی برای اتاق خواب منزل به شمار می‌رود. اگر اتاق خواب‌تان نور متوسط دارد، پتوس را فراموش نکنید.

7. گیاه هدرا یا پیچگ انگلیسی، مناسب برای آویزان کردن در فضا‌های بزرگ

گیاه هدرا معمولا برای زیباترکردن نمای ساختمان‌ها و پوشاندن دیوارها استفاده می‌شود. شما هم می‌توانید با آویزان‌کردن این گیاه زیبا خانه‌تان را باطراوت‌تر از قبل کنید. برای اینکه هدرا جلوه‌ی زیباتری داشته‌باشد، ساقه‌های آن را کوتاه یا جمع نکنید و اجازه دهید از آویز و گلدان بیرون بریزد. این گیاه به نور و آبیاری متوسط نیاز دارد.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: فضاهای باز و بزرگ برای این گیاه مناسب است چون ساقه‌های آن می‌توانند بسیار بلند شوند.

8. گیاه زیبای پپرومیا، مناسب مکان‌هایی با نور متوسط

گیاه پپرومیا دوست‌داشتنی برگ‌های قلبی‌شکلی دارد که به رنگ‌های سبز، قرمز، خاکستری و کرمی وجود دارند. این گیاه به آب و مراقبت زیادی نیاز ندارد اما بهتر است در جایی با نور متوسط قرار بگیرد. شکل زیبای برگ‌های پپرومیا می‌تواند یک موضوع جالب برای گفت‌و‌گو باشد.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: این گیاه رطوبت را دوست دارد، آشپزخانه‌های پر‌نور می تواند محیطی بسیار مناسب برای نصب این گیاه باشد. ترجیحا در ارتفاع بالا آویزان شود و آن را دور از نور مستقیم خورشید قراردهید.

9. گیاه گندمی یا عنکبوتی، از جمله گیاهان مناسب برای مکان‌های کم رفت و آمد

گیاه گل گندم به نور و آبیاری کم احتیاج دارد، نگهداری از آن آسان است و خوش‌بختانه برای حیوانات خانگی سمی نیست. گندمی برگ‌های باریک و بلندی دارد که به طور طبیعی اطراف گلدان می‌ریزد و به همین دلیل بهترین روش قراردادن آن با استفاده از آویز است.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: این گیاه زیبا به دلیل شکل برگ‌هایش فضای زیادی را می‌گیرد به همین دلیل برای جاهایی مناسب است که رفت و آمد در آن کم باشد. بهتر است گلدان را در سبدی بزرگ‌تر آویزان کنید تا مانع آویزان‌شدن بیش ازاندازه‌ی برگ‌های بلندش شود.

10. گیاه سرخس شاخ گوزنی، از دیگر گیاهان دوست‌دار رطوبت

گیاه سرخس شاخ گوزنی یکی از زیباترین انواع سرخس است چون برگ‌های سبز بزرگ و شبیه به شاخ گوزن دارد. این گیاه را می‌توانید روی چوب هم پرورش دهید چون زندگی انگلی دارند. لازم است این گیاه در محلی قرار بگیرد که جریان هوای خوب دارد و  به مقدار زیادی نور غیرمستقیم خورشید نیاز دارد.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: محل مرطوب و پرنور مانند آشپزخانه محل مناسبی برای این گیاه زیباست.

11. ساکولنت غوره‌ای، گیاهی جذاب و مناسب برای آویزان کردن در محیط‌های پر‌نور

ساکولنت غوره ای زیبا با برگ‌های خاص و متفاوتش یکی از گیاه‌های خوب برای آویزان کردن است. می توان این گیاه را به صورت کوکداما دیزاین کرده و آویز نمایید. ساکولنت غوره‌ای به نورکامل، خاک مخصوص ساکولنت با زهکشی خوب و آبیاری کم نیاز دارد.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: جای پرنور مثل نزدیکی پنجره یا راهروی ورودی.

12. گیاه خوش‌رنگ اگزالیس، مناسب برای مکان‌هایی با نور غیر‌مستقیم

اگزالیس از خانواده‌ی شبدر زینتی است و با برگ‌های بنفشش یک انتخاب خوب برای خانه‌های پرنور است. برگ‌های این گیاه زینتی متناسب با مقدار به نور باز و بسته می‌شوند. اگزالیس به آبیاری متوسط نیاز دارد و هوای خنک را می‌پسندد.
بهترین مکان برای آویزان کردن گیاه: نزدیک پنجره‌هایی که با پرده‌ی نازک ‌پوشیده شده است تا از نور مستقیم آفتاب در امان بماند.

13. انواع تراریوم، مناسب برای فضا‌های کوچک

تراریوم یا باغ شیشه‌ای از یک محفظه‌ی شیشه‌ای، خاک و گیاهان کوچک درست شده‌است که جای زیادی را اشغال نمی‌کند و به مراقبت زیادی نیازندارد. تراریوم‌هایی که محفظه‌ی آن‌ها جایی برای آویزان کردن دارد، گزینه‌ی بسیار خوبی برای فضا‌های کوچک هستند.
بهترین مکان برای آویزان کردن: تراریوم‌ها به نور کافی و غیرمستقیم نیازدارند پس بهتراست آن‌ها را در نزدیکی ‍پنجره‌ آویزان کنید.

نکات مورد توجه درباره آویزان کردن گلدان گیاهان آویزی

روش‌های مختلفی برای آویزان‌کردن گیاهان در داخل آپارتمان وجود دارد. یکی از آن استفاده از کوکداما و کاشتن گیاه‌ موردنظرتان داخل کوکداما است. راه دیگر استفاده از آویزهای قلاب‌بافی است. گلدان در پایین این آویزها قرار می گیرد و محل مخصوصی برای وصل کردن قلاب دارد. می‌توانید از آویزهایی با رنگ‌های مختلف و گلدان‌های جالب استفاده کنید تا حال و هوای منزل و محل کارتان عوض شود.
از گلدان های سفالی برای گیاهانی استفاده کنید که به آبیاری زیاد حساس هستند. چون این گلدان‌ها آب را از خودشان به سرعت عبور می‌دهند.
برای خرید گلدان آویز برای گیاه تان، گلدان‌هایی با دهانه‌ی بزرگ باعث می‌شوند برگ‌ها روی گلدان بیفتند و به صورت نیمه افقی آویزان شوند  در عوض گلدان‌های باریک و بلند باعث می‌شوند که برگ‌ها به صورت عمودی‌تر آویزان شوند.
و نکته‌ی آخر این‌که اگر گیاه‌تان برگ‌های ‌آویز بلندی دارد، باید آن را در ارتفاع بالاتری آویزان کنید و اگر گیاه برگ‌های کوچک و کوتاه دارد، آن را در ارتفاع پایین‌تر بیاویزید.

گلایول یکی از گل‌های گلدانی زیبا و با تنوع رنگی زیاد است که احتمالا همه شما آن را می‌شناسید. از زمان قدیم از گل شاخه بریده گلایول در انواع سبد گل و دسته گل استفاده می‌شده است و هنوز هم کاربرد‌های زیادی در گل آرایی دارد. حال اگر دوست دارید درباره این گل معروف و محبوب بیشتر بدانید و با همه اطلاعات لازم درباره گل گللایول به خوبی آشنا شوید، در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

آشنایی با گل گلایول

گل گلایول نام گلی است که اغلب در کناره های دریای مدیترانه در رنگ و گونه های متنوعی می‌روید. این گل ها با رنگ های سفید، صورتی پررنگ، یاسی،نارنجی، آبی و حتی سبز یافت می شوند.
گل گلایل، شامل 260 نوع گونه مختلف می‌شود. حدود 250 نوع از این گونه‌ها متعلق به صحراهای آفریقا، بخصوص بخش جنوبی آن است. از این بین، تنها 10 گونه از گلایول هستند که به اوراسیا ( آسیا و اروپا) تعلق دارد.
فرقی نمی‌کند چگونه از گلایل نگهداری می‌کنید؛ در گلدان آب، گلدان خاک، باغچه، شاخه‌ای و حتی در دسته گل! گلایل برای تمام منظورها عالی و بی‌نظیر است.
در یونان باستان، نام این گل Xiphium بوده است. این کلمه به معنی شمشیر است!
برای نخستین بار در قرن هجدهم، گلایول‌های آفریقایی در مقیاس زیادی به اروپا برده شد و بلافاصله به محبوبیت زیادی دست پیدا کرد.
این گل زیبا در ایران نیز وجود داشته و طرفداران زیادی نیز به خود جلب کرده است. چرا که این گل هم زیبا بوده و هم می توان به مدت طولانی تری آن را نگهداری کرد. اما توجه داشته باشید، با اینکه نوع این گل در ایران محدود است، اما امکان پرورش گل گلایول در خانه وجود دارد.
گل دادن گل گلایل بسته به نوعی که می خواهید آن را پرورش دهید، متفاوت بوده و به شرایط ویژه ای از جمله، نوع گل، آب و هوای مناسب، خاک مناسب و شرایط نگهداری نیاز دارد.

معرفی گونه‌های مختلف گل گلایول

این گل تنوع زیادی دارد و در رنگ های مختلف یافت می‌شود. انواع گلایول عبارتند از:
- گل گلایل سفید
- گلایول قرمز
- گلایل صورتی
- گلایل بنفش
- گلایل زرد
- گلایل مشکی
- گلایل پاپیلیو
- گلایل نارنجی

این گل نماد چیست؟

گلایل گل یادآوری و تداعی خاطرات است. به گیرنده خود می‌گوید که فردی عاشق و شیفته اوست. گلایول همچنین نماد استقامت، قوی بودن، ایمان داشتن و افتخار کردن است.

بررسی سمی بودن گلایول

گلایول برای حیوانات خانگی (سگ و گربه) سمی است و اگر توسط آنها خورده شود، عوارض گوارشی مثل استفراغ و اسهال در پی خواهد داشت.
اگر پوست حساسی دارید، بهتر است هنگام دست زدن و رسیدگی به گلایول از دستکش استفاده کنید.

گل گلایول چه کاربرد‌هایی دارد؟

در گذشته گلایول مصارف دارویی داشته است و گاهی هم به صورت موضعی برای درمان درد مفاصل از آن استفاده می‌شده است.
از گلایول‌هایی که در مدیترانه و انگلستان رشد می‌کردند برای درمان دردهای مزمن بدن استفاده می‌شده است.
اما امروزه بخش غالب کاربرد گلایول، محدود به کاشت در باغچه و یا حضور در دسته گلهاست.

شرایط نگهداری این گل چگونه است؟

- نگهداری گل گلایل در آپارتمان و باغچه امکان پذیر است. مقدار Ph خاک باید بین 6 تا 6.5 بوده و جنس خاک می تواند از ترکیب رس و ماسه و یا ترکیب پیتماس، کوکوپیت و خاک معمولی باشد. که ترکیب دوم برای این گیاه مناسب تر است.
- آبیاری این گل باید مرتب اما با رطوبت کم باشد. زیرا به رطوبت زیاد حساسیت داشته و واکنش نشان می دهد. سعی کنید گل را 1 بار در هفته و در فصل تابستان 2 بار در هفته، آبیاری کنید. مراقب باشید که گل هیچ وقت بدون رطوبت نماند. زیرا خشک شده و زیبایی خود را از دست می دهد.
- دمای مناسب آن در بهار و تابستان 5 درجه سانتی گراد است. اما توجه کنید که این گل در دمای 18 تا 25 درجه بهترین رشد را داشته و در زیر دمای 7 و بالای 30 درجه رشد نمی کند.
- نوری که این گل باید دریافت کند، بسیار کم بوده و مدت زمان نوردهی به گل، بین 13 تا 14 ساعت در روز و با طول ملایم می باشد. نور زیاد کیفیت گل را افزایش داده اما باعث می شود که دیر تر گل بدهد.
- پیاز های بزرگ این گل بهتر و زیباتر از پیاز های کوچک آن، گل می دهند. بنابراین از پیاز های بزرگ این گل استفاده کنید. همچنین پیاز این گل می تواند زود گل یا دیر گل باشد. پس هنگام کاشت حتماً از نوع گل دهی آن اطلاعات کسب کنید.
- اگر قصد کاشت و پرورش گل گلایل را دارید، بهتر است آن را در بهار تا اوایل تیر ماه بکارید. زمان کاشت پیاز گلایل اواخر بهار و ابتدای تابستان است.
 جالب است بدانید امکان نگهداری طولانی مدت گل گلایول نیز وجود داشته و شما می توانید طول عمر آن را افزایش دهید. همچنین خاصیت این گل برای پرورش مو و ناخن بسیار مفید بوده و می توانید از آن چای گل گلایول نیز تهیه کرده و نوش جان کنید.

خشک کردن گل‌های طبیعی به شما کمک می‌کند تا بتوانید دسته گل‌هایی را که در مناسبت‌های خاص هدیه گرفته‌اید برای همیشه نگه دارید. اما اگر دوست دارید گل‌های طبیعی خود را خشک کنید، در ابتدا باید روش‌های خشک کردن گل‌های طبیعی را به خوبی بیاموزید و سپس با استفاده از یکی از این روش‌ها به درستی دسته گل یا دیگر گل‌های طبیعی خود را خشک کنید. برای یادگیری این روش‌ها نیز در ادامه این مطلب ما را همراهی فرمایید.

مقدمه

گل‌ها همیشه با خودشان خاطرات خوب را به همراه دارند، مخصوصا اگر آن‌ها را در مناسبت‌های خاص مثل ولنتاین، تولد یا سالگرد آشنایی هدیه گرفته‌باشید، اما نکته‌ای که در مورد گل‌ها وجود دارد، ماندگاری آن‌هاست. همان‌طور که می‌دانید گل‌ها عمر طولانی ندارند و زود از بین می‌روند. ازاین‌رو نمی‌توان آن‌ها را برای مدت طولانی نگه داشت مگر با ترفندهای خاص که یکی از آن‌ها، خشک کردن گل است.
حالا چگونه گل طبیعی را خشک کنیم؟ با این روش می‌توانید گل‌هایی که به عنوان هدیه روز ولنتاین ، روز زن، روز مادر یا هر مناسبتی دیگری هدیه گرفته‌اید را ماندگارتر کنید. در این مقاله قصد داریم پنج مورد از روش های خشک کردن گل‌ را با هم مرور کرده و توضیحات کاملی در مورد هرکدام به شما بدهیم؛ پس با ما همراه باشید.

اولین روش: خشک کردن گل طبیعی در هوای آزاد

اولین طریقه خشک کردن گل طبیعی هوای آزاد است. شما می‌توانید بیش‌تر گل‌های نیمه‌باز و در حال شکفتن را در جریان هوا خشک کنید. چون گل‌ها در حالی که کم‌کم باز می‌شوند، می‌توانند خشک شوند. از آن‌جایی که گل کاملا باز ممکن است در مرحله‌ی خشک‌شدن، گلبرگ‌هایش را از دست بدهد،  بهتر است از گل نیمه‌باز استفاده کنید. این روش خشک کردن گل طبیعی برای گل‌های کوچک با شاخه‌های ضخیم مثل اسطخدوس و زبان درقفا بهترین نتیجه را دارد. این روش ساده‌ترین روش خشک کردن گل طبیعی در خانه است.
نکته: آثار پژمردگی و آفت‌ها در گل‌های خشک خودش را بیش‌تر نشان می‌دهد پس برای خشک کردن از گل‌های کاملا سالم و بدون آفت استفاده کنید. اما چگونه می‌توانیم گل‌ها را در هوای آزاد خشک کنیم؟

گام اول

برای خشک کردن دسته گل، گل‌هایتان را به‌صورت دسته‌‌های کوچک درآورید. تمام برگ‌ها را جدا کنید و دور بریزید و گل‌های یکسان را در دسته‌ی جداگانه‌ بپیچید. هردسته گل می تواند حداکثر 10 شاخه گل داشته‌ باشد. از دسته کردن گل‌های بزرگ مثل هورتانسیا یا ادریسی، رز و پیونی خودداری کنید چون هرکدام از آن‌ها باید به صورت تکی خشک شوند. گل‌های ظریف مثل مینا که شاخه‌ی نازکی دارند، بعد از خشک شدن خرد می‌شوند. پس بهتر است ساقه‌های این گل‌ها را کوتاه کنید و با سیم به هم ببندید.
حالا ساقه‌های هردسته را با کش پلاستیکی به هم ببندید. کش را چند دور، دور ساقه‌ها ببندید و کاملا سفت کنید. کش را نه آنقدر سفت ببندید که ساقه‌های گل را له کند نه آنقدر شل که بعد از خشک‌شدن، گل‌ها از دسته‌گل بریزند. چون ساقه‌ها بعد از خشک شدن نازک می‌شوند و اگر کش را شل ببندید، گل‌ها می‌ریزند.

گام دوم

چگونه دسته گل طبیعی را خشک کنیم؟ دسته‌گل‌ها را به‌صورت وارونه آویزان کنید. محل آویزان کردن دسته‌گل‌ها باید خشک، تاریک و گرم باشد تا گل‌ها کپک نزنند و رنگ‌شان عوض نشود. جریان هوا هم باعث خشک‌شدن سریع‌تر گل‌ها شده و از رشد آفت و قارچ  جلوگیری می‌کند. پس دسته‌ها‌ی گل را با فاصله‌ی مناسب در فضایی با گردش هوای خوب و حداقل 15 سانتی‌متر فاصله با سقف آویزان کنید. این روش برای خشک کردن گل بدون تغییر رنگ بسیار مناسب است.
برای آویزان کردن گل‌ها می توانید از میخ، قلاب یا گیره لباسی و نخ استفاده کنید. یک راه دیگر استفاده از گیره‌ی کاغذ است که مثل تصویر آن را باز کنید و به حالت S  درآورید. یک سرش را به زیر کش بزنید و سر دیگرش را با نخ به میخ یا گیره متصل کنید.
حالا به مدت 2 تا 4 هفته صبر کنید. گل‌ها وقتی خشک‌شده‌اند که گلبرگ‌ها به صورت خشک و شکننده‌ درآمده ‌باشند. خیلی به ندرت پیش می‌آید که گلی تا چهار هفته خشک نشود که علت آن معمولا شرایط نامناسب محل یا ضخیم بودن بیش از اندازه گلبرگ‌ها است.
در این روش خشک کردن گل، ساقه‌ها معمولا به‌صورت مستقیم و صاف خشک می‌شوند باوجوداین؛ اگر دوست دارید ساقه‌ها حالت منحنی و طبیعی‌تری داشته‌باشند، آن‌ها را  مدتی در ظرفی پر از آب گرم بگذارید تا نرم شوند. سپس ساقه‌ها را به حالت دلخواه‌تان درآورید و در جای قبلی بگذارید تا دوباره خشک شوند.

گام سوم (اختیاری)

برای این‌که گل‌ها برای مدت بیش‌تری سالم بمانند، می‌توانید اسپری مو (تافت) یا اسپری نگهدارنده‌ی گل را روی گل‌ها بپاشید تا گلبرگ‌ها نریزند یا نشکنند.

دومین روش: استفاده از مایکروویو و پودر جاذب رطوبت برای خشک کردن گل‌ها

در این بخش به تشریح نحوه خشک کردن گل طبیعی با مایکرویو می‌پردازیم. این روش برای گل‌هایی با گلبرگ‌های زیاد مناسب است. مثلا گل رز، آهار، همیشه بهار و جعفری از گل‌هایی هستند که خشک کردنشان به این روش خوب جواب می‌دهد. البته این راه برای گلبرگ‌های ضخیم‌تر جواب‌گو نیست. برای خشک کردن گل ها با مایکرویو از گل‌های نیمه‌باز و سالمی استفاده کنید که گلبرگ‌های آن‌ها در حال ریختن نباشند.
در این روش باید ساقه‌ها را تا جایی که ممکن است کوتاه کنید و بهتر است اندازه‌‌ی آن‌ها حدود 2 تا 5 سانتی‌متر باشد.

اولین مرحله (اختیاری)

اگر می‌خواهید ساقه‌های گل‌ها بعد از خشک شدن، فرم بگیرند دورتادور ساقه‌ها را سیم به صورت مارپیچ بپیچید. سپس ساقه را به فرم دلخواه خود درآورید. منتها نکته‌ای که در این مرحله باید به آن توجه کنید این است که نباید سیم را محکم دور ساقه‌ها پیچیده و اگر ساقه‌های خیلی نازک و شکننده هستند، به‌جای پیچیدن سیم، آن را به ساقه‌های بچسبانید، همچنین سعی کنید از سیم‌ها نازک استفاده کنید.

دومین مرحله

پودر جاذب را در ظرف پلاستیکی مخصوص مایکرویو بریزید. پودرجاذب ماده‌ی شیمیایی خاصی است که رطوبت را جذب می‌کند. سیلیکا ژل یکی از این پودرهای جاذب است که می‌توانید در بازار آن را تهیه کنید. سیلیکا‌ ژل برای  خشک کردن گل‌‌های ظریف و رنگی بسیار مناسب است.  ظرف را به اندازه‌ی دو و نیم تا پنج سانتی‌متر از پودر جاذب پر کنید.
حالا گل‌ها را مانند ویدئو روی پودرجاذب بگذارید.  این گل‌ها باید حداقل دوسانتی‌متر فاصله با یک‌دیگر داشته‌باشند. حالا بقیه‌ی پودرجاذب را به‌آرامی روی گل‌ها بریزید؛ به‌طوری‌که کاملا روی گل‌ها را بپوشاند.
اگر شکل گلبرگ‌ها در زمان ریختن پودر جاذب و تحت فشار تغییر کرد، به آرامی با خلال دندان  یا چوب کبریت آن‌ها را جا‌به‌جا کنید. بهتر است ابتدا با خشک کردن یک یا دو گل شروع کنید تا زمان مناسب برای خشک‌کردن هرگل را به‌دست آورید.
توجه داشته‌باشید که این پودرها محدودیت مصرف دارند و بعد از چندبار مصرف خاصیت خودشان را از دست می‌دهند.

سومین مرحله

ابتدا یک فنجان پر از آب را داخل مایکرویو بگذارید. این فنجان آب مقداری از انرژی مایکرویو را جذب می‌کند و احتمالا سوختن یا خشک شدن بیش از اندازه‌ی گل‌ها را کم‌ خواهد کرد. حالا ظرف پودرجاذب و گل را که در مرحله‌ی قبل آماده کردید، در کنار فنجان بگذارید. زمان مایکرویو را برای دو دقیقه تنظیم کنید. بعد از دو دقیقه گل‌ها را با خلال دندان چک کنید که خشک شده‌اند یا نه. اگر گل‌ها خشک نشده بودند، یک دقیقه‌ی دیگر آن را در مایکرویو بگذارید.
این مرحله به آزمون و خطا نیاز دارد چون نوع مایکرویو، میزان ضخامت گل‌ و  کیفیت پودرها با هم متفاوت است و نمی‌توانیم دستور ثابتی برای مدت زمان مایکرویوکردن پیشنهاد بدهیم. بااین‌حال در نظر داشته باشید گل‌های ظریف مثل گل مینا به شدت کم‌تری از امواج نیاز دارند (کمی بیش‌تر از درجه‌ی یخ‌زدایی مایکرویو) و گل‌هایی با گلبرگ‌های ضخیم‌تر و تعداد بیش‌تر معمولا به 8 دقیقه مایکرویو در دمای متوسط یا بالا نیاز دارد.

چهارمین مرحله

بعد از خشک شدن، ظرف را از مایکرویو خارج کنید، روی ظرف را با در یا بشقاب به صورت نیمه‌باز بپوشانید و به مدت یک روز کنار بگذارید. چون پودرجاذب مخصوصا سیلیکا ژل به مدت زیادی برای خنک‌ شدن نیاز دارد.
نکته: گل‌های کوکب، بنفشه و پیونی را به مدت 36 ساعت  کنار بگذارید اما گل‌های ضخیم‌تر و بزرگ‌تر مثل رز و میخک ممکن است در مدت ده ساعت هم خشک شوند.
توجه: ظرف و پودر جاذب رطوبت را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگه‌دارید.

پنجمین مرحله

بعد از گذشت مدت زمان مشخص شده و خنک شدن محتوای ظرف،  گل‌ها را به آرامی از داخل پودر درآورید و پودر اضافی را با قلم‌موی ظریف از لابه لای گلبرگ‌ها بتکانید.
مثل روش اول در این روش نیز می توانید برای محافظت و طول عمر بیش‌تر به گل‌ها اسپری مو (تافت) یا اسپری نگهدارنده‌ی گل‌ها بپاشید.

سومین مرحله: خشک کردن گل‌های طبیعی تحت فشار

شاید با طرز خشک کردن گل طبیعی آشنا باشید. این روش خشک کردن برای گل های کوچک و صاف مثل بنفشه و یاس مناسب بوده و برای گل‌های دارای ساقه‌ و گلبرگ ضخیم مفید نیست؛ چون این گل‌ها به‌خوبی خشک نمی‌شوند.

گام اول

گل‌ها را روی کاغذ مات و غیرروغنی مثل روزنامه، مقوا یا دستمال کاغذی بچینید. بعد از چیدن، یک لایه‌ی دیگر از کاغذ را روی گل‌ها بگذارید. هرچه کاغذی که استفاده می‌کنید، جاذب رطوبت بهتری باشد، نتیجه‌ی بهتری خواهید گرفت. مثلا می‌توانید گل‌ها را بین دو برگه روزنامه بچینید، سپس روزنامه‌ها را بین دو برگه کاغذ خشک‌کن بگذارید و در نهایت، کاغذ‌های خشک‌کن را بین دولایه مقوا بگذارید.

گام دوم

حالا لازم است که روی کاغذها جسمی سنگین و بزرگ بگذارید که در همه‌جایش وزن یکسانی دارد. می توانید از کتاب‌های ضخیم و بزرگ مثل فرهنگ‌ لغت یا جعبه‌‌ی سنگین یا تکه‌های چوب استفاده کنید. سپس گل‌ها را در جای گرم و خشک نگه‌داری کنید.

گام سوم

 بعد از گذشت یک هفته، جسم سنگین و کاغذها را بردارید و گل‌ها را  دوباره طبق مرحله اول،‌ روی کاغذهای جدید و خشک بچینید و جسم سنگین را روی کاغذها بگذارید. بعد از گذشت سه هفته (بسته به نوع گل‌ها)، وزنه را بردارید و گل‌ها را بیرون بیاورید. گل‌هایی که کاملا خشک‌شده‌اند، گلبرگ‌های ترد و شکننده و نازک دارند. این گل‌ها را می‌توانید در کارهای هنری مثل قاب عکس طبیعی از گل‌ها استفاده کنید.

چهارمین روش: استفاده از فر‌های فن‌دار برای خشک کردن گل‌ها

برای این کار نیاز به فر فن‌دار دارید. بعد از فر نوبت انتخاب گل مناسب است؛ از بهترین گل‌ها برای خشک کردن به این روش، گل داوودی است، چون این گل پر از گلبرگ و فشرده است.

مرحله اول

یک تکه توری فلزی ریز بردارید و گل‌ها را داخل توری بچینید به‌طوری‌که ساقه‌ها از داخل سوراخ‌های توری عبور کنند.

مرحله دوم

فر شما باید دارای فن باشد چون فقط این نوع فر می‌تواند گرما را به صورت یکسان در داخل محفظه فر به جریان در‌آورد. فر را در دمای 100 درجه فارنهایت یا 38 درجه سانتی‌گراد گرم کنید. سپس گل‌ها را به همراه توری فلزی داخل سینی فر بگذارید. دمای پایین فر باعث می‌شود که گل‌ها  به‌آرامی خشک شوند. گل‌ها را به‌مدت چند ساعت در فر روشن بگذارید.
زمان دقیق و نهایی فر برای خشک‌شدن گل‌ها بستگی به نوع گل دارد و هرچه‌قدر گردش هوای فر بهترباشد، گل‌ها با کیفیت بهتری خشک می‌شوند.
این روش را با فرهای معمولی امتحان نکنید چون رطوبت را بیش از اندازه نگه‌ می‌دارند و حداقل دمای آن‌ها از 38 درجه سانتی‌گراد یا 100 درجه‌ی فارنهایت خیلی بالاتر است.

مرحله سوم

بعد از گذشت چندساعت، گل‌ها خشک می‌شوند. گل‌ها را از فر بیرون آورید و اجازه‌دهید خنک شوند. به آن‌ها دست نزنید تا زمانی که دمای آن‌ها هم‌دمای محیط اطرافشان شود.
به عنوان آخرین نکته در این روش نیز باید بگوییم؛ مثل دو روش اول می‌توانید از اسپری مو یا اسپری نگه‌دارنده‌ی گل‌ها برای ماندگاری بیش‌تر و جلوگیری از آسیب به گلبرگ‌ها استفاده کنید.

پنجمین روش: استفاده از پودر جاذب رطوبت و نمک برای خشک کردن گل‌ها

این روش برای گل‌های بزرگ و ظریف مثل لیلیوم مناسب است. این گل‌ها را باید زمانی خشک کنید که کاملا شاداب هستند و گلبرگ‌هایشان نریخته است. بهتر است گل‌های نیمه باز انتخاب کرده و آن‌ها را فورا و قبل از شکفته‌شدن خشک کنید.

قدم اول

پودرجاذب را آماده کنید. همان‌طور که قبل‌تر اشاره کردیم، پودر جاذب رطوبت، ماده‌ی شیمیایی است که رطوبت را به آسانی به خودش جذب می‌کند. این پودر می‌تواند کم کم رطوبت گل‌ را گرفته و آن را خشک کند. برای این‌که بهترین نتیجه را بگیرید، بهتر است از پودرجاذب با کیفیت و استفاده نشده استفاده کنید. در ادامه چند نوع پودر معروف را معرفی می‌کنیم؛

1. سیلیکا ژل

این ماده بهترین نتیجه را به شما می‌دهد و می‌توانید آن را به راحتی در بازار تهیه کنید. این پودر با وجود قیمت بالا، چندبار قابل استفاده است.

2. بوراکس و آرز ذرت

این پودر سبک و ارزان است. هرکدام از این مواد را می‌توانید به صورت جداگانه بخرید و با هم مخلوط کنید. می‌توانید آن را به نسبت مساوی با هم مخلوط کرده یا به ازای یک واحد بوراکس از شش واحد آرد ذرت استفاده کنید. بوراکس  یا بوره، نمک بوریک اسید است. نمک بوریک اسید بلورهای بی‌رنگی دارد که در آب حل می‌شوند.  بوراکس کاربرد زیادی در صنعت، پزشکی و علم تغذیه دارد.

3. ماسه

این پودر فقط شکل گل را حفظ می‌کند و رطوبتی جذب نمی‌کند. در واقع هوا باعث خشک‌شدن گل می‌شود. این روش طولانی‌ترین زمان را لازم دارد و بیش‌تر اوقات ارزان‌ترین روش هم است.

قدم دوم (اختیاری)

بعضی‌ها معتقدند که نمک باعث حفظ رنگ گل‌ها می‌شود. شما هم می‌توانید سه قاشق چای‌خوری نمک بدون ید را به یک لیتر از مواد جاذب اضافه کنید. یعنی به ازای هر لیتر پودر جاذب، 15 میلی‌لیتر نمک بریزید.

قدم سوم

یک ظرف مناسب انتخاب کنید. اگر مقدار پودرتان زیاد است، ظرفی عمیق در نظر بگیرید که بتوانید گل‌ها را به صورت ایستاده داخل آن بگذارید. بیش‌تر افراد از مواد کم‌تری استفاده می‌کنند و گل‌ها را به شکل ساقه‌کوتاه در ظرف کم‌عمق می‌گذارند. البته هر پودر جاذبی دستور العمل خاص خودش را دارد؛ مثلا ‌برای سیلیکا‌ ژل از ظرفی استفاده کنید که درب آن به‌طور کامل بسته شده و هوا به درون آن نفوذ نکند. یا مثلا برای بوراکس یا ماسه از ظرف درباز استفاده کنید. حتی یک جعبه‌ی مقوایی که بدون سوراخ یا پارگی باشد، برای این مواد مناسب است.

قدم چهارم

پودر را به ضخامت حداقل 2ونیم تا 5 سانتی‌متر داخل ظرف بریزید. گل‌ها را به صورت ایستاده در مواد فروکنید. سپس به آرامی پودر جاذب را روی گل‌ بریزید تا کاملا داخل پودر قرار بگیرد.
اگر از ماسه استفاده می‌کنید، نیازی نیست که گل‌ها کاملا در آن فرو بروند. چون ماسه فقط برای نگه‌داشتن گل به کار می‌رود و جریان هوا باعث خشک شدن آن می‌شود.
نکته: گل‌هایی مثل مینا به صورت وارونه و گل‌هایی مثل میمون و زبان در قفا به صورت افقی بهتر خشک می‌شوند. همچنین برای خشک کردن گل‌های ساقه‌ی بلند از ظرفی عمیق که به اندازه‌ی بلندی ساقه است، استفاده کنید.

قدم پنجم

بعد از قراردان گل‌ها، ظرف را در جای گرم و خشک بگذارید. اگر از ظرف درباز استفاده می‌کنید، باید آن را در جایی بگذارید که جریان هوا برقرار باشد. بعد از چند روز با استفاده از خلال دندان یا گوش پاک‌کن گل‌ها را بررسی کنید که چه‌قدر خشک شده‌اند.
- معمولا سیلیکا‌ ژل به مدت 2 تا 4 روز نیاز دارد که گل‌ها خشک شوند. البته‌ گل‌های با گلبرگ ضخیم به زمان بیش‌تر و حدود یک هفته نیاز دارند. یادتان باشد که صورتی شدن رنگ سیلیکا‌ژل به این معناست که نهایت رطوبت را جذب کرده‌است.
- مخلوط بوراکس هم به پنج تا چهارده روز زمان برای خشک شدن گل‌ها نیاز دارد.
- ماسه به زمان طولانی‌تری نیاز دارد که معمولا بین 14 تا 21 روز است.

قدم ششم

بعد از خشک‌شدن کامل گل‌ها، می‌توانید ظرف را به یک طرف برگردانید تا پودرجاذب بریزد و گل‌ها بیرون بیایند. به آرامی گل‌های خشک را از میان پودرجاذب بیرون آورید و با قلم‌موی نرم آن‌ها را تمیز کنید.
اگر پودر جاذب به گلبرگ چسبیده و جدا نمی‌شود، ‌می‌توانید مقداری ماسه را از فاصله‌ی 30 سانتی‌متری روی گل بریزید تا ذرات اضافی پودرجاذب را از گلبرگ جدا کند.
اگر گل‌ها را زودتر از موعد از مواد بیرون آورید، باعث پژمرده‌شدن و چروک‌شدن آن خواهید شد. برای امتحان؛ اول لبه‌های گلبرگ را بررسی کنید تا ببینید به صورت کاملا خشک و کاغذی و نازک درآمده است یا خیر، بعد گل‌ها را خارج کنید.
گفتنی است در این روش نیز می‌توانید اسپری مو (تافت) یا اسپری نگه‌دارنده‌ی گل را برای طول عمر و حفاظت بیش‌تر روی آن‌ها بپاشید.

حال که پنج روش برای خشک کردن گل ها را یاد گرفتید؛ وقت آن رسیده که گل های طبیعی که به عنوان هدیه به شما داده‌‌اند را خشک کرده و یاد و خاطره آن‌ها را تا مدت‌ها زنده نگه دارید. همچنین با یادگیری این روش ها می‌توانید از این به بعد به‌جای خرید گل مصنوعی برای تزیین منزل خود بدون نگرانی از خراب شدن گل طبیعی سراغ خرید گل طبیعی رفته و بعد از اینکه طراوت خود را از دست دادند به‌سادگی آن‌ها را خشک کنید. این کار هم فال است و هم تماشا!

اگر دوست دارید از چند کاکتوس زیبا و مناسب در خانه یا محل کارتان نگهداری کنید اما نمی‌دانید چه کاکتوسی خریداری فرمایید، با ما همراه باشید. ما در این مقاله به معرفی چند نمونه از زیبا‌ترین کاکتوس‌های گوشتی پرداخته‌ایم که هم برای نگهداری درون خانه و هم بیرون از خانه مناسب‌اند. شما نیز پس از آشنایی با این کاکتوس‌ها می‌توانید نسبت به خرید تعدادی از آن‌ها اقدام فرمایید.

مقدمه‌ای بر کاکتوس‌های گوشتی

کاکتوس‌ها گیاهانی دوست داشتنی و خاص هستند که مراقبت کمی می‌خواهند و مناسب کسانی هستند که فرصت زیادی برای نگهداری از گیاهان ندارند. بیشتر گونه‌های کاکتوس گوشتی هستند. یعنی تنه یا ساقه‌هایی گوشتی و ضخیم دارند که وظیفه ذخیره آب را انجام می‌دهند. کاکتوس های گوشتی در واقع آب را در تنه یا ساقه گوشتی خود ذخیره می‌کند تا بتواند در طول زمان از آن استفاده کند. اگر عاشق کاکتوس هستید و قصد خرید کاکتوس دارید، پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مطلب با ما همراه باشید. در این مطلب به معرفی 16 تا از کاکتوس های گوشتی جذاب خواهیم پرداخت.

1. کاکتوس پر خار جذاب و بی‌دردسر (Echinopsis)

کاکتوس پرخار گونه‌ای از کاکتوس های گوشتی است که تنه‌ای کوتاه و ضخیم دارد و می‌تواند حجم زیادی از آب را درون خود ذخیره کنند. این گیاه بیش از صد نوع مختلف دارد که همگی آن‌ها به خاطر اندازه بزرگ، تنه گوشتی و گل‌های زیبایی که دارند شناخته شده و محبوب هستند. کاکتوس پرخار بومی آمریکای جنوبی است و می‌تواند به‌عنوان یک گیاه خانگی بدون دردسر در کنار شما زندگی کند.

2. کاکتوس ستون پنبه‌ای یا کاکتوس پیرمرد (Austrocylindropuntia vestita)

کاکتوس ستون پنبه‌ای گیاهی با تنه‌ای استوانه‌ای و گوشتی است که روی آن کرک‌هایی سفید رنگ و نرم می‌روید. این کرک‌ها در واقع همان برگ‌ها یا خارهای گیاه هستند که به‌این صورت تکامل پیدا کرده‌اند. به خاطر شکل این کرک‌ها به این گیاه کاکتوس پیرمرد هم می‌گویند.
این گیاه می‌تواند گل‌های بزرگ و قرمز رنگ در بالای تنه خود شکوفا کند که در کنار رنگ سفید خارها بسیار جذاب و دیدنی می‌شوند.

3. کاکتوس گلدار و کوچک اسکوباریا میسورینسیس (Escobaria missouriensis)

اگر به‌دنبال کاکتوسی کوچک با گلی جذاب هستید اسکوباریا میسورینسیس انتخاب خوبی است. این گیاه جز کاکتوس های گوشتی است که تنه‌ای گوشتی و کوچک دارد و در بالای آن گلی براق با رنگ‌های چشمگیر می‌روید. گاهی یک گل و گاهی بیشتر از یک گل از یک گیاه شکوفا می‌شوند که ممکن است حتی از اندازه خود گیاه هم بزرگتر باشند. گل‌هایی با گلبرگ‌هایی براق و درخشان که در مرکز رنگی متفاوت دارند. جالب است بدانید در غرب به این گیاه دم روباه میزوری هم می‌گویند.

4. کاکتوس خاص و چشمگیر میوه بلوطی (Ariocarpus)

یکی دیگر از کاکتوس های گوشتی که به خاطر شکل خاصی که دارد در یونان باستان به میوه بلوط شهرت پیدا کرده و همین اسم را تا امروز با خود به همراه دارد، کاکتوس میوه بلوطی است. این گیاه تنه‌ای گوشتی و ضخیم دارد که در صورت نگهداری درست گلی زیبا شکوفا می‌کند. تنه استوانه‌ای این گیاه از تکه‌هایی مثلثی شکل تشکیل شده که باعث خاص بودن آن می‌شود. سرعت رشد این گیاه بسیار کم است و برای محیط‌هایی با فضای کم انتخابی عالی است.

5. کاکتوس متفاوت و جذاب اختری (Ariocarpus fissuratus)

این کاکتوس از کاکتوس های گوشتی یکی از انواع کاکتوس میوه بلوطی است، اما شکل خاص و منحصربه فرد این گیاه ارزش آن را دارد تا جداگانه به آن بپردازیم. کاکتوس اختری تنه‌ای گرد و طبقه مانند دارد که از مثلث‌های تقریبا بزرگی تشکیل شده است. آرایش خاص این مثلث‌ها در کنار یکدیگر ممکن است شما را به یاد گل کوکب بیندازد. کاکتوس اختری بومی استرالیاست و می‌تواند نمایی استثنایی به هر خانه‌ای اضافه کند.

6. کاکتوس ستونچه درفشی (Austrocylindropuntia subulata)، دارای گل‌های نارنجی- صورتی

کاکتوس ستونچه درفشی در غرب به سوزن حوا مشهور است و می‌تواند تا 4 متر هم رشد کند. این کاکتوس تنه‌ای استوانه‌ای دارد که در بالا به چند شاخه کوچک‌تر تقسیم می‌شود و مثل یک درفش است.
ستونچه درفشی به محیطی گرم با نور مستقیم آفتاب نیاز دارد تا بتواند گل‌های نارنجی- صورتی خود را شکوفا کند و زیبایی خود را به رخ بکشد.

7. کاکتوس بدون تیغ کلاه اسقفی (Astrophytum myriostigma)

یکی دیگر از کاکتوس های گوشتی با ظاهری خاص کاکتوس کلاه اسقفی است. گیاهی قد کوتاه با ظاهری خاص که درست شبیه کلاه اسقف‌هاست. این گیاه بدون تیغ است و معمولا از 3 الی 7 ستون در کنار یکدیگر تشکیل شده که در مرکز به یکدیگر چسبیده‌اند. هرچقدر این گیاه بالغ‌تر شود شکل خاص آن کمتر می‌شود و بیشتر به شکل استوانه در می‌آید. یکی از زیبایی‌های این گیاه توانایی گل‌دهی آن است؛ به‌طوری‌که در فصل گلدهی گلی زیبا و سفید رنگ در بالای آن شکوفا می‌شود.

8. کاکتوس قد کوتاه آشیانه پرنده (Mammillaria Longimamma)

کاکتوس آشیانه پرنده یک کاکتوس گوشتی و قد کوتاه است که تنه‌هایی گوشتی دارد. در بالای این تنه‌ها تعدادی خار با آرایشی شبیه به گل قرار دارند؛ خارهایی مرتب و زیبا که علاوه‌بر آرایشی گل شکل خود، توانایی شکوفایی گل‌هایی زرد رنگ نیز دارند. شکل ظاهری این گیاه مثل یک نیلوفر آبی است و ساقه‌ها با آرایشی مانند گلبرگ‌های نیلوفر آبی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.

9. کاکتوس گرد و توپی شکل بشکه آبی (Ferocactus glaucescens)

یکی از کاکتوس های توپی و گرد که تنه‌ای گوشتی و متمرکز دارد کاکتوس بشکه آبی است. این گیاه از ستون‌هایی نیم دایره‌ای تشکیل شده که در مرکز به یکدیگر می‌رسند؛ ستون‌هایی که روی هر کدام خارهایی بلند و زرد رنگ قرار دارد. در فصل تابستان کاکتوس بشکه آبی گلی زرد رنگ می‌دهد که در ترکیب با رنگ آبی ملایم این گیاه واقعا زیبا می‌شود.

10. کاکتوس پیوت (Lophophora williamsii)، از جمله کاکتوس‌های بدون خار

پیوت یکی از کاکتوس های گوشتی و بدون خار بومی مکزیک است. این گیاه با ظاهر عجیب خود خاصیت روان گردانی دارد. جالب است بدانید در گذشته از این گیاه برای مراسم مذهبی استفاده می‌شد، زیرا تصور می‌شد عوامل روان گردانی این گیاه در واقع باعث ایجاد حس شهود و ماورایی می‌شود.
این کاکتوس می‌تواند تک گلی در بالای خود شکوفا کند که در نهایت تبدیل به میوه گیاه می‌شود؛ میوه‌ای که حاوی بذر گیاه است و برای تکثیر این کاکتوس از آن استفاده می‌کنند.

11. کاکتوس بوته‌ای و بسیار جذاب جام شاه (Echinocereus Triglochidiatus)

کاکتوس جام شاه کاکتوسی گوشتی و بوته‌ای شکل با خارهای کرکی شکل و سفید و کوتاه است. این گیاه در تابستان گل‌هایی قرمز رنگ می‌دهد که مثل رز قرمز هستند. ترکیب این گل‌های جذاب با سفیدی خارها و سبزی تنه گیاه باعث می‌شود این کاکتوس بسیار چشم‌گیر و جذاب باشد.

12. کاکتوس توت فرنگی سبز (Echinocereus Enneacanthus)، دارای گل‌های زیبای صورتی و بنفش

اگر به دنبال یک کاکتوس گوشتی هستید که گل‌هایی جذاب داشته باشد کاکتوس توت فرنگی سبز انتخاب خوبی است. این گیاه با تنه گوشتی و خاردار خود گل‌هایی بنفش و صورتی شکوفا می‌کند که شاید در هیچ گیاه دیگری نبینید. این کاکتوس برای گل‌دهی نیاز به محیطی گرم و نور کامل خورشید دارد تا بتواند انرژی لازم را کسب کند.

13. کاکتوس دکمه‌ای (Epithelantha Micromeris)، دارای خار‌های بسیار زیاد و متراکم

کاکتوس توت فرنگی سبز کاکتوسی کاملا گرد و پر از خارهای ریز سفید و طوسی است. تراکم خارهای این گیاه انقدر زیاد است که از دور تنه سبز این گیاه قابل تشخیص نیست و کاملا به رنگ خاکستری دیده می‌شود. این کاکتوس حدود 5 سانتی‌متر قد کشیده، به قطر 2 الی 4 سانتی‌متر می‌رسد و گل‌هایی قرمز صورتی شکوفا می‌کند که مثل تاج در بالای سرش قرار می‌گیرد. در نهایت نیز این گل‌ها تبدیل به میوه‌ای استوانه‌ای شکل و قرمز می‌شوند که خوراکی بوده و حاوی بذر گیاه هستند.

14. کاکتوس دم موشی (Aporocactus Flagelliformis)، با قابلیت نگهداری در سبد‌های آویزی

اگر به دنبال یک کاکتوس گوشتی هستید که بتوانید در سبد‌های آویز نگهداری کنید کاکتوس دم موشی انتخابی عالی است. این گیاه با ساقه‌هایی گوشتی و استوانه‌ای هرچقدر بیشتر رشد کند بیشتر آویزان می‌شود و مثل آبشاری از کاکتوس به پایین سرازیر می‌شود.
اگر این ساقه‌های سبز تیره، آویزان و خاردار برای جذاب بودن کافی نیست می‌توانید تا تابستان صبر کنید که گل‌های سرخابی آن شکوفا شود و دیگر هیچکس نتواند چشم از آن بردارد.

15. کاکتوس بزرگ ساگوارو (Carnegiea gigantea)

اگر وقتی اسم کاکتوس‌ها می‌آید یاد کارتون‌های قدیمی می‌افتید احتمالا دارید یکی از ساگواروها را تجسم می‌کنید. کاکتوس های گوشتی و گیاهانی قد بلند با طول عمر طولانی که در شرایط مناسب می‌توانند تا 250 سال عمر کنند. ساگواروها گیاه با توجه به ابعاد و جثه‌ای که دارند چندان مناسب نگهداری در خانه نیستند و بهتر است در بیرون از خانه از آن‌ها نگهداری شود.
به‌عنوان نکته آخر در مورد این گیاهان نیز گفتنی است که این گیاهان عظیم‌الجثه می‌توانند گل‌هایی کرم-نارنجی شکوفا کنند؛ گل‌هایی که در ترکیب با اندازه بزرگ این دسته از کاکتوس، آن‌ها را بسیار جذاب و دیدنی می‌کنند.

16. کاکتوس گلوله برفی (Mammillaria Candida)، از جمله کاکتوس‌های گوشتی کوچک

کاکتوس گلوله برفی یکی دیگر از کاکتوس های گوشتی است که ظاهری خاص و اندازه‌ای کوچک دارد. این گیاه در ابتدا به شکل کروی رشد می‌کند، اما هرچقدر بالغ‌تر شود بیشتر استوانه‌ای می‌شود. در نهایت اندازه، این گیاه به 15 سانتی‌متر عرض و 30 سانتی‌متر ارتفاع می‌رسد.
تمام سطح این گیاه پر از خارهای سفید رنگ و ستاره‌ای شکلی است که آن را شبیه یک توپ برفی می‌کند. این کاکتوس نیز مثل سایر کاکتوس های گوشتی که در این مطلب به معرفی آن‌ها پرداختیم، توانایی گل‌دهی دارد و می‌تواند گل‌‎هایی صورتی یا سفید رنگ را شکوفا کند.

پاسخ به سوالات متداول درباره کاکتوس‌های گوشتی

اچوریا یکی از معروف‌ترین انواع ساکولنت است که ظاهری بسیار جذاب دارد و هم در داخل خانه می‌توان از آن مراقبت کرد و هم در بیرون از خانه. اما اگر قصد خرید ساکولنت اچوریا را دارید ولی درباره این ساکولنت زیبا اطلاعات چندانی ندارید، در ادامه این مطلب ما را همراهی فرمایید. ما در این مطلب شما را با ساکولنت اچوریا و شرایط نگهداری آن به خوبی آشنا خواهیم کرد تا بتوانید به درستی از این گیاه مراقبت کرده و از تماشای زیبایی آن لذت ببرید.

شناخت ساکولنت اچوریا

اچوریا که با نام‌های آشوریا و ساق عروس هم شناخته می‌شود یک گونه از حدود 150 گونه? ساکولنت از خانواده گل‌نازیان است.این گیاه، بومی مناطق نیمه بیابانی مکزیک، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی است.اچوریا تاکنون با گیاهان مختلفی پیوند خورده است به همین خاطر علاوه بر گونه اصلی، صدها گونه پیوند خورده دیگر در رنگ‌ها، شکل‌ها و اندازه‌های مختلف دارد که اغلب آن‌ها گل دارند.نام این گیاه به افتخار گیاه‌شناس مکزیکی قرن هجدهم، آتاناسیو اچوریا وای گودوی انتخاب شده است.
گل اچوریا یا آشوریا برگ‌هایی به شکل رز دارد که در اطراف ساقه آن به طول 5 الی 15 سانت رشد می‌کند. این برگ‌های گوشتی رنگی سبز آبی دارند که وقتی در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند به سمت قرمز متمایل می‌شوند. با این برگ‌ها باید با دقت رفتار کرد زیرا بسیار شکننده هستند. به لطف شکل رز مانند و برگ‌هایی که آب را ذخیره می‌کنند، اچوریا تبدیل به گیاهی محبوب شده است.
بعضی از انواع اچوریا می‌تواند به اندازه یک بشقاب غذاخوری بزرگ شوند و به خاطر زیبایی خاصی که دارند از آن در گل‌آرایی، باغچه‌های سنگی، طراحی و بسیاری موارد دیگر استفاده می‌شود. برخی از گیاهان هم به عنوان گیاه آپارتمانی در فضاهای داخلی نگهداری می شوند و در طراحی فضای سبز مکان های خارجی استفاده می شوند مانند اچوریا و گیاه یشم.
اچوریا یک گیاه پلی‌کارپیک است یعنی این گیاه می‌تواند تا قبل از پایان عمرش، چندین بار گل بدهد. گاهی این گیاه در طول زندگی خود پاگیاه نیز تولید می‌کند.
در طول زمستان این گیاه ممکن است تعدادی از برگ‌های خود را از دست بدهد که اتفاقی طبیعی است.
روش نگهداری اچوریا کار آسانی است به همین دلیل باعث شده که اچوریا در لیست‌ های خرید گیاه آپارتمانی نقش مهمی را ایفا کند.
با ما همراه باشید تا شرایط نگهداری ساکولنت اچوریا را بدانید.

شرایط نگهداری ساکولنت اچوریا

در این بخش به توضیح شرایط نگهداری ساکولنت اچوریا (گل قندانی) خواهیم پرداخت.

روش آبیاری

اچوریا چه در داخل خانه باشد چه بیرون از خانه، اصلا از خیس بودن زیاد خوشش نمی‌آید، البته از خشک بودن زیاد هم بدش می‌آید.
ساکولنت‌ها بیشتر از چیزی که مردم تصور می‌کنند آب می‌خواهند. در یک خانه با محیطی خشک، خاک گیاه سریع‌تر خشک می‌شود و همین باعث پژمردگی ریشه‌ها می‌شود.
زمانی که به اچوریا آب می‌دهید، آب را بر روی خاک بریزید نه خود گیاه زیرا ریختن آب روی خود گیاه باعث پوسیدگی آن می‌شود. آب دادن را تا جایی ادامه دهید که از زیر گلدان خارج شود. این کار را چند بار تکرار کنید.
برای آب دادن مجدد باید صبر کنید تا خاک کاملا خشک شود. نباید اجازه دهید که گیاه همیشه در خیسی بماند برای همین آبی که از زیر گلدان خارج می‌شود را خالی کنید.فاصله بین آب‌دهی بستگی به شرایط محیط و دما دارد و اینکه چقدر طول می‌کشد تا خاک خشک شود.
بزرگترین مشکلی که اچوریا در خانه‌ها دارد، اشتباه در آبیاری است. زیاد یا کم آب دادن هر دو باعث ایجاد نشانه‌های یکسان می‌شود. پژمردگی، چروکیدگی و ریختن برگ‌ها نشانه‌های مشکل در آب دادن است.
باید عادت آب‌دهی خود را بشناسید و آن را اصلاح کنید تا نیاز گیاه را تامین کنید.

خاک مناسب

این گیاه می‌تواند هم در گلدان هم داخل زمین سرزنده باشد.
مانند همه ساکولنت‌ها، اچوریا نیاز به خاکی دارد که به سرعت خشک شود. این مساله کمک می‌کند تا ریشه گیاه در خیسی نماند و پوسیده نشود.
بسیاری از افراد خودشان خاک ترکیبی و مخصوص خود را می‌سازند. اما در هر صورت یک خاک گلدان با کیفیت یا خاک کاکتوس خوب می‌تواند عالی باشد.
به عنوان یک قاعده کلی اگر خاک مرطوب را با انگشت فشار دهید، نباید جای انگشت در آن بماند و حالتی گِل مانند داشته باشد.
اگر می‌خواهید به خاک خود شن اضافه کنید بهتر است شن‌های درشتی باشد که به عبور جریان هوا کمک کند و تخلیه آب را آسان کند.
اگر آچوریای شما چندین سال عمر دارد بهتر است هر چند سال یک‌بار خاک گیاه را با خاک تازه‌ای عوض کنید.

نور مورد نیاز

اچوریا به نور کامل خورشید نیاز دارد مانند همان‌ شرایطی که در زادگاهش بوده است.
این گیاه نور مستقیم را بیشتر از در سایه بودن دوست دارد اما باید مراقب دو چیز باشید:
- تغییرات شدید نور
- آفتاب شدید تابستان
تغییرات نوری می‌تواند باعث ایجاد استرس در گیاه شود. اگر قرار است گیاه را از داخل خانه، به بیرون منتقل کنید بهتر است ابتدا چند روزی فقط صبح‌ها بیرون باشد و سپس مدت زمان بیرون ماندن را به آهستگی بیشتر کنید تا گیاه عادت کند.
آفتاب شدید و قوی ظهر تابستان نیز می‌تواند باعث آفتاب سوختگی برگ‌ها شود. برگی که بسوزد دیگر ظاهر طبیعی و زیبای خود را ندارد و از آنجایی که اچوریا برگ‌های خود را برای طولانی مدت نگه می‌دارد، این برگ‌های زشت مدت‌ها همراه شما خواهند بود.
اگر آسیب‌دیدگی جدی بود بهتر است برگ را از انتهای آن قطع کنید و اجازه دهید تا دوباره برگ جدیدی رشد کند.
در طول زمستان که گیاه در خانه است بهتر است اچوریا را در نزدیکی نورگیرترین پنجره خود قرار دهید. اگر اچوریا نور کافی را دریافت نکند منبسط می‌شود پس بهتر است گیاه را در نزدیکی یک پنجره جنوبی قرار دهید.

دمای مناسب محیط نگهداری

در تابستان دمایی بین 18 الی 27 درجه سانتی گراد و در زمستان دمایی بین 13 الی 24 درجه سانتی گراد برای اچوریا مناسب است.

مختصری درباره محل نگهداری اچوریا

اگر منطقه شما زمستان سردی دارد بهتر است از کاشتن این گیاه در داخل خاک بیرون از خانه پرهیز کنید. اچوریا برای محیط پاسیو بسیار عالی است. این گیاه نمی‌تواند هوای سرد و یخبندان را تحمل کند و می‌میرد.
اما اگر در منطقه شما زمستان سردی وجود دارد دلیل نمی‌شود که نتوانید از این گیاه رنگارنگ مراقبت کنید.
شما می‌توانید در فصل سرما این گیاه را به داخل خانه منتقل کنید و هر زمان که خطر سرما برطرف شد دوباره آن را به بیرون ببرید.

زمان و روش کود دادن به گیاه

اچوریا نیاز ندارد که دائما کود دریافت کند. ساکولنت‌ها می‌توانند بدون وجود مواد مغذیِ زیاد در خاک، به رشد خود ادامه دهند به همین خاطر ممکن است در اثر کوددهی زیاد دچار سوختگی شوند.
برای کود دادن به این گیاه می‌توانید از کودهایی استفاده کنید که به آرامی تجزیه می‌شوند و آن‌ها را در اوایل بهار به خاک اضافه کنید یا از کودهای مایع استفاده کنید به صورتی که دو الی چهار برابر بیشتر از حد معمول رقیق شده باشند.
به خاطر داشته باشید که ساکولنت‌ها بیشتر از اینکه از کوددهی کم آسیب ببینند از کوددهی زیاد آسیب می‌بینند.

بهترین گلدان برای ساکولنت اچوریا

شما می‌توانید برای گیاه اچوریای خود گلدان‌های مختلفی انتخاب کنید. از یک گلدان کوچک گرفته تا گلدانی بزرگ که از ریشه‌های گیاه بزرگ‌تر باشد و تمام این انتخاب‌ها درست است.
البته بهتر است بدانید که گلدان بزرگ‌تر از گیاه می‌تواند ریسک خیس ماندن خاک را افزایش دهد و باعث پوسیدگی ریشه گیاه شود ولی شما هر گلدانی برای اچوریا انتخاب می‌کنید باید زهکشی مناسبی داشته باشد و آب را به سرعت تخلیه کند. پس بدون نگرانی گلدان دلخواه خود را انتخاب کنید.
ایده‌آل‌ترین گلدان برای اچوریا، گلدانی است که پنج الی ده درصد بزرگ‌تر از سطح گیاه باشد.
به عنوان مثال گیاهی که قطر آن ده سانت است بهتر است در گلدانی کاشته شود که قطر آن یازده سانت یا کمی بزرگ‌تر است.

روش عوض کردن گلدان اچوریا

در ادامه روش نگهداری ساکولنت اچوریا، به توضیح چگونگی عوض کردن گلدان آن می‌پردازیم.
بهار، زمان بسیار مناسبی برای تعویض گلدان این گیاه است. ابتدا، چند روز گیاه را آبیاری نکنید تا خاک خشک شود. سپس گیاه را به آرامی از خاک خارج کنید. تمام برگ‌های مرده و آسیب دیده را از ساقه جدا کنید.
سپس به سراغ ریشه بروید. باید دقت کافی داشته باشید، زیرا اگر گیاه را با بخش‌های بیمار خود بکارید، در دردسر خواهید افتاد.
آیا ریشه بیش از حد متراکم و فشرده است؟ اگر بله، خاک‌های چسبیده به آن را کاملا کنار زده و با محلول‌های ضدقارچ، آن را تمیز کنید.
گیاه باید در خاکی تازه کاشته شود و گلدان جدید هم تنها به اندازه یک سوم گلدان قبلی بزرگ‌تر باشد. هنگام ریختن خاک، مواظب باشید که ریشه آسیبی نبیند.
برای چند روز، اچوریا را آبیاری نکنید تا در خاک مستقر شود. سپس مانند گذشته، روند رسیدگی را از سر بگیرید.

آیا این گیاه نیازی به هرس کردن دارد؟

اچوریا نیازی به هرس کردن ندارد. تنها کاری که باید بکنید برداشتن برگ‌های مرده و ریخته شده از پای گلدان است. برداشتن این برگ‌های مرده کمک می‌کند تا گیاه سالم بماند و دچار بیماری نشود.

روش تکثیر کردن اچوریا چگونه است؟

تکثیر اچوریا بسیار ساده است. این گیاه می‌تواند از طریق
پاگیاه
بر
قلمه زدن ساقه
بذر
تکثیر شود. در ادامه میخوانیم:

1. روش کاشت پا‌گیاه

اچوریا اغلب می‌تواند خودش را از طریق پاگیاه تکثیر کند. کافی است این پاگیاه کوچک را از پایین گیاه اصلی جدا کنید و در خاک جدیدی بکارید و پرورش دهید.

2. روش قلمه زدن برگ

اچوریا می‌تواند به راحتی از طریق قلمه زدن برگ‌هایش تکثیر شود.
کافی است برگ اچوریا را از قسمت ساقه با پیچاندن جدا کنید و اجازه دهید حداقل برای یک روز در معرض هوا باشد تا شیره داخل آن خشک شود و سپس برگ را از جایی که بریده شده در خاکی مرطوب بکارید.
این گیاه را نباید با پلاستیک پوشاند زیرا باعث گندیدن ریشه‌ها می‌شود.
برای اطمینان بهتر است حداقل دو برگ را جدا کنید و در یک گلدان با زهکشی خوب بکارید و از آن مراقبت کنید تا یک آچوریای جدید داشته باشید.

3. روش قلمه زدن ساقه

قلمه زدن ساقه کاری آسان، اما روشی غیر معمول برای گیاهی است که به صورت متراکم و نزدیک به زمین رشد می‌کند.

4. روش کاشت بذر

وقتی قرار است اچوریا از طریق بذر تکثیر شود مهم‌ترین چیزی که باید به آن توجه کنیم تازه بودن بذرها است. هر چقدر بذرها تازه‌تر باشد احتمال بیشتری وجود دارد که جوانه بزند.
بهترین زمان برای تهیه بذر اچوریا در بهار یا تابستان است.
معمولا بعد از گذشت دو الی سه هفته بذرها شروع به جوانه زدن می‌کند و بین 18 ماه الی 3 سال طول می‌کشد تا بالغ شوند.

آفات آلوده کننده و بیماری‌های رایج اچوریا

بزرگترین مساله‌ای که اچوریا ممکن است با آن مواجه شود آب‌دهی بیش از حد است.
شپشک‌ها هم می‌توانند گاهی مشکلاتی ایجاد کنند.
برگ‌های مرده را هرچه سریع‌تر از پای گیاه بردارید زیرا ممکن است باعث تجمع آفت یا قارچ شود و به گیاه صدمه بزند. در ادامه علل زرد شدن، سیاه شدن و قهوه ای شدن ساکولنت اچوریا را با راه حل درمان ان شرح میدهیم:

برگ‌های این ساکولنت به چه علت زرد می‌شوند؟

اچوریا نیز مانند سایر ساکولنت‌ها، آب را در برگ‌ها و ساقه‌های ضخیم خود ذخیره می‌کند. آن به طور طبیعی گیاهی سبزرنگ است، پس اگر متوجه زرد شدن تدریجی برگ‌ها شدید، سریعا مشکل را تشخیص داده و سعی کنید آن را برطرف کنید. بدین شکل از رسیدن آسیب‌های جدی به گیاه جلوگیری می‌کنید.

1. آبیاری نا‌درست و خاک نا‌مناسب

آبیاری بیش از حد، رایج‌ترین و اصلی‌ترین علت زرد شدن برگ‌های اچوریاست. اگر خاک پیوسته خیس باشد، منجر به پوسیدن ریشه گیاه خواهد شد. بنابراین گیاه دیگر قادر نخواهد بود که آب و عناصر ضروری خود را از خاک دریافت کند.این ناتوانی فتوسنتز (عمل تولید انرژی) را در برگ‌ها و بخش‌های هوایی گیاه مختل می‌کند. اگر فتوسنتز رخ ندهد و یا با اشکال همراه باشد، کلروفیل (سبزینه) نیز تولید نشده و در نتیجه رنگ سبز گیاه به مرور از بین خواهد رفت.اگر در چنین شرایطی گیاه را درمان نکنید، این رطوبت اضافی سبب ریزش برگ‌ها یا فاسد شدن آنها خواهد شد. این مجموعه وقایع، در نهایت گیاه را از بین می‌برد و آن را به سمت مرگ می‌کشاند. همه این‌ها را گفتیم تا بگوییم خاک و آبیاری، از حیاتی‌ترین فاکتورها برای ساکولنت اچوریا هستند.
قبل از اینکه اچوریا را آبیاری کنید، ابتدا میزان رطوبت خاک را با نوک انگشت خود بسنجید. اگر مرطوب بود، هرگز آن را آبیاری نکنید. فراموش نکنید که ساکولنت‌ها به لطف ذخایر آبی خود می‌توانند از پس کم آبی بربیایند، اما نمی‌توانند آبیاری بیش از حد را تحمل کنند.
اگر اچوریا تنها تعداد کمی برگ زرد شده داشت، مشکل خود به خود با قطع کردن آبیاری برطرف خواهد شد. روند سابق آبیاری را متوقف کنید و تا خشک شدن خاک شکیبا باشید.تنها هنگامی اچوریا را آبیاری کنید که حداقل 5 سانتی متر رویی خاک خشک شده باشد.
گاهی اوقات این زرد شدن با ریزش برگ‌ها نیز همراه است. در این شرایط، باید خاک آن را تعویض کرده و گیاه را مجدد بکارید.
با دقت اچوریا را از خاک خارج کرده و خاک اطراف ریشه را نیز به آرامی تمیز کنید. حال گیاه را در خاکی تازه بکارید. خاک مخصوص ساکولنت و کاکتوس، برای اچوریا کاملا مناسب است. می‌توانید با ترکیب کردن 2 قسمت خاک گلدان، 1 قسمت پرلیت یا ورمیکولیت و 1 قسمت سنگریزه یا شن نیز ترکیب خوبی برای آن بسازید.
گیاه را در گلدانی با حفرات زه کشی کافی بکارید. گلدان‌های سرامیکی آبکاری نشده، برای اچوریا بهتر هستند زیرا اجازه می‌دهند خاک سریعا خشک شود و رطوبت را در خود نگه ندارد. و فراموش نکنید هنگام آبیاری نیز، حتما زیرگلدانی را از آب اضافی خالی کنید.

2. کمبود عناصر ضروری در خاک گیاه

کمبود عناصر ضروری برای رشد، می‌تواند دلیل زرد شدن برگ‌های اچوریا باشد. این اتفاق در عرض چند روز رخ نمی‌دهد، بلکه چندین سال زمان لازم است تا نمایان شود. اچوریا می‌تواند برای مدت طولانی در یک خاک بماند، تا قبل از اینکه لازم شود خاک آن را عوض کرده یا با استفاده از کود، عناصر از دست رفته را جبران کنید.خاک مخصوص ساکولنت، از قبل با کود و کمپوست ترکیب شده است. گیاه می‌تواند برای مدتی از همان عناصر موجود در خاک مصرف کند و نیازهای خود را پاسخ دهد. اما بالاخره این عناصر روزی به پایان می‌رسند و باید جایگزین شوند. اگر گیاه به رشد خود بدون این عناصر ادامه دهد، برگ‌ها تغییر رنگ داده و زرد می‌شوند. حتی ممکن است از حالت طبیعی خارج شده و برگ‌ها کامل شکل نگیرند.
یک راه حل سریع، کاشت مجدد گیاه در خاکی تازه است. اگر چندین سال است که گلدان و خاک اچوریا را تعویض نکرده‌اید، از این فرصت استفاده کرده و اکنون این کار را انجام دهید. خاکی با زه کشی مناسب و مخصوص ساکولنت انتخاب کنید.
روش دیگر، استفاده از کود است. یک کود مناسب، می‌تواند به سرعت تمامی نیازهای اچوریا را برطرف کند. یک کود متعادل یا کود مخصوص ساکولنت و کاکتوس را انتخاب کنید. ساکولنت‌ها به مقدار زیاد کود نیاز ندارند، پس بهتر است مقدار توصیه شده را در نصف قدرت آن رقیق کنید.
در طول فصول رشد، یک هفته در میان به اچوریا کود بدهید.

3. نور مستقیم خورشید

اگر خاک اچوریای شما برای ساکولنت‌ها مناسب است، به خوبی عملیات زه کشی را انجام می‌دهد و آبیاری مشکل آن نیست، احتمالا علت زرد شدن برگ‌ها میزان نور است.
اچوریا می‌تواند مقادیر بسیار بالای نور خورشید را نیز تحمل کند، اما اگر در تمام طول روز در معرض تابش مستقیم خورشید قرار بگیرد، رنگ پریده شده و ظاهری زرد رنگ پیدا خواهد کرد. بردن گیاه به مکانی که بتواند نور کافی خورشید را به طور غیرمستقیم در آنجا دریافت کند، مشکل را حل خواهد کرد.

4. وجود آفات آلوده کننده

گاهی اوقات علت زرد شدن برگ‌های اچوریا، به حضور آفات و حشرات مربوط می‌شود. برای مثال، شپشک آردی (که یک لایه سفید رنگ نازک بر سطح برگ‌ها ایجاد می‌کند) یا کنه تار عنکبوتی (حشرات ریزی که با تغذیه خود از برگ‌ها، لکه‌هایی زرد بر سطح آنها بر جای می‌گذارند) می‌توانند دلیل اصلی زرد شدن برگ‌های این گیاه باشند. اسپری کردن مخلوط آب و صابون یا محلول‌های آماده حشره کش، این آفات را از بین خواهد برد.

برگ‌های اچوریا به چه دلیل قهوه‌ای می‌شوند؟

1. نور مستقیم و حرارت زیاد محیط نگهداری

اصلی‌ترین علت قهوه‌ای شدن برگ‌های ساکولنت‌ها، آفتاب سوختگی یا آسیب‌های ناشی از آفتاب است. اگر به تازگی اچوریا را به مکانی نورانی منتقل کرده، و یا اخیرا آن را در کنار دستگاه‌های گرمایشی یا جریان باد گرم قرار داده‌اید و حالا شاهد لکه‌های قهوه‌ای رنگ در سطح آن هستید، یعنی گیاه آفتاب سوخته شده و از حرارت آسیب دیده است.
با اینکه از جنبه بصری، این لکه‌ها زیبا نیستند؛ اما خوشبختانه خطری برای سلامت گیاه ایجاد نخواهند کرد. متاسفانه این نقاط قهوه‌ای رنگ، دائمی هستند و از سطح برگ‌ها محو نخواهند شد، ولی جای نگرانی نیست. زیرا در نهایت برگ‌ها می‌ریزند و برگ‌های جدید، جای آنها را پر خواهند کرد. این بار، بدون هیچ لکه‌ ناخوشایندی!گیاهان جوان یا تازه کاشته شده، بیشتر از گیاهان بالغ در معرض آسیب‌های نوری هستند.برای حل این مشکل، اچوریا را به مکانی سایه‌تر منتقل کنید. می‌توانید هنگام ظهور اولین نشانه‌های آفتاب سوختگی، سریعا مقداری سایه برای آن فراهم کنید.اگر قصد دارید اچوریا را در مکانی بسیار نورانی قرار دهید، باید این کار را به مرور زمان انجام دهید. برای مثال اچوریایی که تا دیروز در یک اتاق با نورگیر معمولی بوده است، نباید ناگهانی به حیاط و بالکن برده شود. باید به آرامی به میزان بیشتر نور عادت کند تا دچار سوختگی و واکنش‌های این چنینی نشود.
فراموش نکنید که حتی یک اچوریای بالغ که کاملابه دریافت نور کامل خورشید نیز عادت کرده است، می‌تواند در روزهای بسیار گرم تابستان در معرض سوختگی قرار بگیرد.
برای جلوگیری از بروز این اتفاق، می‌توانید از پیش بینی‌های هواشناسی کمک بگیرید. اگر متوجه شدید که در روزهای آتی، موج عظیم گرما در پیش خواهد بود، مقداری سایه برای گیاهان خود فراهم کنید. برای مثال می‌توانید یک سایه بان، چتر بزرگ یا حتی کارتون مقوایی در حوالی آنها بگذارید تا نور در تمام طول روز به آنها نتابد.
هرگز اچوریای تازه تکثیر شده، ریشه نزده و جوان را در خارج از خانه و تحت نور کامل خورشید قرار ندهید. آنها دچار سوختگی نمی‌شوند، بلکه مانند سیب زمینی، سوخاری و ترد خواهند شد!!

2. آبیاری کم

دلیل دیگری نیز برای قهوه‌ای شدن اچوریا وجود دارد و برگ‌های اچوریا ممکن است در صورت کم آبی نیز قهوه‌ای شود.جالب است بدانید کم آبی و آفتاب سوختگی، در اغلب موارد همراه با هم رخ می‌دهند. دلیل هم ساده است، ساکولنت کم آب، ذخایر خود را از دست داده است. پس برگ‌های آن دیگر ضخیم نیستند و در داخل خود آبی ندارند. در این صورت ضعیف می‌شوند و به علت نازک شدن، به راحتی توسط میزان بالای نور دچار سوختگی می‌شونددر حالی که یک ساکولنت بدون مشکل، همواره ذخایر آبی خود را در برگ‌ها حفظ کرده و به علت ضخامت آن‌ها، می‌تواند مقاومت بیشتری در برابر زیادی نور و گرما از خود نشان دهد.برای حل این مشکل، باید گیاه را آبیاری کنید! خوشخبتانه مشکل کم آبی، به راحتی برطرف می‌شود. معمولا اچوریا پس از دریافت مقدار کافی آب، سریعا خود را بازیابی کرده و مجدد باطراوت خواهد شد. گیاه را به خوبی آبیاری کنید، اجازه بدهید آب به ریشه‌ها برسد تا بتوانند آن را جذب کنند.
اگر گیاه را در مقادیر بالا آبیاری کنید و اجازه دهید خاک آن بین هر وعده آبدهی خشک شود، بسیار بهتر از آن است که هر چند روز یکبار، کمی به آن آب برسانید.
اچوریا عاشق دریافت آب زیاد است، اما در عین حال تمایل دارد قبل از آبیاری مجدد، خشکی خاک را تجربه کند. بهترین روش تشخیص زمان صحیح آبیاری، چک کردن خاک است. اگر احساس خشکی کردید، وقت آبیاری فرا رسیده است.

دلیل سیاه شدن برگ‌های گیاه چه می‌باشد؟

1. آبیاری بیش‌از‌حد

سیاه شدن برگ‌های ساکولنت اچوریا، در اغلب موارد نشانه‌ی آبیاری بیش از حد است. اگر این اتفاق بیفتد، یعنی ریشه گیاه پوسیده شده و در حال انتقال این پوسیدگی به سمت بالای گیاه است. معمولا چنین برگ‌هایی نرم و لزج هستند.

2. خاک نا‌مناسب

گاهی اوقات، سیاه شدن برگ‌های اچوریا، می‌تواند نشانه نامناسب بودن خاک نیز باشد. این ساکولنت به خاکی با زهکشی عالی نیاز دارد تا از پوسیده شدن در امان باشد.
اگر اچوریا در خاک نامناسب کاشته شده و هم چنین تحت آبیاری بیش از حد بوده است، این شرایط برای گیاه کاملا زیان آور است. در این صورت باید سریعا اقدامات لازم را انجام دهید تا بتوانید گیاه را از مرگ نجات دهید.
اچوریای در حال پوسیدگی را از خاک خارج کنید. اگر به موقع رسیده باشید، امیدی هست که بتوانید گیاه را نگه دارید. تمام بخش‌های سیاه، نرم و پوسیده‌ی ریشه را ببرید. تا حد امکان این کار را انجام دهید، تا جایی که هیچ بخش آسیب دیده‌ای در توپ ریشه باقی نمانده باشد.
معمولا بخش بالایی گیاه را می‌توان حفظ کرد، زیرا پوسیدگی ابتدا در بخش پایینی و مرکزی گیاه رخ می‌دهد.
تمام بخش‌های سبزرنگ گیاه را نگه دارید و قسمت‌های سیاه و آسیب دیده را جدا کنید. پس باید برگ‌های سیاه را نیز ببرید. گیاه باقی مانده باید کاملا سبز و سالم باشد. اجازه دهید گیاه برای چند روزی در همان حالت بماند تا خشک شود. سپس مجدد می‌توانید آن را در گلدانی با خاک تازه بکارید. این بار اشتباه گذشته را تکرار نکنید و حتما خاکی با زه کشی مناسب تهیه کنید. می‌توانید با اضافه کردن مقداری پرلیت و سنگریزه، زه کشی خاک را تقویت کنید. خاک قبلی را نیز دور بریزید.
گیاه در ظرف چند هفته ریشه خواهد زد و مجدد سلامت خود را باز خواهد یافت.
گاهی اوقات، راهی ندارید جز اینکه فقط چند برگ سبزرنگ را نگه دارید، زیرا ممکن است تمام بخش‌های اچوریا آلوده شده باشد. این هم خوب است! می‌توانید برگ‌ها را به سادگی بر روی خاک قرار دهید، آنها ریشه می‌زنند و چندین اچوریای کوچک زیبا ایجاد می‌کنند.

برگ‌های اچوریا به چه علت می‌ریزند؟

اچوریا نیز مانند سایر ساکولنت‌ها، برگ‌های قدیمی خود را می‌ریزاند. در حقیقت، این اتفاق کاملا طبیعی و بخشی از چرخه زندگی آنهاست. برگ‌های قدیمی را از خود جدا می‌کند تا برگ‌های جدید، جای آنها را بگیرند. بنابراین، جای نگرانی نیست.
اما اگر اچوریای شما به شکل غیرطبیعی در حال ریزش است، یک مشکلی برای آن ایجاد شده است:

1. کم بودن میزان آبیاری

می‌دانید اچوریا یک ساکولنت است. به علت خواستگاه و زیست بوم اصلی آن، تطابق بسیار بالایی با خشکی و کم آبی دارد. هنگامی که اچوریا در چنین شرایطی قرار بگیرد، از آب‌های ذخیره‌ای خودش استفاده خواهد کرد. اما اگر خشکی به مدت طولانی ادامه پیدا کند، گیاه شروع به ریختن برگ‌های خود می‌کند. در واقع، می‌خواهد با این کار آب و انرژی را حفظ کرده و برای بقا تلاش کند. این یک مکانیسم دفاعی است که ساکولنت‌ها از خود نشان می‌دهند. چنین ریزشی، از برگ‌های پایینی آغاز می‌شود.
- راه حل:
گیاه را به خوبی آبیاری کنید. اچوریا بلافاصله ظاهر خود را باز خواهد یافت و به محض دریافت آب کافی، ریزش برگ‌ها را متوقف خواهد کرد. پس از مدتی، برگ‌های جدید در اطراف ساقه شروع به رشد می‌کنند و جای برگ‌های ریخته شده را پر خواهند کرد.

2. زیاد بودن میزان آبیاری

آبیاری بیش از حد نیز دلیل دیگری برای ریزش برگ‌های ساکولنت اچوریاست. معمولا اولین نشانه‌ی گیاه غرقاب، تغییر رنگ برگ‌هاست. این تغییر ممکن است در راستای زرد شدن، روشن‌تر شدن، محو شدن و یا لزج شدن باشد.
حال اگر گیاه غرقاب شده نور کافی خورشید را دریافت نکند، این ریزش تشدید خواهد شد. در این شرایط، ریزش برگ‌ها بسیار آرام رخ می‌دهد.
- راه حل:
آبیاری را متوقف کرده و گیاه را در معرض نور بیشتری قرار دهید. اجازه دهید خاک بین دفعات آبیاری خشک شود. پس تا زمان خشک شدن چند سانتی متر رویی خاک، از آبیاری مجدد خودداری کنید. اگر خاک مناسب نیست و نمی‌تواند زه کشی را به درستی انجام دهد، گیاه را از آن خارج کرده و اجازه دهید چند روزی در همان حالت بماند تا خشک شود. سپس آن را در خاکی غنی و دارای زه کشی مناسب بکارید.

آیا اچوریا ساکولنتی سمی است؟

اچوریا برای انسان و حیوانات خانگی غیر سمی است اما بهتر است خورده نشود.