راهنمای پرورش و نگهداری نخل لیندا

نخل لیندا یکی از انواع گیاهان آپارتمانی است که با برگ‌های بلند و باریکش که مانند گیسوانی به هم پیچیده است، می‌تواند در خانه شما به زیبایی بدرخشد و توجه بینندگان را به خود جلب کند. این گیاه برای علاقه‌مندان به خرید گیاهان آپارتمانی و نگهداری از آن‌ها نیز بسیار دوست داشتنی است. اما اگر دوست دارید درباره گیاه نخل لیندا و روش نگهداری آن اطلاعات بیشتری کسب کنید، مقاله زیر را مطالعه و سپس در صورت دلخواه، نسبت به خرید این گیاه زیبا اقدام فرمایید.

مقدمه‌ای درباره گیاه نخل لیندا

نخل لیندا در سال‌های اخیر به یکی از محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی تبدیل شده و دلیل آن هم مشخص است، ظاهر این گیاه با بسیاری از گیاهان متفاوت است و برگ‌های فرفری و بلند و تنه‌ی نسبتا ضخیم و قهوه‌ای رنگش بسیار جذاب است. از طرفی نخل لیندا گیاهی بسیار سازگار است که مراقبت از آن بسیار آسان بوده و حتی تازه‌کارها هم می‌توانند از این گیاه زیبا به راحتی نگهداری کرده و از زیبایی‌اش آن لذت ببرند. در نتیجه از جمله گیاهان با درجه مراقبت آسان و انتخابی مناسب برای تازه‌کارها به‌حساب می‌آید. اگر در خانه خود نخل لیندا داشته یا به‌تازگی قصد خرید گل و گیاه برای آپارتمان خود دارید و این گیاه دوست‌داشتنی را به‌عنوان گزینه مناسب برای خرید انتخاب کرده‌اید، با مطلب معرفی و آموزش جامع روش نگهداری و مراقبت از نخل لیندا همراه باشید.

شناسنامه گیاه

  • نام علمی گیاه: در گذشته Nolina recurvata، در زمان حال Beaucarnea recurvate
  • نام رایج در انگلیسی: Ponytail Palm Tree
  • خانواده: Agave‌ (آگاو)
  • بومی: مناطق خشک جنوبی مکزیک
  • نام‌های مرسوم: نخل پافیلی، دم اسبی

شناخت نخل لیندا

نخل لیندا می‌تواند منظره‌ی زیبایی در خانه و محل کارتان ایجاد کند. مهم‌ترین ویژگی‌های ظاهری نخل لیندا، ساقه‌ی ضخیم آن است که آب را در خودش ذخیره می‌کند و نسبت به خشکی خاک مقاوم است؛ به‌طوری‌که حتی می‌تواند هفته‌ها بدون آب زندگی کند. برگ‌های سبزتیره و باریک و بلند لیندا مثل دسته مو یا شبیه به دم اسب از بالای ساقه رشد می‌کنند و به پایین می‌ریزند که نتیجه آن زیبایی منحصربه‌فرد و چشم‌نواز گیاه می‌شود.
نخل لیندا رشد کندی دارد. این موضوع باعث تبدیل شده این گیاه به یک گیاه مناسب برای فضاهای محدود نیز مبدل می‌کند. نخل در واقع مخصوص کسانی است که وقت زیادی برای رسیدگی به گیاهان ندارند یا دائم به مسافرت می‌روند. چون تنها چیزی که این گیاه نیاز دارد نور خوب است. نخل لیندا عمر طولانی دارد و می‌تواند سال‌ها در کنار شما بماند. اگر دوست دارید یک گلدان زیبا به محل زندگی تان اضافه کنید حتما به نخل لیندا فکر کنید.
یکی از نکات جالب این گیاه این است که نخل لیندا نه نخل است نه درخت؛ به‌واقع از نظر گیاهشناسی عضوی از خانواده Agave‌ (آگاو) است و یک ساکولنت محسوب می‌شود. در زبان فارسی با نام رایج نخل لیندا شناخته شده و مثل اسامی انگلیسی‌اش به نخل پافیلی و دم اسبی هم معروف است. نام رایج آن در انگلیسی Ponytail Palm Tree به معنای نخل دم اسبی است و اسم‌های دیگری مثل Nolina، Bottle Palm Tree یا Elephant Foot Tree هم دارد که همه‌ی این اسامی به ساقه‌ی ضخیم این گیاه ‌اشاره دارند و آن را به بطری یا پای فیل تشبیه می‌کنند. نام علمی این گیاه در گذشته Nolina recurvata بوده که امروزه تصحیح شده و با نام جدید Beaucarnea recurvate شناخته می‌شود.
نخل لیندا بومی مناطق خشک جنوبی مکزیک است. به همین دلیل توانایی ذخیره‌ی آب در تنه‌اش را دارد. نخل لیندا را در بعضی از مناطق دنیا نه‌تنها به‌عنوان گیاهی تزئینی برای داخل منزل، بلکه برای محیط بیرون از خانه مثل باغچه استفاده می‌کنند.
بلندی نخل لیندا در زیستگاه‌های طبیعی‌ و در فضای باز ممکن است به شش متر یا بیش‌تر هم برسد اما در محیط گلخانه، در اندازه‌های کوچک و مقیاسی شبیه به بونسای پرورش می‌دهند و بلندی‌‌اش در خانه و به عنوان گیاه آپارتمانی به ندرت بیش‌تر از 90 سانتی‌متر می‌شود. نکته‌ی جالب این است که هرچه سن گیاه بالاتر رود، تنه‌ی ضخیم آن‌ها بلندتر می‌شود.
نخل لیندا اگر در فضای باز کاشته شود، ممکن است در فصل تابستان گل‌ هم بدهد اما در فضای داخلی خانه، خیلی به ندرت احتمال دارد که به گل بنشیند. گل لیندا هم از نظر زیبایی و ظاهری چندان قابل توجه نیست و به صورت خوشه‌ای سفیدرنگ است.

راهنمای نگهداری نخل زیبای لیندا

نگهداری از لیندا در منزل تا حد زیادی شبیه به روش نگهداری از کاکتوس‌ها و ساکولنت‌هاست. از این رو کار چندان سختی پیش رو نداشته و قبل از خرید گیاه یا در صورتی که آن را دارید، لازم است موارد زیر را رعایت کنید تا گیاه شما همیشه سالم و شاداب باشد.

میزان نور محیط نگهداری

نخل لیندا یا نخل دم اسبی به نور کامل مستقیم یا غیرمستقیم نیاز دارد، اما از آنجایی که گیاهی کاملا سازگار است، می‌تواند نصف سال را در جایی کم‌نورتر بگذراند. یعنی اگر در بهار و تابستان آن را در جایی پرنور و در فضای باز مثل تراس بگذارید، می‌تواند در طول پاییز و زمستان نور کم را هم تحمل کند. ضمن‌ اینکه می‌تواند چندین ساعت نور مستقیم را هم تحمل کند. تنها تفاوتی که محیط با نور کم و محیط با نور زیاد در رشد گیاه ایجاد می‌کند این است که گیاه در محیطی با نور کم رشد کمتری خواهد داشت؛ به عبارتی هرچه نور بیش‌تر، رشد بیش‌تر!
یک نکته مهم در نگهداری از نخل لیندا:
اگر نخل لیندا را مدتی در سایه نگهداری کرده‌اید، نباید آن را به‌طور ناگهانی مقابل آفتاب بگذارید بلکه باید به مدت چند ساعت در روز آن را در مقابل نور گذاشته و سپس دوباره به مکان سایه منتقل کنید. این کار باعث می‌شود که گیاه کم‌کم به نور عادت کند و برگ‌هایش سوخته و چروکیده نشود.

میزان آب و رطوبت مورد نیاز گیاه

از آن‌جایی که نخل لیندا یا پافیلی از خانواده‌ی ساکولنت‌هاست، در محیط نیمه‌ خشک بهترین رشد را دارد و لازم است که بین هر آبیاری اجازه دهید که خاک گیاه کاملا خشک شود.
این گیاه به آب زیادی نیاز ندارد و بهترین روش این است که هر دو تا سه هفته یک‌بار بسته به شرایط رطوبتی منزل‌تان به آن آب بدهید.
در ماه‌های زمستان باید مقدار آبیاری را کم‌تر کرده و به‌صورت قطره‌ای کنید؛ به‌این‌شکل که مقدار کمی آب بدهید و وقتی آن آب جذب خاک شد، دوباره مقدار کمی دیگر آب بریزید.
روش آبیاری در فصل‌های بهار و تابستان نیز به این صورت است که باید شروع به آب دادن به گیاه کرده و تا وقتی که آب از سوراخ زیر گلدان خارج شود، به گلدان آب بدهید. در نهایت نیز آب جمع شده در زیرگلدانی را خالی کنید.
یک نکته مهم:
اگر گیاه شما در گلدان کوچکی قرار دارد و مقدار خاک آن کم است، در فاصله‌ی زمانی کم‌تری باید به آن آب بدهید.
به‌عنوان نکات این بخش از روش نگهداری از نخل لیندا اول اینکه باید بگوییم که همان‌طور که قبلا هم اشاره کردیم، ساقه‌های ضخیم نخل لیندا آب را در خودشان ذخیره می‌کنند، به‌همین‌خاطر اگر یک یا دوبار فراموش کردید که به آن آب بدهید اشکالی ندارد، اما این را مبنای عادت خود قرار ندهید و گیاه را به‌طور منظم آبیاری کنید؛ درغیراین‌صورت گیاه به‌جای اینکه به خوبی رشد کند، فقط برای زنده ماندن تلاش می‌کند.
و نکته دوم هم اینکه نخل لیندا مثل بیشتر ساکولنت‌ها شرایط آب و هوایی خشک را دوست دارد؛ با‌این‌حال آن را نزدیک وسایل گرم‌کننده نگذارید، چون اگر میزان رطوبت هوا خیلی کم باشد، لبه و نوک برگ‌ها قهوه‌ای می‌شوند.

چگونه بفهمیم زمان آبیاری لیندا فرا رسیده است؟

گیاه لیندا گیاهی مقاوم نسبت به کمبود آب است و شاید فهمیدن زمان مناسب برای آبیاری آن نیاز به کمی راهنمایی داشته باشد. در این قسمت به شما نکاتی را خواهیم گفت که با درنظر گرفتن آن‌ها زمان مناسب برای آبیاری نخل لیندای خودتان را پیدا کنید.

1. توجه به سنگین یا سبک بودن گلدان گیاه

وقتی که خاک گلدان نخل لیندا خشک است آن را بلند کنید و سپس به آن آب بدهید و گلدان را دوباره بلند کنید تا ببینید چقدر سنگین شده است. در هنگام خشکی گلدان اگر به اندازه‌ی دفعات قبل سبک بود، زمان آبیاری آن فرا رسیده است.

2. لمس کردن خاک گلدان گیاه

انگشت‌تان را داخل خاک کنید تا میزان رطوبتش را بسنجید، اگر خاک اطراف ریشه نسبتا خشک است‌ پس زمان آبیاری نخل لیندا رسیده است، اما اگر خاک گلدان کاملا خشک است و هیچ رطوبتی را احساس نمی‌کنید، چند روز صبر کنید و دوباره خاک را تست کنید.
گقتنی است که آبیاری بیش‌ازاندازه یکی از رایج‌ترین دلیل‌های ازبین رفتن لیندا است؛ پس زمانی به آن آب بدهید که خاک آن کاملا خشک باشد.
اگر زمانی پیش بیاید که گیاه لیندا برای چندین هفته آب نداشته باشد، برگ‌‌ها کم‌کم جمع شده و چروک شده و به رنگ قهوه‌ای درمی‌آیند. ساقه‌ی گیاه هم کم حجم و نازک می‌شود و حالت چروکیده به خودش می‌گیرد. در این حالت در اولین فرصت با طی کردن مراحل زیر گلدان را کاملا سیراب کنید.
1. گلدان را بدون زیرگلدانی داخل سینک، وان یا داخل لگنی با ارتفاعی کم‌تر از گلدان بگذارید. سینک، لگن یا وان را به اندازه‌ای پر از آب کنید که آب وارد گلدان نشود. درضمن دقت کنید که آب داغ نباشد.
2. به مدت 45 دقیقه گلدان را داخل آب بگذارید تا آب را از سوراخ کف گلدان جذب کند.
3. بعد از این مدت، خاک روی گلدان را با دست بررسی کنید. آیا آب به 5 تا 8 سانتی‌متری خاک رسیده است؟‌
4. اگر هنوز خاک خشک است، به آرامی مقداری آب از بالای گلدان روی خاک بریزید تا فرآیند اشباع آب در خاک سریع‌تر صورت گیرد.
5. وقتی که همه‌ی قسمت‌های خاک گلدان به طور مساوی نمناک شد، گلدان را از آب بیرون آورید و در جایی بگذارید تا آب اضافی آن به طور کامل خارج شود. سپس آن را به جای قبلی‌اش برگردانید.

دمای محیط نگهداری نخل لیندا

نخل لیندا به دمای هوای معمولی منزل یعنی 15 تا 26 درجه نیاز دارد. در شب هم نباید دمای هوا به زیر 7 درجه برسد. اگر گیاه در بازه‌ی دمایی گفته شده قرار نگیرد، احتمالا رشد خوبی نخواهد داشت.
نخل لیندا در مقابل تغییرات دمای هوا مقاوم است و می‌تواند دماهای نزدیک صفر را هم تحمل کند، اما این اتفاق نباید به‌صورت مداوم یا عمدی رخ دهد.
دقت کنید که گیاه دور از هوای سرد پنجره، کولر یا در ورودی منزل‌تان قرار بگیرد، چون جریان هوای سرد باعث خشک شدن برگ‌های گیاه می‌شود.
نکته: نخل لیندا را در فصل بهار و تابستان می‌توانید در فضای باز مثل تراس بگذارید؛ بیرون ماندن گیاه در شب به‌شرطی که هوا سرد نباشد مشکلی ندارد، اما اگر شب‌ها هوا خیلی سرد می‌شود، حتما آن را به داخل خانه منتقل کنید.

خاک مناسب برای گیاه

لیندا به خاک ویژه با فرمول خاصی نیاز ندارد ولی می توانید برای نخل لیندا از خاک کاکتوس استفاده کنید. فقط دقت کنید که خاک تازه باشد و قبلا استفاده نشده باشد.
برای این که گیاهتان جلوه‌ی زیباتری داشته باشد می‌توانید آن را در گلدانی بکارید که ارتفاع زیادی دارد تا برگ‌های لیندا روی زمین نریزند و به صورت آویز بمانند.

زمان و روش کود دادن به لیندا

نخل لیندا فقط دو تا سه بار در سال نیاز به کوددهی دارد و مقدار بیش‌ازاندازه‌ی کود باعث ایجاد لکه‌های قهوه‌ای روی برگ‌ها می‌شود. برای گرفتن بهترین نتیجه از کوددهی، از کود معمولی گیاهان آپارتمانی یا کود کاکتوس یک بار در بهار و یک مرتبه در تابستان استفاده کنید.

روش هرس کردن گیاه

نخل لیندا به هرس نیازی ندارد و اگر برگ‌های آن را هرس کنید، نوک برگ‌ها به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید. در نتیجه برای زیبا ماندن گیاهتان از هرس کردن آن خودداری کنید.

آیا نخل لیندا سمی است؟

این گیاه به‌هیچ‌عنوان برای انسان‌ها و حیوانات سمی نیست و می‌توانید آن را با خیال راحت در منزل‌تان نگهداری کنید، اما برگ‌های فرفری و آویزان گیاه احتمالا برای حیوانات از جمله گربه‌های بازیگوش وسیله‌ی بازی خوبی است و حتی ممکن است از بدنه‌ی آن برای خاراندن یا خراش انداختن با ناخن‌هایشان استفاده کنند. به‌همین‌دلیل بهتر است آن را دور ازدسترس گربه‌ها بگذارید.

زمان و روش عوض کردن گلدان گیاه

اگر نخل لیندا به‌خوبی رشد کند، تقریبا سالی یک بار به عوض کردن گلدان نیاز دارد، اما در صورتی که رشد متوسطی داشت، هر دو تا سه سال یک بار گلدان آن را عوض کنید.
اگر شرایط رشد لیندا خوب باشد و مواد غذایی و کود دریافت کرده باشد، این گیاه در گلدان‌های کوچک به‌خوبی عمل کرده و تمام گلدان پر از ریشه‌های به هم فشرده می‌شود. در نتیجه لازم است حتما آن را در گلدانی بکارید که انتهای آن سوراخ شده باشد.
باتوجه به اینکه زمان تعویض گلدان گیاه نسبی درنظر گرفته شده و ممکن است بعضی از نخل‌های لیندا زمان تعویض گلدان‌شان زودتر یا دیرتر باشد، برای تعویض گلدان نخل لیندا خود درنظر داشته باشید که این گیاه زمانی به عوض کردن گلدان نیاز دارد که ریشه‌هایش کاملا گلدان را پرکرده باشد. در آن صورت باید گلدان جدیدی را انتخاب کنید که قطر آن فقط به اندازه‌ی 2.5 تا 5 سانتی‌متر بزرگ‌تر از گلدان قبلی باشد. اگر این گیاه را به گلدانی خیلی بزرگ‌تر منتقل کنید، به حجم بالایی از آب نیاز خواهد داشت که به رشد و سلامتی گیاه آسیب زده و ممکن است باعث از بین رفتن آن شود.

سوالات شما درباره نگهداری نخل لیندا

1. روش کلی مراقبت از گیاه چگونه است؟

از آنجایی که این گیاه در واقع یک ساکولنت است بهتر است در محلی نیمه خشک نگهداری شود. در مورد آبیاری گیاه نیز گفتنی است که خاک گیاه باید در بین فواصل آبیاری کاملا خشک شده و در زمستان آب کمتری نیاز دارد. در مورد رطوبت مورد نیاز گیاه نیز گفتنی است که نخل لیندا چون ساکولنت است می‌تواند کمی آب در خود ذخیره کند، بنابراین به محیطی مرطوب یا آب زیاد نیاز ندارد.

2. دلیل زرد شدن برگ‌های گیاه چیست؟

زرد شدن برگ‌های نخل لیندا نشانه‌ای از آبیاری زیاد و آسیب دیدن ریشه‌های آن است. زمانی که این گیاه آب زیادی دریافت کند دچار پوسیدگی ریشه می‌شود و درنتیجه نمی‌تواند مواد غذایی لازم برای گیاه را فراهم کرده و برگ‌های گیاه رو به زرد شدن و ریختن می‌روند.
گاهی نیز این زرد شدن می‌تواند نشانه‌ای از کوددهی زیاد باشد که باعث تجمیع نمک در خاک گیاه می‌شود. اگر تشخیص دادید زرد شدن برگ‌های نخل لیندا شما به دلیل کوددهی زیاد است در این زمان باید خاک گیاه را برای 20 بیست دقیقه زیر آب روان بشویید تا نمک موجود در خاک از بین برود.

3. دلیل قهوه‌ای شدن لبه برگ‌های نخل چیست؟

قهوه‌ای شدن لبه برگ‌های این گیاه نشاته‌ای از آبیاری کم است. البته آبیاری زیاد نیز می‌تواند این مشکل را ایجاد کند، اما در زمان آبیاری زیاد این قهوه‌ای شدن همراه با زرد شدن میانه برگ همراه است ولی در زمان آبیاری کم لبه برگ‌ها خشک و قهوه‌ای رنگ می‌شود. بهتر است این برگ‌های آسیب دیده را از گیاه جدا کنید و عادت آبیاری خود را اصلاح کنید.

4. آیا نخل لیندا قادر به گلدهی است؟

این گیاه می‌تواند هر تابستان گل بدهد، اما باید بدانید که نخل لیندا برای گل دادن باید به اندازه کافی بزرگ و بالغ شود. در واقع این گیاه زمانی گل می‌دهد که تنه آن به حدود 5 متر رسیده باشد بنابراین ممکن است نخل لیندای خانگی شما هیچ‌گاه گل ندهد. در واقع این گیاه برای گل‌هایش خریداری نمی‌شود، بلکه زیبایی ظاهری و برگ‌هایش باعث محبوبیت آن شده است.

5. این گیاه به چه میزان کود نیاز دارد؟

اگر دوست دارید گیاه شما سالم‌تر و رشد بهتری داشته باشد می‌توانید از کود استفاده کنید. بهتر است کود را 2 برابر چیزی که در دستورالعمل آن نوشته رقیق کنید و اگر کود شما مایع نیست، میزان مورد استفاده آن را نصف کنید. کوددهی به نخل لیندا باید ماهی 1 الی 2 بار در طول فصل رشد گیاه (بهار تا زمستان) و یک بار در فصل زمستان باشد.

6. روش تکثیر کردن نخل لیندا چگونه است؟

نخل لیندا گیاهی است که می‌تواند پاجوش یا همان پاگیاه تولید کنید. پاجوش نمونه کوچک‌تری از گیاه با همان مشخصات گیاه اصلی است که در کنار گیاه اصلی از درون خاک می‌روید. شما می‌توانید به‌راحتی این پاجوش‌ها را از گیاه مادر جدا کنید و به‌صورت جداگانه بکارید تا گیاه جدیدی داشته باشید.

7. زمان دقیق آبیاری گیاه چه موقعی است؟

این گیاه به آب کمی نیاز دارد و نباید بیش‌ازحد به آن آب بدهید. در شرایط معمول هر 3 الی 4 هفته یک‌بار آبیاری برای این گیاه کفایت می‌کند، اما برای تعیین زمان دقیق آبیاری به خاک گیاه دقت کنید و هر زمان 5 الی 10 سانتی‌متر بالایی خاک خشک شد، زمان آبیاری مجدد نخل لیندا است. در هر بار آبیاری سعی کنید خاک گیاه را کاملا خیس کنید و آب را به تمام خاک برسانید تا تمام ریشه بتواند آب دریافت کند.


آشنایی با تعدادی از گیاهان آپارتمانی رنگی مقاوم

اگر دوست دارید به محیط خانه خود مقداری رنگ و زیبایی ببخشید، پیشنهاد می‌کنیم با خرید گیاهان آپارتمانی رنگی این کار را انجام دهید. این گیاهان زیبا می‌توانند باعث ایجا حس شادابی و نشاط در افراد خانواده شوند. از طرفی در زیبا‌تر دیده شدن دکوراسیون خانه شما نیز تاثیر زیادی دارند. بنابر‌این ما در مقاله زیر، به معرفی تعدادی از گیاهان آپارتمانی رنگی مقاوم پرداخته‌ایم تا شما به طور کامل با این گیاهان آشنا شده و در صورت دلخواه چند‌تا از آن‌ها را برای خود خریداری فرمایید.

آشنایی با 9 گیاه مقاوم آپارتمانی رنگی

با گیاهان گلدانی رنگی خانه‌ و محل کارتان را زیباتر از همیشه کنید. این گیاهان می‌توانند بخشی از طبیعت رنگارنگ و زیبا را حتی در فصل‌‌های سرد سال برای شما هدیه بیاورند و حال و هوای خانه‌تان را عوض کنند. اگر منزل‌تان به خوبی نورگیر است، می‌توانید بیش‌تر گیاهان گلدار را در خانه نگه‌داری کنید اما اگر نور کمی دارید ولی میخواهید رنگ و زیبایی به منزل خود اضافه کنید، خرید گیاهان مقاوم به نورکم و سایه، انتخاب مناسبی است، نگران نباشید و تا آخر مقاله با ما همراه باشید.
در ادامه‌ی این مطلب، به معرفی مقاوم‌ترین گیاهان آپارتمانی رنگی زیبا برای نگه‌داری در منزل و محیط خانه می‌پردازیم و روش نگه‌داری از هرکدام را توضیح می‌دهیم. پس با ما همراه باشید.

1. گیاه خاص بروملیاد با برگ‌هایی رنگی و زیبا

گیاه بروملیاد یا آناناسی با بقیه‌ی گیاه‌ها بسیار متفاوت است، رنگ و شکل زیبایی دارد و با وجود ظرافت بیش از حدش، به آسانی می‌توانید از آن نگه‌داری کنید. این گیاه به نور متوسط یا نور مستقیم و زیاد در داخل خانه و آب بسیار کم نیاز دارد. وقتی که بروملیاد گل می‌دهد، چرخه‌ی زندگی‌اش تمام می‌شود و گیاه مادر از بین می‌رود. اما نگران نباشید این گیاه از خودش جوانه‌هایی به جا می‌گذارد که می‌توانند جای گیاه مادر را بگیرند و دوباره رشد کنند. شما می‌توانید این جوانه‌ها را در گلدان‌ جدید بکارید و این گیا زیبا را تکثیر کنید.

2. گیاه کالانکوئه با گل‌هایی کوچک و رنگارنگ

این گیاه زیبا بومی ماداگاسکار است و گیاه کاملا بی دردسری است. گل‌های آن به شکل خوشه‌ای و در رنگ‌های چشم‌نواز می‌شکفند و چندماه عمر می‌کنند. رنگ این گل‌ها بسته به نوعش می‌تواند صورتی، زرد، قرمز و نارنجی باشد.
جالب است بدانید که این گیاه زیبا در اصل یک ساکولنت است و مثل بقیه‌ی ساکولنت‌ها به نور زیاد و آب و رطوبت هوای کمی نیاز دارد. کالانکوئه به خاطر همین ویژگی‌‌ها یک گیاه ایده‌آل برای منزل شما محسوب می‌شود.

3. گیاه آماریلیس با گل‌هایی بزرگ و جذاب

این گیاه شگفت‌انگیز در فصل زمستان و اوایل بهار گل می‌دهد و یک گیاه بسیار جذاب برای عید نوروز است. این گیاه به جای ریشه، پیاز داشته و در فصل گل‌دهی به آبیاری منظم و نور متوسط احتیاج دارد. آماریلیس گل‌های شیپوری بزرگی دارد که در رنگ‌های جذاب و دیدنی مثل سفید، قرمز و نارنجی شکفته می‌شوند و توجه هر رهگذری را به خود جلب می‌کنند.

4. گل معروف و زیبای ختمی

ختمی یکی از گیاهان زیبا برای رنگارنگ‌کردن باغچه یا تراس شماست و گل‌هایش علاوه بر زیبایی دارای خاصیت دارویی هم هستند. جالب است بدانید اگر شاخه‌های گل‌دار آن را هرس کنید، دوباره گل می‌دهد. این گل زیبا به کود نیاز ندارد و لازم هست هر وقت خاک آن خشک شد به آن آب بدهید.

5. گل محبوب ارکیده

این گیاه باشکوه یکی از محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی است که نگه‌داری از آن آسان است و گل‌های بسیار جذاب و زیبایی می‌دهد. ارکیده معمولا به هفته‌ای یک‌بار آبیاری نیاز دارد و به آبیاری بیش از اندازه حساس است.
ارکیده برخلاف گیاهان دیگر به خاک معمولی نیاز ندارد و باید در خاک مخصوص خودش که قطعات چوب و خزه است، کاشته شود. گل ارکیده گونه‌های زیادی دارد و مهم است که گونه‌ای را انتخاب کنید که مراقبت از آن آسان باشد.

6. کاکتوس کریسمس جذاب و دوست داشتنی

کاکتوس کریسمس در تمام طول سال ظاهر زیبا و جذابش را حفظ کرده اما در فصل زمستان و نزدیکی کریسمس شروع به گل دادن می‌کند. این گل‌ها بسیار زیبا هستند و به رنگ‌های سفید، صورتی، قرمز، بنفش و نارنجی شکفته می‌شوند. کاکتوس کریسمس به آب بسیار کم و جای پرنور نیاز دارد تا به خوبی رشد کند و گل بدهد. شما می‌توانید از ساقه‌های آن قلمه بزنید و گیاهان جدید درست کنید که این گیاهان بهترین هدیه برای عزیزان‌تان هستند.

7. بنفشه آفریقایی با گل‌هایی رنگارنگ

بنفشه آفریقایی از گیاهان کوچک و مقاوم آپارتمانی است که  در میان برگ‌های سبزش، گل‌های زیبایی به رنگ‌های گوناگون و جذاب می شکفد. این گیاه به مراقبت زیادی نیاز ندارد و فقط کافی است که از خاک سبک و مخصوص بنفشه‌ی آفریقایی برای آن استفاده کنید. بنفشه‌ی آفریقایی باید از زیر گلدان آبیاری شود و نباید روی برگ‌ها و گل‌هایش قطره‌‌ی آب بریزید. هم‌چنین لازم است که خاکش همیشه مرطوب بماند. بنفشه‌ی آفریقایی در نور غیرمستقیم به خوبی گل می‌دهد و حتی با نور مصنوعی فلوئورسنت هم سازگار است.

8. گیاه هویا با گل‌هایی خوشه‌ای و زیبا

هویا یکی از زیبا‌ترین گیاهان بی دردسر و گلدار آپارتمانی است و گل‌های معطر و خوشه‌ای آن در کنار برگ‌های سبز براقش رشد می‌کنند. این گیاه به نور نیاز دارد و باید آن را پشت پنجره بگذارید. در هنگام آبیاری، روی برگ‌هایش هم غبارپاشی کنید تا مرطوب بمانند و در فصل‌های بهار و تابستان خاکش را مرطوب نگه‌دارید. در فصل زمستان مقدار آبیاری را کم‌تر کنید و اجازه بدهید که  روی خاکش بین هر دو آبیاری خشک شود. وقتی که گل‌هایش تمام شد، ته‌گل‌ها را نچینید، چون بعد از مدتی دوباره گل می‌دهد.

9. گیاه بسیار مقاوم سانسوریا ابلق

سانسوریا ابلق یا گیاه ماری یکی از زیباترین و پرفایده‌ترین گیاهانی است که می‌توانید در منزل‌تان استفاده کنید. این گیاه علاوه بر تصفیه‌ی هوا، جذب سموم و تولید اکسیژن در شب، یک گیاه بسیار سازگار است که می‌تواند بی‌آبی و نور کم را تحمل کند و به ندرت دچار آفت می‌شود.
پس اگر منزل‌تان نور زیادی ندارد، حتما سانسوریا ابلق را امتحان کنید. نوع ابلق آن زیبایی خاصی دارد چون برگ‌های آن خط‌های زیبای سفید یا شیری رنگی روی خودشان دارند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که خاکش زهکش خوبی داشته باشد و انتهای گلدان حتما سوراخ باشد. شما می‌توانید از این گیاه بی دردسر در تمام طول سال لذت ببرید.


آشنایی با شیوه نگهداری گل بابونه، کاربرد و نماد آن


بابونه یکی از زیبا‌ترین و معروف‌ترین گل‌های موجود در دنیاست که خواص دارویی زیادی نیز دارد. شما نیز می‌توانید این گل زیبا را در باغچه بکارید و منظره‌ای دیدنی را در حیاط منزلتان به وجود بیاورید. اما اگر درباره روش نگهداری گل بابونه چیز زیادی نمی‌دانید، بهتر است مقاله زیر را که توسط بهترین فروشگاه آنلاین گل و گیاه تهران تهیه و در اختیار شما قرار داده شده است، مطالعه فرمایید.

شناخت گل بابونه

گل بابونه به علت عطر خوبش بسیار محبوب است. بدون شک این گل، پرکاربردترین گل آرامش بخش در دنیای غرب است. مثلا آنها از بابونه برای تهیه چای و دم نوش بسیار استفاده می‌کنند.
بابونه متعلق به اروپا، شمال آفریقا و مناطق گرم آسیاست. گل بابونه بسیار معطر و خوش‌بوست؛ در واقع عطر آن مخصوص خودش است و با سایر گل‌ها متفاوت است.
گل بابونه از گلبرگ‌های سفید و مرکزی زردرنگ تشکیل شده است. بابونه گل ملی کشور روسیه است. بابونه به طرز گسترده در تهیه دارو و اقلام معطر و آرایشی کاربرد دارد.
با ما همراه باشید تا معرفی گل بابونه ،نماد و موارد مصرف آن را بدانید.

پیشینه تاریخی گل

نام لاتین بابونه، chamomile است. این کلمه برگرفته از واژه ای یونانی و به معنی “سیب زمین” است. داستان آن به مصر باستان برمی‌گردد، جایی که دم کرده آن به عنوان درمانی برای سرماخوردگی استفاده می‌شده است. رومی‌ها از بابونه به عنوان نوشیدنی و حتی عصاره‌ای برای  بخور هم استفاده می‌کردند.

بابونه نماد چیست؟

بابونه نماد انرژی، تحمل سختی‌ها و تشویق کردن است.

گونه‌های مختلف گل

امروزه برای راحت‌تر شدن دسته بندی بابونه، بخصوص برای مصرف خوراکی، آن‌ها را در دسته بابونه رومی و بابونه آلمانی قرار می‌دهند.
هر دو نوع شامل روغنهای اصلی و آنتی اکسیدان‌های مفید هستند و به بدن برای بازسازی و کسب انرژی کمک می‌کنند.

شرایط نگهداری گل بابونه

در این قسمت به توضیح شرایط نگهداری گل بابونه خواهیم پرداخت.

نور مورد نیاز

بابونه هم در نور کامل و هم در سایه نسبی به خوبی رشد می‌کند. اگرچه گیاه در صورت دریافت نور کامل خورشید شکوفه دهی بهتری خواهد داشت، اما در مناطق بسیار گرم قرار گرفتن در سایه نسبی انتخاب مناسب‌تری برای بابونه به نظر می‌رسد.
بابونه آلمانی گیاهی خزنده است و می‌تواند به ارتفاع 20 الی 60 سانتی متر برسد.
شکوفه‌های بابونه معمولا در اواخر بهار ظاهر می‌شوند. اما اگر آن را هرس کرده یا برگهایش را برداشت کنید شکوفه دهی ممکن است کمی دیرتر انجام شود.

آب‌دهی صحیح

بابونه به مقدار زیادی از آب نیاز نداشته و یک آبیاری متعادل برای آن کافی است. بهتر است بین هر بار آبیاری اجازه دهید خاک به خوبی خشک شود.

دمای مناسب و رطوبت مورد نیاز

خوشبختانه بابونه قادر است در هوای گرم تابستان نیز در کمال سلامت به زندگی خود بپردازد! بالاترین دمای قابل تحمل برای بابونه، 37 درجه سانتی گراد است. چون در برابر خشکی کاملا مقاوم است، بنابراین به رسیدگی خاصی در زمینه رطوبت هوا نیازی ندارد.

بهترین ترکیب خاک برای بابونه

برای داشتن زیباترین گل‌های بابونه، باید آن را در منطقه‌ای نورگیر و در خاکی ارگانیک و متعادل بکارید. خاک انتخابی باید از نظر دارا بودن عناصر ضروری تعادل داشته و خیلی غنی نباشد.
اگرچه بابونه در خاک‌های فاقد مواد مغذی نیز رشد می‌کند، اما در این صورت ساقه اش شل‌تر خواهد بود.
بابونه نسبت به Ph مشخصی از خاک حساس نبوده و رنج خنثی بین5.6 الی 7.5 را ترجیح می‌دهد.

آیا این گل به کود‌دهی نیاز دارد؟

نیازی نیست به بابونه کود بدهید. در حقیقت، آن در بعضی مناطق مانند یک گونه علف مهاجم شناخته می‌شود! چون بدون نیاز به کوددهی، با سرعت بالایی رشد می‌کند.

آیا بابونه سمی است؟

بابونه برای انسانها سمی نیست. اگرچه تا کنون خطر خاصی توسط بابونه برای حیوانات خانگی ذکر نشده است، اما بهتر است مواظب باشید که آنها بابونه را نخورند؛ چون ممکن است دچار عوارض گوارشی شوند.

طریقه کاشت گل

بابونه را از طریق تقسیم ریشه و یا کاشت دانه می‌توان پرورش داد. بذر بابونه را در بهار بکارید.
بابونه برای رشد به نور زیاد خورشید، خاک غنی و زه‌کشی شده و کود نیاز دارد. بهتراست خاک آن شنی باشد.
آن را به میزان کافی آبیاری کنید، طوری که هرگز خاک آن کاملا خشک نشود. بعد از پایان گلدهی، گیاه را ببرید تا برای گلدهی سال بعد آماده شود.

زمان برداشت گل‌های بابونه

از برگها و گل بابونه آلمانی برای تهیه دم نوش استفاده می‌شود. اگر شما نیز دوست دارید چای بابونه را امتحان کنید، زمانی که گلهای آن کاملا باز شدند آنها را از گیاه جدا کنید. آنها را می‌توانید به صورت تازه مصرف کرده و یا خشک کنید و برای استفاده در فرصتی دیگر کنار بگذارید.
اگر احساس کردید برگهای آن چای شما را بیش از حد تلخ می‌کند، مصرف آن را متوقف کرده و فقط از گلهای بابونه استفاده کنید.

آفات آلوده کننده و بیماری‌های احتمالی گل

خوشبختانه اکثر حشرات از بابونه فاصله می‌گیرند. جالب است بدانید بابونه به عنوان گیاه دافع حشرات از بوته‌های خیار استفاده می‌شود. اما با این وجود، گاهی شته‌ و تریپس (ریشک بال) برای این گیاه ایجاد دردسر می‌کنند. هر دو این آفات به راحتی با شسته شدن گیاه از بین رفته و یا با صابون‌های ضدعفونی کننده نابود می‌شوند.

عطر بابونه

بابونه بسیار معطر است. عطر آن شیرین و کمی شبیه به عطر سیب است.

کاربرد گل

از بابونه استفاده‌های زیادی می‌شود.بابونه معطر است و خاصیت دارویی فراوانی دارد، پس بعید نیست که ده‌ها خاصیت برای ان ذکر کنیم!
از عطر خوش بابونه در صنعت عطرسازی و از روغن آن در صنعت آرایشی استفاده می‌شود.
دم نوش بابونه برای بهبود کیفیت خواب، تسکین دادن درد معده، عوارض قائدگی، درمان بواسیر، سرما خوردگی، کنترل دیابت و عملکرد ضدسرطانی استفاده می‌شود.


شناخت ساکولنت زیبای سدوم مورگانیوم

سدوم مورگانیوم یکی از ساکولنت‌های زیبا در میان انواع ساکولنت‌ها است که برگ‌های کوچک و گوشتی آن، فرمی خوشه‌ای و بسیار زیبا دارد. سدوم مورگانیوم می‌تواند برای نگهداری بر روی میز کار و یا هر مکان دیگری در خانه شما بسیار مناسب باشد. اما اگر درباره این ساکولنت اطلاعات زیادی ندارید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله زیر را که درباره روش نگهداری ساکولنت سدوم مورگانیوم است مطالعه کنید. پس از آن نیز می‌توانید نسبت به خرید ساکولنت سدوم مورگانیوم اقدام فرمایید.

آشنایی با ساکولنت سدوم مورگانیوم

ساکولنت سدوم مورگانیوم متعلق به مکزیک و هندوراس است و با اسامی متنوعی مثل خر دم، دم بره و دم اسب شناخته می‌شود. این ساکولنت زیبا دارای برگ‌هایی خاص، کوچک و گوشتی است که معمولا به رنگ سبز لیمویی یا سبز-آبی رشد می‌کنند. برگ‌های سدوم به‌صورت متراکم در اطراف ساقه خود قرار گرفته‌اند و ظاهری بسیار منظم را خلق کرده‌اند. شهرت اصلی ساکولنت سدوم مورگانیوم، مدیون برگ‌های خاص و ساقه‌های رونده آن است که حتی ممکن است تا بیش از یک متر نیز رشد کنند! سدوم موگانیوم معمولا به‌عنوان یک گیاه رونده در سبدهای آویزی زندگی می‌کند، اما این یک قانون نیست و می‌توان این ساکولنت زیبا را در هر ترکیب جذاب دیگری نیز قرار داد. اگر دقت کنید، سدوم را بیشتر در کناره گلدان‌ها مشاهده خواهید کرد؛ زیرا ساقه‌های آبشاری آن به زیبایی از گلدان خارج می‌شوند و جلوه‌ای بسیار زیبا به گلدان شما خواهند بخشید. اگر دوست دارید یک سکولنت زیبا را مهمان خانه خود کنید، ساکولنت سدوم مورگانیوم را انتخاب کرده و جهت یادگیری روش نگهداری ساکولنت سدوم مورگانیوم ادامه این مطلب را از دست ندهید.

مختصری درباره نگهداری از ساکولنت

سوالی که بیشتر اوقات از ما پرسیده می‌شود، این است که آیا این یک گیاه آپارتمانی است یا خیر؟ در جواب این سوال باید بگوییم که ساکولنت سدوم مورگانیوم مادامی که نور کافی خورشید به آن بتابد می‌تواند هم در داخل خانه و هم در محیط خارجی به‌خوبی رشد کند و هر چه نور بیشتری به آن برسد، خوشحال‌تر خواهد بود. به همین علت سدومی که در خارج از خانه و تحت دریافت حداکثری نور خورشید زندگی می‌کند، بی‌نهایت خوشحال است! اما اگر بتوانید آن را در نقطه‌ای قرار دهید که نور کافی به آن بتابد، داخل خانه نیز مکان ایده‌آلی برای سدوم خواهد بود. البته نور بیش‌از‌حد سبب سوختگی برگ‌ها می‌شود، درنتیجه بهتر است نکات بیشتر در این زمینه را در بخش نیازهای نوری گیاه در ادامه مطلب مطالعه کنید. بنابراین باتوجه به آنچه گفته شد، این گیاه نه‌تنها که یک گیاه خانگی بلکه مناسب کاشت در محیط بیرون از خانه نیز هست.
اما برویم سراغ روش نگهداری از ساکولنت سدوم مورگانیوم خوشبختانه نگهداری از این گیاه کار دشواری نیست. کافی است نکاتی که در ادامه گفته می‌شود زیر را رعایت کنید تا یک ساکولنت سدوم مورگانیوم سالم و خوشحال داشته باشید.

شیوه نگهداری ساکولنت سدوم مورگانیوم

وقتی بحث، بحث نگهداری از ساکولنت‌هاست، بدون شک ساکولنت سدوم مورگانیوم یکی از کم دردسرترین‌ گیاهان این لیست است! اصلا به همین علت است که ما بخش تکثیر آن را نیز به مطلب اضافه کردیم. چون آنقدر زیبا و بدون مشکل است که مطمئنیم دوستانتان از شما می‌خواهند یکی دو قلمه از این گیاه بی‌نقص را برای آنها آماده کنید! البته که فراموش نکنید که ساکولنت سدوم مورگانیوم یکی از ظریف‌ترین ساکولنت‌هاست، پس هنگام کار با آن خیلی دقت کنید.

میزان نور لازم برای ساکولنت

همان‌طور که اشاره کردیم، نور یکی از الزامات سدوم برای داشتن رشدی سالم و بدون مشکل است. ساکولنت سدوم مورگانیوم عاشق نور درخشان خورشید است و می‌تواند در مکانی با نور کافی خورشید یا سایه روشن به‌خوبی زندگی کند.  این گیاه باید به‌طور روزانه و به‌مدت 4 ساعت نور خورشید را دریافت کند. البته که فراموش نکنید نور زیاد (مثل نور خورشید در ظهر و بعدازظهر) سبب سوختن برگ‌های آن خواهد شد. پس بهتر است آن را در معرض دریافت نور صبحگاهی قرار دهید تا به رشد بهتری دست پیدا کند.
به‌این‌منظور می‌توانید سدوم را در مکان‌هایی مثل بالکن، نزدیکی یک پنجره نورگیر، پاسیو یا هر مکان دیگری که نور خورشید به‌قدر کافی در آنجا وجود دارد قرار دهید. درنظر داشته باشید دریافت نور برای سدوم آپارتمانی در فصل بهار اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، زیرا سبب تقویت شکوفه‌دهی خواهد شد. پس حتما در فصل بهار به نیازهای نوری این گیاه توجه بیشتری داشته باشید.

روش آب‌دهی

برخلاف بسیاری از انواع ساکولنت، سدوم موگانیوم برای حفظ طراوت و سلامت برگ‌های خود به دریافت میزان قابل توجهی از آب نیازمند است. درنتیجه در طول نگهداری سدوم موگانیوم برای رفع نیازهای آبی این ساکولنت خاک را به‌خوبی آبیاری کنید، به‌گونه‌ای که تمام بخش‌های آن خیس شوند. سپس چند روز صبر کنید تا سطح رویی آن خشک شود و مجدد این کار را تکرار کنید. برای اندازه‌گیری دقیق‌تر، می‌توانید انگشت خود را در خاک فرو کنید و میزان رطوبت آن را بسنجید. برای آبیاری مجدد، باید حداقل 3 سانتی‌متر از عمق سطحی خاک خشک شده باشد.
درعین‌حال همواره از غرقاب کردن و آبیاری بیش از حد آن خودداری کنید. اگر در مورد زمان مناسب برای آبیاری مطمئن نیستید، دست نگه دارید. برای گیاهان، کم‌آبی همواره بهتر از آبیاری بیش‌ازحد است. زیرا عوارض غرقاب شدن مثل پوسیدگی ریشه، بسیاری از اوقات جبران‌پذیر نیست. راه دیگر این است که تغییرات ظاهری گیاه را بررسی کنید. بین دفعات آبیاری، ظاهر گیاه را به‌خوبی تحت نظر بگیرید تا پس از مدتی بتوانید علائم تشنگی را از حالت برگ‌ها هم تشحیص دهید. توصیه ما این است که هر 14 روز یکبار ساکولنت سدوم مورگانیوم خود را آبیاری کنید. اگر در منطقه‌ای گرم و خشک زندگی می‌کنید، شاید لازم باشد این مقدار را به 10 روز یکبار افزایش دهید.
هنگام آبیاری، همیشه مقدار زیادی آب به گیاه برسانید و خاک آن را کاملا خیس کنید. بدین شکل، آب در مسیر خروجی خود خاک را هم شست و شو می‌دهد و نمک‌های جمع شده در آن را با خود خارج می‌کند.

بهترین ترکیب خاک برای سدوم مورگانیوم

مثل سایر ساکولنت‌ها، ساکولنت سدوم مورگانیوم نیز برای داشتن رشدی سالم به زهکشی مناسب نیاز دارد و این برای آن بسیار مهم است. همیشه به یاد داشته باشید که شرایط مناسب برای رشد گیاهان، به‌صورت زنجیروار به هم متصل‌اند و در کنار هم تکمیل می‌شوند. به‌عبارت دیگر، یک گیاه سالم برآیند تمامی شرایط موجود است.
در واقع، از آنجایی که روش آبیاری برای این گیاه به‌صورت کامل و خیس شدن تمامی بخش‌های خاک است، زهکشی باید آنقدر قوی باشد تا بتواند سریعا مقدار اضافی آب را عبور دهد؛ تا به‌این‌شکل از جذب بیش‌ازحد آب توسط خاک و ریشه جلوگیری شود. بنابراین بهتر است خاکی را انتخاب کنید که برای مدت طولانی آب را حفظ نکند. برای‌این‌منظور، خاک کاکتوس بهترین گزینه است. این خاک به‌صورت صنعتی تولید می‌شود و می‌توانید آن را از فروشگاه‌های مخصوص گیاهان تهیه کنید. حتی اگر بخواهید می‌توانید خودتان نیز به یک ترکیب مناسب برسید، به‌این‌منظور مقدار مساوی از پرلیت یا پومیس را با خاک گلدان معمولی ترکیب کنید برای مثال 5 قسمت پرلیت با 5 قسمت خاک گلدان، به‌همین‌سادگی! برای افزایش سلامت گیاه نیز، در فصل بهار مقداری کرم خاکی و کمپوست به خاک سدوم اضافه کنید.

روش کود دادن به ساکولنت

در طول نگهداری ساکولنت سدوم مورگانیوم کوددهی به آن ضروری نیست، اما اگر تمایل به انجام این کار دارید، می‌توانید یک کود حلال در آب را رقیق کرده و در طول فصول رشد دو مرتبه به آن کود بدهید. فقط یادتان باشد در یک ماه، دو بار به ساکولنت سدوم مورگانیوم کود ندهید و با رسیدن فصل زمستان نیز کوددهی را کاملا متوقف کنید.

دمای مناسب محیط نگهداری

در کمال تعجب، ساکولنت سدوم مورگانیوم می‌تواند در تمام طول سال خارج از خانه بماند و به مشکلات دمایی بر نخورد؛ البته در مناطق گرمسیری! بنابراین اگر شما در منطقه‌ای با زمستان‌های سرد و یخبندان‌های شدید زندگی می‌کنید، در این ایام حتما سدوم خود را به داخل خانه منتقل کنید. در طول زمستان، بهتر است دمای محیط ساکولنت سدوم مورگانیوم بین 10 الی 15 درجه سانتی‌گراد باشد. در طول تابستان نیز دمای محیط خانه برای گیاه مناسب خواهد بود.

زمان و روش عوض کردن گلدان ساکولنت

مثل هر گیاه آپارتمانی دیگری در طول نگهداری ساکولنت سدوم مورگانیوم نیز لازم است هر چند وقت یکبار، بسته به سایز  و مقدار ریشه‌های گیاه گلدان آن را تعویض کنید. برای‌این‌منظور گیاه را در گلدانی بزرگ‌تر بکارید و خاک را نیز با خاکی تمیز و تازه جایگزین کنید. منتها برای تعویض گلدان عجله نکنید و اگر سدوم شما بالغ است تاحدممکن از تعویض گلدان آن بپرهیزید، زیرا سبب وارد شدن آسیب به گیاه خواهد شد. در مجموع بهتر است تا حد امکان گلدان این گیاه را عوض نکنید و زمان تعویض گلدان نیز به‌خاطر ظریف و حساس بودن آن، نهایت دقت را به‌کار بگیرید.

آیا سدوم مورگانیوم سمی است؟

طبق اطلاعات ارائه شده توسط سازمان‌های معتبر، ساکولنت سدوم مورگانیوم برای حیوانات خانگی و انسان‌ها سمی نیست، بااین‌حال سعی کنید آن را از دسترس حیوانات خانگی و کودکان دور نگه دارید.

روش تکثیر کردن ساکولنت

در طول مدت نگهداری از ساکولنت سدوم مورگانیوم راحت‌ترین و سریع‌ترین راه برای تکثیر آن، جدا کردن قلمه از ساقه است. می‌توانید این کار را از طریق قلمه زدن برگ‌ها نیز انجام دهید، اما ساقه روشی مطمئن‌تر است.تکثیر از طریق برگ، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد و درصد موفقیت آن هم خیلی بالا نیست، اما از آنجایی که ریزش برگ‌ها به دلایل متعددی رخ می‌دهد، می‌توانید از برگ‌های ریخته شده استفاده کرده و با کمی تلاش سدوم‌های بیشتری ایجاد کنید. به‌این‌منظور گام‌های زیر را طی کنید:

مرحله اول:

چند قلمه (برش) از ساقه و یا برگ‌ها جدا کنید. ساقه‌ها/ برگ‌هایی را انتخاب کنید که گوشتی و سالم هستند و سراغ بخش‌های پژمرده و دهیدراته نروید. اگر انتخاب شما برگ است، حتما برگی را انتخاب کنید که کامل و سالم است، چراکه یک برگ آسیب دیده اصلا به کار نمی‌آید.

مرحله دوم:

اجازه دهید قلمه‌ها برای چند روز خشک شوند تا محل برش و زخم آن‌ها ترمیم شود. در این مدت آن‌ها را در مکانی خشک و دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید. در این مرحله، می‌توانید قلمه‌ها را از محل بریدگی در هورمون رشد نیز فرو ببرید؛ هورمون رشد می‌تواند فرآیند ریشه زنی و تکثیر را تسریع کند، اما این کار اختیاری است.

مرحله سوم:

خاکی با زهکشی مناسب آماده کنید. پس از خشک شدن قلمه‌ها، آن‌ها را در خاک فرو کنید. برگ‌ها را می‌توانید به‌صورت عمودی در خاک فرو برده و یا آن را مماس روی سطح خاک بخوابانید.

مرحله چهارم:

صبر کنید تا قلمه‌ها ریشه بزنند و رشد‌های جدید انجام شود. این مرحله ممکن است 2 هفته یا بیشتر طول بکشد.

مرحله پنجم:

گلدان را دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید. نور مستقیم سبب سوختن قلمه‌ها خواهد شد.

مرحله ششم:

ساکولنت‌های بالغ نسبت به ساکولنت‌های جوان ظرفیت بیشتری برای ذخیره آب دارند. درنتیجه هر چند روز یکبار (یا هر زمان که سطح خاک خشک شد) به قلمه‌ها آب بدهید. هنگامی که ریشه‌ها ایجاد شدند و گیاه استقرار بیشتری در خاک پیدا کرد، دفعات آبیاری را به هفته‌ای یکبار و حتی کمتر کاهش دهید.

آفات آلوده کننده و بیماری‌های احتمالی سدوم مورگانیوم

خوشخبتانه ساکولنت سدوم مورگانیوم مستعد ابتلا به بیماری‌ها و آفات گوناگون نیست، اما در اغلب اوقات تنها “شته” به این گیاه حمله می‌کند. اگر گیاه شما دچار این آفت شده است، هر ماه آن را با جریان آب به‌خوبی تمیز کنید. اگر این کار موثر نبود، ترکیب 5/4 واحد آب و 5/1 واحد الکل سفید (نه صنعتی) را به ساکولنت خود اسپری کنید. همچنین می‌توانید از روغن چریش هم برای حذف شته‌ها از گیاه خود استفاده کنید.
از آفات گذشته رایج‌ترین مشکل در نگهداری از ساکولنت سدوم مورگانیوم آبیاری بیش‌ازحد و یا تشنه نگه داشتن آن است، به‌طوری‌که:
- پژمردگی، نشانه کم آبی است
. وقتی سدوم پژمرده می‌شود، یعنی ذخایر آبی آن به اتمام رسیده و باید آب کافی دریافت کند. برای حل این مشکل کافی است آن را به‌خوبی آبیاری کنید. پس از چند روز مشکل برطرف خواهد شد
- نرم و کپکی شدن برگ‌ها و ریزش آسان‌ آن‌ها نیز نشانه آبیاری بیش از حد است.
در این حالت سریعا آبیاری را متوقف کنید و اجازه دهید گیاه کاملا خشک شود. معمولا پس از طی شدن این پروسه، گیاه سلامت خود را بازیابی می‌کند، اما اگر خاک پس از گذشت مدتی خشک نشد و آب را بیش‌ازحد در خود نگه داشت، باید آن را با خاکی تازه و دارای زهکشی مناسب تعویض کنید.


شناخت انواع مختلف گیاه فیکوس

گیاه فیکوس یکی از انواع مقاوم گیاهان آپارتمانی است که می‌تواند به  محل زندگی یا کار شما زیبایی زیادی ببخشد. این گیاه، گونه‌های مختلفی نیز دارد که هر‌کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. ما نیز در مطلب زیر به معرفی گونه‌های مختلف گیاه فیکوس پرداخته‌ایم تا شما با شناخت آن‌ها بتوانید گونه مناسب را برای خرید و نگهداری، انتخاب کنید.

شناخت گیاه فیکوس

برای معرفی گیاه فیکوس باید بگوییم که یکی از گیاهان خانواده موراسه گیاه خانگی فیکوس است که زادگاه آن آسیای استوایی می باشد. این گیاه در هوای آزاد ارتفاعی به اندازه سی متر هم خواهد داشت.
گیاه خانگی فیکوس برگ هایی براق و پهن دارد که چرمی هستند و نوک تیزی دارند.
تنه گیاه فیکوس پهن و عریض است و تا دو متر قطر خواهد داشت. ریشه های هوایی که در خاک دارد برای پشتیبانی کردن شاخه های سنگین می باشد. برگ های بیضی شکل آن براق هستند و اندازه طول آن ها 35-10 سانتی‌متر است و عرض آن ها 15-5 سانتی‌متر می باشد. بزرگ‌ترین برگی که این گیاهان می‌توانند داشته باشند گاهی به چهل و پنج سانتی متر هم می رسد.
اگر نور کمی در منزل برای نگهداری گیاهتان دارید میتوانید با خرید آنلاین گیاه سایه دوست، همیشه از لذت داشتن گل و گیاه در منزل بهره ببرید.
در ادامه معرفی گیاه فیکوس به شرح مختصر انواع آن می‌پردازیم.

1. گیاه فیکوس الاستیکا یا گیاه کائوچو

فیکوس الاستیکا یک گیاه آپارتمانی بسیار زیبا و مدرن است که به مراقبت خاصی هم نیاز ندارد.
این گیاه اصالتا متعلق به جنوب شرقی آسیاست. این گیاه تاریخی شیره ای سفیدرنگ تولید می‌کند که از آن در ساخت کائوچو استفاده می‌شود.به همین دلیل به او درخت کائوچو هم می‌گویند.
اگر هیچ تجربه‌ای در نگهداری از گیاهان ندارید، بدون شک گیاه کائوچو گزینه مناسبی برای شروع است. علاوه بر داشتن ظاهر زیبا، از نظر ناسا به عنوان یکی از گیاهان برتر در تصفیه هوا شناخته شده است.
پیشنهاد میکنیم خرید گیاهان تصفیه کننده هوا را همیشه در الویت خرید گیاه برای منزل خود بگذارید.

- بررسی سمی بودن فیکوس الاستیکا

اگر توسط کودکان و یا حیوانات خورده شود، قطعا سمی است.

2. گیاه فیکوس بنجامین یا انجیر برگ ریز

فیکوس بنجامین که به دلیل شکل خاص برگهایش به گیاه اشک ریزان هم معروف است، با اینکه گلی تولید نمی‌کند، اما نوع متفاوت برگ ها و استقامت آنها باعث شده که او به گیاهی محبوب تبدیل شود. اگر به خوبی از آن نگه داری کنید، یک “درخت آپارتمانی” خواهید داشت!

- بررسی سمی بودن فیکوس بنجامین

لمس کردن این گیاه خطرناک نیست. اما به دلیل شیره سمی که در داخل برگهای آن وجود دارد، توصیه میکنیم آن را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

3. گیاه فیکوس میکروکارپا یا انجیر پرده‌ای

فیکوس میکروکارپا متعلق به جنوب شرقی آسیا و استرالیاست. این نوع فیکوس بسیار از نظر نگهداری و مشخصات به فیکوس بنجامین شبیه است. این گیاه شاخه‌ها و برگ‌های متعددی دارد که می‌توانید با هرس کردن مداوم، آنها را همیشه مرتب و تمیز نگه دارید.

4. گیاه فیکوس امستل یا برگ موزی

این گیاه که متعلق به جنوب شرقی آسیا، هند و چین است، به دلیل شکل خاص برگ های خود به گیاه برگ موزی مشهور شده است. نگهداری از آن نسبت به سایر فیکوس ها کمی راحت‌تر است و این گیاه نیز در برابر تغییرات شدید و ضربه، حتما دچار برگ ریزی خواهد شد.

5. گیاه فیکوس هندی

همانطور که از نامش مشخص است، این فیکوس یک نوع گیاه ملی هندی است. برگ های بزرگ و زیبای آن مانند یک سایه بان عمل می کنند و در مناطق گرمسیری، سایه خوبی را برای استراحت ایجاد می‌کنند!

روش کلی نگهداری گیاه فیکوس

در اد امه ی معرفی گیاه فیکوس به شرایط نگهداری آن اشاره میکنیم.
گیاه فیکوس به نور کافی خورشید نیاز دارد. اما آن را هرگز زیر نور مستقیم خورشید قرار ندهید، نور مستقیم و فیلتر نشده باعث سوختن برگهای گیاه می‌شود.
در ماه های گرم هر ده روز یکبار و در زمستان هر دو هفته یک بار به گیاه آب بدهید. اجازه بدهید تا سطح خاک کمی خشک شود و سپس آبیاری کنید.
اگر آن را بیش از حد آبیاری کنید، برگ هایش را از دست خواهد داد.
اگر آبی در زیر گیاه جمع شد و وارد زیرگلدانی شد، بلافاصله آن را خالی کنید تا ریشه های گیاه آسیب نبیند.
فیکوس در فصول سرما کمی ریزش برگ دارد، برای اینکه در بهار با انرژی بیشتری به سبز کردن محیط بپردازد!
او در سرما آسیب می‌بیند. پس فیکوس را در نزدیکی پنجره قرار ندهید.
این گیاه به خوبی هوا را تصفیه کرده و هوا را از آلاینده های مضر پاک می‌کند.
خاک او را همیشه مرطوب نگه دارید. هر زمان که احساس کردید خاک گیاه خشک شده، به او آب اضافه کنید و اجازه بدهید که آب به بخش های زیرین گیاه نفوذ کند.
بهتر است در بهار و تابستان، ماهی یک بار به فیکوس زیبا کود بدهید تا برگهایش سالم و تازه بمانند. در زمستان کوددهی را متوقف کنید.
گیاه را بچرخانید تا تمام بخش های آن به مقدار لازم نور خورشید دریافت کنند. با این کار به عمل فتوسنتز و بهبود عملکرد گیاه کمک کرده اید.