گل‌ها و گیاهان آپارتمانی

اگر دوست دارید گیاهان آپارتمانی که در خانه دارید را تکثیر کنید و تعداد زیادی از هر کدام از آن‌ها داشته باشید، این مطلب برای شما‌ست. ما در این مطلب همه اطلاعات لازم درباره تکثیر گیاهان آپارتمانی را شرح داده و به معرفی روش‌های مختلف تکثیر گیاهان پرداخته‌ایم. شما نیز با یادگیری این روش‌ها می‌توانید هر گیاه را به روش مخصوص خود تکثیر کرده و این‌گونه تعداد گیاهان خانگی خود را افزایش دهید. بنا‌بر‌این توصیه می‌کنیم تا انتها همراه ما باشید.

مقدمه

قیمت بالای گیاهان آپارتمانی مهم‌ترین چیزی است که شما را از خرید گیاهان آپارتمانی به تعداد زیاد منصرف کرده و باعث می‌شود موقع رفتن به بازار یا خرید آنلاین گل و گیاه تعداد خیلی کمی گل و گیاه بخرید. در نتیجه اگر عاشق گل و گیاه باشید، احتمالا این خرید چندان به دلتان نخواهد نشست؛ چراکه قطعا دوست دارید آنقدر گل و گیاه بخرید که جای‌جای خانه‌تان را پر کند؛ اما راه حل چیست؟ تکثیر گیاهان آپارتمانی؛ با تکثیر گیاهان آپارتمانی خود می‌توانید بر تعداد آن‌ها اضافه کرده و طبق انتظارتان جای‌جای منزل‌تان را از گل و گیاه پر کنید. به‌این‌منظور ما در این مطلب محتوایی جامع درباره تکثیر گیاهان آپارتمانی برایتان آماده کرده‌ایم تا به کمک آن همه آنچه درباره تکثیر گیاهان آپارتمانی و روش های آن باید بدانید را یاد گرفته و از این پس به‌سادگی گیاهان خود را تکثیر کنید. پس با این مطلب همراه شده و این آموزش جامع را از دست ندهید.

تکثیر کردن یک گیاه آپارتمانی به چه معنا‌ست؟

تکثیر گیاه به‌معنای ازدیاد آن به روش غیر جنسی است. این کار اغلب موفقیت‌آمیز و بسیار سریع است، زیرا شما مجبور نیستید یک گیاه را از مرحله بذر تا بالغ شده پرورش بدهید.
یکی از نکات هیجان‌انگیز درمورد گیاهان این است که هر سلول آن‌ها می‌تواند عملکرد و ظاهر خود را کپی کند و شما با جدا کردن یک شاخه یا برگ از یک گیاه و فراهم کردن شرایط مناسب می‌توانید یک گیاه کامل و جدید داشته باشید.
بدیهی است که تکثیر گیاهان آپارتمانی همیشه موفقیت‌آمیز نخواهد بود، اما با حوصله و آزمون و خطا می‌توانید درصد موفقیت در اینکار را بالا ببرید. با تکثیر گیاه مورد علاقه‌تان می‌توانید آن را برای همیشه پیش خود نگه دارید، زیرا با روش‌های تکثیر در واقع همان گیاه خودتان را کپی کرده‌اید. ضمن اینکه می‌توانید گیاه مورد علاقه‌تان را به کسانی که دوست‌شان دارید نیز هدیه بدهید.

قوانین کلی تکثیر کردن گیاهان آپارتمانی

چند قانون کلی و اساسی وجود دارد که برای تکثیر هر گیاهی صدق می‌کند و باید آن‌ها را مد نظر داشته باشید، این اصول به شرح زیراند:
1. قلمه‌ها و گیاهان جوان نسبت به گیاهان بالغ نیاز به توجه و مراقبت بیشتری دارند.
2. هر گونه غفلت مثل خشک شدن یا خیس شدن بیش‌ازحد خاک باعث می‌شود گیاه جوان شما به‌راحتی از بین برود.
3. اگر ریشه‌دهی در خاک است از خاک مناسب و اگر ریشه‌دهی در آب است از آب بدون کلر و املاح معدنی استفاده کنید.
4. استفاده از هورمون رشد برای ریشه دهی و تکثیر گزینه مناسبی است، چراکه شانس موفقیت شما را افزایش می‌دهد، اما ضروی نیست.
5. در طول فرایند تکثیر تمام ابزار مورد استفاده شامل چاقو، قیچی، گلدان و… باید تمیز و استریل باشد.
6. هیچوقت انتظار موفقیت صد در صد نداشته باشید؛ از سوی دیگر هیچوقت بعد از یک شکست سرخورده و پشیمان نشوید؛ اگر شکست خوردید فقط ادامه بدهید و از ادامه دادن دست نکشید تا به موفقیت برسید. این اصل طلایی هم فراموش نکنید که گیاهان دوست دارند تکثیر شوند و اینطور نیست که شما گیاه را مجبور به کاری کنید که به آن علاقه ندارد. تمام گیاهان دوست دارند تکثیر شوند و DNA خود را در نسل‌های بعدی حفظ کنند.

ریشه دهی گیاهان در آب بهتر است یا در خاک؟

ریشه دهی یکی از مراحل اساسی در تکثیر گیاهان خانگی ریشه دهی آن‌هاست. هر قلمه یا گیاه جوانی نیاز به ریشه دارد تا بتواند به تنهایی و مستقل زندگی کند. از آنجایی که این قلمه‌ها یا گیاه‌های جوان در ابتدا ریشه‌ای ندارند باید برای آن‌ها شرایط مناسب را مهیا کرد تا بتوانند ریشه بدهند. برای این کار می‌توان گیاه را هم در خاکی تازه کاشت و هم در ظرفی پر از آب تمیز که هر چند روز آن را عوض می‌کنید.
اما بهترین روش کدام است؟ به طور کلی روش ریشه‌دهی در خاک باعث کاهش مراحل تکثیر می‌شود، چراکه مثل ریشه دهی در آب بعد از ریشه دهی نیازی به انتقال قلمه به خاک نیست، اما باید در نظر داشته باشید که ریشه دهی در خاک نیاز به مراقبت بیشتری داشته و باید مراقب باشید خاک بیش از حد خشک یا خیس نشود.
از سوی دیگر بعضی گیاهان برای ریشه دادن در آب مناسب نیستند و حتما باید در خاک ریشه بدهند. همچنین اگر گیاه جوان خود را ابتدا در آب نگهداری کردید باید پس از ظاهر شدن ریشه‌ها آن را به خاک منتقل کنید که کاری حساس است و ممکن است به ریشه‌های شکننده آن آسیب بزنید.
در مجموع هر دوی این روش‌ها مزیت‌ها و معایب خودشان را دارند و شما باید با توجه به گیاه و موقعیتی که دارید روش مناسب را انتخاب کنید همچنین می‌توانید هر دوی این روش‌ها را به موازات همدیگر و همزمان انجام دهید تا ببینید در کدام موفق‌تر هستید. در ادامه در مورد روش ریشه زایی در آب و خاک برای تکثیر گیاهان خانگی خواهیم گفت.

1. روش ریشه دهی در آب

ریشه‌گیری در آب با سرعت بیشتری انجام می‌شود و نیاز به هزینه خاصی ندارد و از این جهت برای کسانی که دسترسی به خاک یا گلدان ندارند عالی است.
تکثیر در آب برای افراد تازه‌کار و کسانی که تجربه زیادی در تکثیر گیاهان ندارند بسیار مناسب است. همچنین این فرصت وجود دارد که ریشه زدن گیاه خود را به صورت زنده تماشا کنید و از آن لذت ببرید.
برای این روش باید یک قیچی تیز و استریل شده به همراه یک تنگ یا لیوان آب تمیز مهیا کنید. با قیچی یک ساقه ده الی پانزده سانتی را ببرید، سعی کنید این کار را از زیر گره برگ انجام دهید و سپس برگ‌های نیمه پایینی ساقه را از آن جدا کنید.
قلمه جدا شده را در ظرف آب قرار دهید و آن را به محلی نورگیر با نور غیرمستقیم منتقل کنید و آب را هر دو هفته یک‌بار تعویض کنید تا ریشه‌های جدید در ساقه جوانه زده و رشد کنند. زمانی که ریشه‌ها به اندازه مناسبی رسیدند می‌توانید گیاه را به گلدان منتقل کنید.

2. روش ریشه دهی در خاک

قلمه‌ها را مستقیم در خاک قرار دهید. با توجه به اندازه شاخه‌ای که بریده‌اید آن را حدود 3 الی 5 سانتی‌متر در خاک قرار دهید، اطراف آن را محکم کنید و سپس خاک را آبیاری کنید. یادتان باشد که هیچ‌گاه نباید اجازه بدهید که خاک گلدان خشک شود؛ چراکه قلمه‌ها هنوز ریشه ندارند و باید برای آن‌ها رطوبت زیادی را تامین کنید. به‌این‌منظور یک محفظه پلاستیکی دورتادور گلدان می‌تواند کمک زیادی برای تامین رطوبت بکند، فقط باید مواظب باشید که این محفظه پلاستیکی با برگ‌ها تماس پیدا نکند و هیچ‌گاه در معرض آفتاب مستقیم قرار نگیرد.

اقدامات لازم برای تکثیر کردن گیاهان آپارتمانی

خوشبختانه برای تکثیر گیاهان خانگی خود نیاز به ابزار پیچیده و خاصی ندارید و تقریبا همه آن‌ها را می‌توانید در منزل خود پیدا کنید. به‌این‌منظور تمام چیزی که شما نیاز دارید یک قیچی تیز و یک گلدان خاک (برای روش ریشه‌دهی در خاک) است، ضمن اینکه باید همه وسایل‌تان نیز استریل شده باشد.
می‌توانید برای نتیجه بخشی بیشتر هورمون رشد و تشک گرمایشی نیز تهیه کنید. اگر فقط قصد تکثیر یک‌باره گیاهی را دارید خریدن این وسایل اضافی کاری اشتباه است، اما اگر می‌خواهید به صورت حرفه‌ای و مداوم گیاهان خود را تکثیر کنید این ابزار کمک زیادی به شما می‌کند و نتیجه هزینه‌ای را که کرده‌اید در طول زمان خواهید دید. در ادامه در مورد گلدان مناسب و استریل وسایل بیشتر برایتان خواهیم گفت.

1. انتخاب مناسب‌ترین گلدان

گلدانی پلاستیکی با عرض 15 الی 20 سانت که با خاک مناسب پر شده باشد برای اکثر قلمه‌ها مناسب است. بهتر است گلدان را درون پلاستیک قرار دهید و آن را بپوشانید تا رطوبت زیادی ایجاد شود، این کار به ریشه‌زایی قلمه کمک به‌سزایی می‌کند. هیچ‌گاه گلدان را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید. برای خاک گلدان می‌توانید از شن درشت و تمیز استفاده کنید و یا ترکیبی از شن و پیت ماس را انتخاب کنید. ترکیب مساوی از پیت ماس و پرلیت نیز بسیار عالی است. ورمیکولیت نیز ماده‌ای موثر و سبک است که می‌تواند آب را درون خود ذخیره کند و به ریشه‌دهی گیاه کمک کند.

2. استریل کردن وسایل و ابزار مورد استفاده

گلدان آب یا هر ابزاری که برای تکثیر گیاه استفاده می‌کنید باید کاملا تمیز و استریل شده باشد. به‌این‌منظور باید ابزارها و وسایل خود را با الکل یا شوینده‌های خانگی کاملا تمیز کنید و اگر امکان شستشوی آن‌ها نیست باید سعی کنید آن‌ها را برای 20 الی 30 دقیقه در دمای 65 الی 90 درجه گرما بدهید.

روش‌های تکثیر کردن گیاهان آپارتمانی

حال که با قوانین کلی، انواع روش نگهداری و ابزار مناسب برای تکثیر گیاهان خانگی آشنا شدید. نوبت به معرفی روش های تکثیر درست گیاهان آپارتمانی می‌رسد. در این باره باید درنظر داشته باشید گیاهان مختلف با روش‌های مختلفی تکثیر می‌شوند؛ به‌طوری‌که گاهی ممکن است یک گیاه را بتوانید با چند روش تکثیر کرده و گاهی نیز ممکن است تنها یک روش برای آن مناسب باشد.

معرفی روش‌های تکثیر کردن گیاهان آپارتمانی

1. روش کاشت پا‌گیاه یا پا‌جوش

برخی از گیاهان در کنار ساقه اصلی گیاه کوچک‌تری را رشد می‌دهند که به آن پاگیاه یا پاجوش می‌گویند. این پاگیاه تمام مشخصات گیاه مادر را دارد و تنها تفاوت آن اندازه کوچک‌تر نسبت به گیاه مادر است. درست انجام دادن تکثیر گیاهان آپارتمانی به این روش نیاز به دقت زیادی دارد؛ زیرا باید مراقب باشید که این گیاه کوچک به اندازه کافی ریشه داشته باشد، چون اگر ریشه‌های آن کم باشد این جوان تازه مستقل شده نمی‌تواند زنده بماند.
اگر قصد امتحان کردن این روش را دارید پاگیاهی را انتخاب کنید که چند ماهی را عمر کرده و به اندازه کافی بزرگ شده باشد. اگر پاگیاه گیاه شما کوچک است کمی به او مهلت بدهید تا بتواند به رشد خود ادامه دهد و بالغ‌تر شود. وقتی پاگیاه به اندازه کافی رشد کرد با استفاده از یک چاقوی تیز استریل شده آن را از گیاه مادر جدا کرده، به گلدانی جدید با خاک تازه منتقل کنید و بعد از انجام این اقدامات در نهایت از مثل گیاه مادر از او مراقبت کنید.

گیاهان مناسب برای تکثیر به روش کاشت پا‌گیاه:

- تیلاندزیا
- آلوئه ورا
- آچوریا
- هاوورتیا
- پیله‌آی قاشقی
- تاج کمالی
- گلدان نقره‌ای

2. روش کاشت گیاهچه

برخی از گیاهان خانگی در انتهای ساقه روی برگ‌هایشان، گیاهچه‌هایی را تولید می‌کنند. این گیاهچه‌ها در واقع نسخه مینیاتوری همان گیاه بالغ هستند و زمانی که برگ‌ها و ریشه گیاه به اندازه کافی رشد کند می‌توانند به صورت مستقل زندگی کنند. تنها کاری که باید کرد این است که این گیاهچه‌ها را از روی برگ یا ساقه جدا کنید و آن‌‌ها را در یک گلدان با خاک مناسب بکارید. بعد از اینکار در ادامه وظیفه شما مراقبت کافی و آبیاری صحیح گیاه است تا بعد از چند هفته بتوانید شاهد رشد گیاهچه خود باشید.
در مورد گیاهچه‌ها یادتان باشد که گیاهچه‌ها به دو صورت رشد می‌کنند. برخی از آن‌ها می‌توانند روی همان برگ یا ساقه ریشه بدهند و برخی دیگر برای ریشه دادن نیاز به تماس با خاک دارند. برای تکثیر گیاهچه‌ها، اگر از قبل ریشه داده باشند باید به‌آرامی به‌طوری‌که ریشه‌ها آسیب نبینند آن‌ها را با ابزاری مثل موچین از گیاه اصلی جدا و به خاک منتقل کنید. بهتر است تمام گیاهچه‌ها را از روی گیاه اصلی جدا نکنید تا ظاهر آن خراب نشود.
اما در مورد گیاهچه‌هایی که برای ریشه دادن نیاز به خاک دارند یک گلدان کوچک‌تر در کنار گلدان اصلی قرار دهید و ساقه دارای گیاهچه را به روی آن خم کنید به طوری که گیاهچه با سطح خاک در تماس باشد. پس از مدتی این گیاهچه شروع به ریشه دادن کرده و می‌توانید آن را از گیاه اصلی جدا کنید.

گیاهان مناسب برای تکثیر به روش کاشت گیاهچه:

- ارکیده شاپرکی
- پیله‌آی قاشقی
- گندمی

3. روش کاشت قلمه ساقه یا شاخه

بسیاری از گیاهان آپارتمانی را می‌توانید از طریق قلمه زدن ساقه یا شاخه آن‌ها تکثیر کنید. اگر می‌خواهید گیاهی را از این طریق تکثیر کنید باید ساقه‌ای بدون گل را در فصل بهار یا تابستان انتخاب کنید. بعد از انتخاب و برش ساقه باید بلافاصله بیشتر ساقه را درون خاک جدید قرار دهید، منتها درنظر داشته باشید که اگر قلمه خود را از خانواده کاکتوس‌ها یا ساکولنت‌ها گرفته‌اید باید اجازه دهید که این قلمه بین چند ساعت تا یک روز در بیرون از خاک استراحت کند تا قسمت بریده شده آن به اصطلاح پینه ببندد و خشک شود تا قلمه شما کارا و تکثیرتان موفقیت‌آمیز باشد.در روش تکثیر گیاهان آپارتمانی با قلمه زدن ساقه یا شاخه باید ساقه‌ای را انتخاب کنید که قوی و سالم باشد. عموما ساقه‌ای 10 الی 15 سانتی‌متری کافی است و بهتر است برش را از زیر گره ساقه و محل اتصال برگ به ساقه انجام دهید. یادتان باشد که این برش را با یک قیچی تیز و تمیز انجام دهید تا ساقه له یا آلوده نشود. سپس برگ‌های قسمت پایینی ساقه را جدا کنید و مواظب باشید هیچ‌گاه قلمه بریده شده را روی میز یا محلی آلوده قرار ندهید، زیرا به شدت مستعد جذب آلودگی است.
قلمه زدن ساقه به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که شامل قلمه خشبی، قلمه نیمه خشبی، قلمه ساقه و قلمه علفی است:

1. قلمه خشبی (چوب سخت)

این نوع قلمه عموما از درختانی که در پاییز به خواب می‌روند مثل انگور، انار، توت و… گرفته می‌شود. در این روش قلمه باید در فصل زمستان و در فصل استراحت گیاه از آن گرفته شود و از چوب چند ساله درخت که سخت شده باشد استفاده می‌شود.

2. قلمه نیمه خشبی (چوب نیمه سخت)

قلمه چوب نیمه سخت معمولا برای درختان همیشه سبز یا برخی مرکبات انجام می‌شود. بهتر است این نوع قلمه در اواخر بهار یا اوایل تابستان گرفته شود. در این روش از شاخه‌هایی استفاده می‌شود که هنوز کاملا سخت و چوبی نشده‌اند.

3. قلمه چوب نرم

قلمه چوب نرم عموما برای گیاهانی مناسب است که در حال رشد هستند و هنوز شاخه‌های آن‌ها نرم و تازه است. برخی گیاهان مانند افرا یا ماگنولیا از این روش تکثیر می‌شوند. بهترین زمان برای جدا کردن قلمه‌ها به این روش در بهار و زمانی است که شاخه‌های جدید و در حال رشد وجود شروع به رویدن کرده‌اند.

4. قلمه علفی

این روش دقیقا روشی است که برای تکثیر گیاهان داخل خانه و آپارتمانی استفاده می‌شود. تقریبا تکثیر تمام گیاهان خانگی که به روش قلمه ساقه قابل تکثیر هستند از روش قلمه علفی انجام می‌شود. در این روش از ساقه‌های تازه و گوشتی گیاه قلمه‌ای گرفته می‌شود به‌صورتی که برگ‌هایی روی آن باقی بماند. نظر داشته باشید در بیشتر موارد ممکن است شیره‌ای از محل بریده شدن ساقه بیرون بزند که اگر خشک نشود باعث آلودگی خاک و خراب شدن قلمه می‌شود.

در هنگام تکثیر گیاهان به روش کاشت قلمه ساقه چگونه از ریشه‌های جدید محافظت کنیم؟

مدت زمانی که یک قلمه بتواند ریشه بدهد کاملا بستگی به نوع گیاه دارد. اگر قلمه‌ها را در خاک قرار داده‌اید می‌توانید با کنار زدن آرام خاک وضعیت ریشه‌ها را بررسی کنید. اگر ریشه‌ها به حدود 3 سانتی‌متر رسیده بودند بهتر است گیاه را به گلدان جدید منتقل کنید. سخت‌ترین بخش کار، انتقال گیاه از محیطی به‌شدت مرطوب که مناسب ریشه دادن بوده به محیطی خشک‌تر است. در نتیجه بهتر است در چند هفته اول پس از انتقال به‌صورت مداوم گیاه را بررسی کنید. پس از انتقال گیاه به گلدان جدید می‌توانید از یک کود محلول در آب برای تغذیه گیاه استفاده کنید و سپس ماهی یک بار کوددهی را تکرار کنید. بعد از اینکه گیاه رشد مناسبی پیدا کرد در بهار و تابستان هفته‌ای دوبار و در پاییز و زمستان ماهی یک بار کوددهی را ادامه دهید.

گیاهان مناسب برای تکثیر به روش کاشت قلمه ساقه یا شاخه:

- بگونیا
- درخت اژدها
- درخت ساقه ذرتی
- سلمک
- پیرگیاه
- پوتوس
- یوکا

4. روش کاشت قلمه برگ

برخی گیاهان را می‌توانید از طریق قلمه زدن برگ‌ها تکثیر کنید. برای این‌کار کافی است با توجه به نوع گیاهی که دارید برگ‌های آن را با دست یا با قیچی استریل شده جدا کنید و اجازه دهید این برگ برای چند ساعت یا یک روز استراحت کند تا محل بریده شده خشک شده و باعث پوسیدگی نشود؛ دراین باره درنظر داشته باشید که برخی گیاهان مانند سانسوریا برگ‌های بزرگی دارند که می‌توانید آن را به چند برگ کوچک‌تر تقسیم کرده و از تمام آن‌ها به عنوان قلمه استفاده کنید.
اما بعد از آماده شدن برگ‌ها سمت بریده شده آن‌ها را به‌صورت ایستاده در خاک یا آب قرار دهید. سعی کنید اکثر قسمت‌های برگ بیرون از سطح آب یا خاک باشد تا دچار پوسیدگی نشود و بتواند فتوسنتز مورد نیازش را انجام دهد. همین که چند سانتی‌متر از برگ داخل آب یا خاک باشد و تکیه گاه لازم را داشته باشد و سقوط نکند کافی است.

گیاهان مناسب برای تکثیر به روش کاشت قلمه برگ:

- بنفشه آفریقایی
- بگونیا
- کاکتوس تعطیلات
- اچوریا
- گیاه یشم
- زبان مادرشوهر
- زامیفولیا

5. روش کاشت بذر گیاهان

تکثیر گیاهان خانگی از طریق بذر ارزان‌ترین روش برای این‌کار است، اما متاسفانه گیاهان آپارتمانی کمی هستند که بتوانید آن‌ها را از طریق بذر تکثیر کنید و بزرگترین مشکل این روش آن است که شما باید زمان زیادی را صرف رشد یک بذر کنید تا به جایی برسد که گیاه بالغ و دارای برگ یا گل شود؛ بااین‌حال کماکان این روش ارزش امتحان کردن را دارد و اگر گیاه فعلی شما بذر تولید کند چیزی برای از دست دادن یا هزینه کردن وجود ندارد و می‌توانید این روش را به‌راحتی تجربه کنید.
در این روش تکثیر گیاهان خانگی اگر گلخانه داشته باشید یک مزیت بزرگ دارید؛ چراکه برای کاشت بذرها باید خاکی تازه و دمایی متعادل را برای آن‌ها فراهم کنید و امکان فراهم کردن آن‌ها در گلخانه راحت‌تر است. بعد از فراهم کردن شرایط به محض اینکه بذرها جوانه زده و تبدیل به نهال شدند، باید مراقبت از آن‌ها را دوچندان کنید زیرا این نهال‌های جوان به‌شدت در معرض آسیب قرار داشته و شکننده هستند. در نهایت نیز مراقبت از نهال‌ها را ادامه داده و بزرگ شدن‌شان را تماشا کنید.

گیاهان مناسب برای تکثیر کردن به روش کاشت بذر:

- ژربرا
- مرغ بهشتی
- داوودی
- نخل مرداب

6. روش خوابانیدن ساقه

یکی دیگر از روش‌های تکثیر گیاهان آپارتمانی خوابانیدن ساقه است. اکثر گیاهان رونده، گیاهانی که می‌خزند یا ساقه آن‌ها می‌تواند مستقلا ریشه بدهد را می‌توانید با روش خوابانیدن تکثیر کنید. مزیت این روش این است که ریسک بریدن قلمه را بسیار کاهش می‌دهد؛ اما نکته منفی آن فضایی است که اشغال می‌شود و در طول مدت ریشه‌زایی این فضا باید در اختیار گیاه باشد؛ بااین‌حال اگر فضای کافی داشته باشید، نکته منفی این روش چندان به چشم نخواهد آمد.
خوابانیدن را می‌توانید به دو طریق هوایی یا زمینی انجام دهید:

1. خوابانیدن زمینی

برای خوابانیدن ساقه در زمین باید یک ساقه سالم و قوی را انتخاب کنید و آن را با یک گیره یا سیم در گلدانی کوچک‌تر کنار گلدان اصلی درون خاک محکم کنید. سپس ادامه ساقه را از خاک بیرون آورده و رو به بالا نگه دارید. در ادامه نیز مطمئن شوید که قسمت میانی ساقه کاملا درون خاک فرو رفته باشد زیرا گیاه برای ریشه دادن نیاز به تماس با خاک دارد. گیاه مادر کماکان مواد غذایی مورد نیاز این ساقه را تامین می‌کند تا جایی که این ساقه ریشه‌های خودش را تشکیل بدهد و بتواند مواد مغذی را خودش تامین کند. در این مرحله شما رشد جدیدی را در گیاه جوان می‌بینید و می‌توانید آن را از گیاه مادر جدا کنید و یک گیاه جدید داشته باشید.

3. خوابانیدن هوایی

برای این کار کافی است تعدادی از برگ‌های ساقه را از روی آن جدا کنید، سپس در وسط محلی که برگ‌ها را جدا کرده‌اید با یک چاقوی تیز و استریل، حدود 1 الی 2 سانتی‌متر از پوست روی ساقه را بکنید یا یک خراش مورب و عمیق روی ساقه بیندازید. در نظر داشته باشید که نباید اجازه بدهید این خراش ترمیم شود بنابراین بهتر است در وسط آن یک تکه چوب مانند خلال دندان قرار دهید تا جلوی ترمیم شدن این خراش گرفته شود.
بعد از جدا کردن پوست ساقه یا خراش دادن آن باید مقداری خزه اسفاگنوم را خیس کنید و آب اضافه آن را بگیرید. سپس خزه‌ها را به دور قسمت پوست کنده یا خراش داده شده قرار دهید تا کاملا آن را بپوشاند و روی آن یک پلاستیک شفاف قرار دهید (پلاستیک شفاف کمک می‌کند که بتوانید ریشه زدن گیاه را ببینید)، سپس دو سر پلاستیک را به گونه‌ای سفت کنید که هوا یا رطوبت وارد آن نشده یا از آن خارج نشود.
بعد از حدود یک ماه یا بیشتر باید بتوانید ریشه‌ها را مشاهده کنید و در این زمان می‌توانید ساقه ریشه داده را از گیاه اصلی جدا کنید و به‌صورت مستقل بکارید. باید مواظب باشید که تمام توپ ریشه را با ساقه جدا کنید.

در هنگام تکثیر گیاهان به روش خوابانیدن چگونه از ریشه‌های جدید محافظت کنیم؟

ریشه‌های تشکیل شده در روش خوابانیدن برای تکثیر گیاهان آپارتمانی کماکان نسبت به اندازه گیاه ضعیف و کوچک خواهند بود و باید از آن‌ها مراقبت کنید. برای مراقبت از این ریشه‌های ضعیف بهتر است مدتی گیاه تازه جدا شده را با یک پلاستیک شفاف بسته‌بندی کنید تا رطوبت بالایی برای آن تامین شود و ریشه‌ها بتوانند رشد بیشتری داشته باشند تا قدرت تامین غذای گیاه را به‌دست آورند. بعد از مدتی درست وقتی که ریشه‌ها به اندازه کافی بزرگ شدند، نوبت به انتقال آن‌ها به خاک می‌رسد.

گیاهان مناسب برای تکثیر کردن به روش خوابانیدن ساقه:

- سلمک
- پاپیتال
- پوتوس
- گندمی

7. روش تقسیم گیاهان آپارتمانی

برخی گیاهان خانگی می‌توانند به سرعت گسترده شوند و از عرض رشد کنند. این دسته از گیاهان خانگی را می‌توانید با روش تقسیم کوچک‌تر کرده و آن‌ها را تکثیر کنید.
تقسیم کردن یک گیاه کار آسانی است؛ کافی است گیاه را از گلدان خارج کنید و به‌آرامی آن را از ریشه به چند تکه تقسیم کنید. فراموش نکنید که هر بخش یا قسمت از گیاه تقسیم شده باید توپ ریشه خود را داشته باشد درغیراینصورت نمی‌تواند مواد مغذی مورد نیاز را جذب کند و خشک می‌شود. برای تکثیر از روش تقسیم گیاهان درون باغچه می‌توانید از بیلچه استفاده کنید، اما به‌هیچ‌وجه این کار را با گیاهان داخل خانه انجام ندهید زیرا آن‌ها ظریف‌تر هستند؛ در نتیجه بهتر است این کار را با دست یا یک چاقوی تیز استریل شده انجام دهید.

گیاهان مناسب برای تکثیر به روش تقسیم:

- عبایی
- سرخس برگ شمشیری
- کالاتیا
- چمچه‌ای
- کوزه‌ای
- شبدر بنفش
- زبان مادرشوهر
- گندمی

پاسخ به سوالات متداول درباره تکثیر کردن گیاهان آپارتمانی

اگر به تازگی به فکر خرید گیاهان آپارتمانی جدید برای قرار دادن در خانه خود افتاده‌اید اما نمی‌دانید چه گیاهانی بخرید، ادامه این مطلب را از دست ندهید. ما در این مطلب به معرفی گیاهان آپارتمانی مناسب برای خانه شما پرداخته‌ایم تا بتوانید به خوبی با این گیاهان آشنا شده و تعدادی از آن‌ها را برای خود خریداری فرمایید. پس تا انتها همراه ما باشید.

مقدمه

اهالی باهوش دنیای نگهداری از گیاهان به‌خوبی می‌دانند که هر نوع گیاهی نمی‌تواند در خانه و محل کار آن‌ها دوام بیاورد. گیاهان آپارتمانی باید به قدری قوی باشند که بتوانند در محیطی با نور و رطوبت کم زندگی کنند و همچنین آنقدر زیبا باشند که بتوانند با قرار گرفتن در یک گوشه بی‌روح از خانه، جلوه محیط را عوض کرده و روح تازه‌ای به آن ببخشند. براین‌اساس تصمیم گرفتیم در این مطلب 11 تا از بهترین گیاهان آپارتمانی را به شما معرفی کنیم که ضمن داشتن ظاهری چشم‌نواز، هوا را تصفیه کرده و حتی می‌توانند رطوبت محیط را نیز بالا ببرند!

1. گیاه بگونیا رکس، دارای برگ‌های رنگارنگ

رنگ‌های جذاب و متنوع بگونیا رکس، نظر شما را به کلی در مورد گیاهان آپارتمانی عوض می‌کند. رگه‌های صورتی ترکیب شده با رنگ بنفش و سبز دودی، برگی را خلق می‌کند که بیشتر شبیه به یک شیشه مه گرفته است تا برگ یک گیاه! برگ‌های چروک، نرم و دو تکه این بگونیا، باعث شده تا به‌عنوان یکی از زیباترین گیاهان آپارتمانی شناخته شود. بگونیا رکس همه چیز را در حد “متعادل” می‌پسندد: نور، آب و کوددهی متعادل! بنابراین رسیدگی به آن دشوار نیست و همین متعادل بودن در نیازها، آن را به یکی از بهترین گیاهان آپارتمانی تبدیل کرده است.

2. گل ارکیده فالانوپسیس (شاپرکی)، دارای گل‌های رنگی و جذاب

احتمالا شما نیز با ما هم نظرید که بهترین انتخاب برای نقاط کوچک آپارتمان، یک گیاه با رنگ‌هایی قوی و چشمگیر است و چه انتخابی بهتر از گل زیبای ارکیده فالانوپسیس! اصلی‌ترین تفاوت میان نگهداری از ارکیده و سایر گیاهان آپارتمانی این است که ارکیده‌ها در خاک معمولی رشد نمی‌کنند؛ بلکه به یک بستر غنی “مخصوص ارکیده “نیاز دارند. این ترکیب ویژه ارکیده است و کمک می‌کند تا هوا به راحتی به ریشه‌ها برسد و در همان حوالی گردش پیدا کند.
ارکیده فالانوپسیس به همان دمایی نیاز دارد که ما انسان‌ها نیاز داریم! به‌عبارتی دمای بالای 15 درجه سانتی‌گراد برای این گیاه مناسب است، بااین‌حال بد نیست اگر در شب دستگاه‌های گرمایشی را خاموش کرده یا دما را پایین ببرید؛ این کار نه‌تنها باعث کاهش مبلغ قبوض می‌شود، بلکه فالانوپسیس را برای گلدهی بیشتر تشویق می‌کند! یک سینی حاوی آب و سنگریزه نیز می‌تواند به افزایش رطوبت محیط کمک کرده و رطوبت مورد نیاز ارکیده را تامین کند. اگر در بین لیست بهترین گیاهان آپارتمانی ارکیده فالانوپسیس را انتخاب کرده‌اید، ضمن مطالعه کامل درباره روش نگهداری ارکیده آن را در کنار یک پنجره نورگیر جنوبی/ شرقی قرار دهید تا همواره سرحال و باطراوت باقی بماند.

3. گیاه فیلودندرون، دارای برگ‌های قلبی شکل و زیبا

فیلودندرون، گیاهی تقریبا ارزان قیمت است که می‌توانید آن را در بیشتر گلفروشی‌ها پیدا کنید. این گیاه، اولین انتخاب بسیاری از ساکنین آپارتمان‌هاست. برگ‌های این گیاه بزرگ، سبز رنگ و قلبی شکل قابلیت آویزان شده و ایجاد یک جلوه زیبا در منزل شما را دارند. برای مثال می‌توانید آن را روی یک قفسه بلند یا روی میز کار خود نیز قرار داده و از جلوه خیره‌کننده آن کمال لذت را ببرید. با توجه به ویژگی‌های فیلوندرون اگر آپارتمان‌نشین هستید و وقت زیادی برای رسیدگی به گیاهان ندارید باید بگوییم که این گیاه یکی از بهترین گیاهان آپارتمانی برای شماست. آبیاری هفتگی و نور غیرمستقیم، تنها نیازهای این گیاه برای داشتن سال‌ها رشد سالم و طبیعی است.

4. گیاه گندمی با روش نگهداری آسان

گاهی اوقات، یک گیاه آپارتمانی می‌تواند یادآور وسایلی باشد که در کودکی به وفور در منازل خود داشته‌ایم. گاهی هم ممکن است دنیایی از خاطرات قدیمی ما را زنده کند و یک نوستالژی بی‌نظیر را رقم بزند. گیاه گندمی، یکی از همین گیاهان است! در دهه 50، این گیاه یکی از محبوب‌ترین گیاهان به‌شمار می‌رفت؛ به گونه‌ای که حتی در عکس‌های قدیمی نیز می‌توانید ردی از آن پیدا کنید. خوشبختانه، امروز هم همین‌طور است و این گیاه جز محبوب‌ترین و بهترین گیاهان آپارتمانی به‌شمار می‌رود. شما می‌توانید از این گیاه زیبا در منزل خود نگهداری کرده و کمال لذت را ببرید. ضمن اینکه اضافه کردن گندمی به مجموعه گیاهان‌تان، می‌تواند حال و هوایی قدیمی به محیط اضافه کند.
در مورد نگهداری از گیاه گندمی باید بگوییم که این به آب زیادی نیاز ندارد، با انواع مختلف شرایط نوری کنار می‌آید (حتی نور مصنوعی) و قادر است به‌خوبی گوشه‌های خالی خانه را پر کند. برای داشتن یک جلوه وینتیج واقعی، پیشنهاد می‌کنیم آن را از یک آویز مکرمه آویزان کنید.

5. ساکولنت یشم، دارای برگ‌های ضخیم و گوشتی

عاشقان خانواده ساکولنت‌ها، هرگز از گیاه یشم غافل نمی‌شوند، چرا که این گیاه، مقدمه‌ای به سوی نگهداری از سایر ساکولنت‌های گوناگون است. برگ‌های گوشتی و ضخیم این گیاه، به شکلی متراکم روی ساقه‌های نیمه چوبی رشد می‌کنند و اگر تمایل داشته باشید، می‌توانید آن را به صورت بن سای نیز در بیاورید.
یشم نیز مثل گندمی و فیلوندرون از لیست بهترین گیاهان آپارتمانی گیاهی کم توقع است و به زندگی در یک نقطه نورانی و روشن بسنده می‌کند. برای آبیاری گیاه یشم باید تنها زمانی که خاک آن خشک بود به آن آب بدهید. در طول نگهداری از گیاه یشم اگر در مورد سلامت گیاه خود شک کردید، برگ‌ها را به‌خوبی بررسی کنید: برگ‌های خاکستری نشانه کمبود نور خورشید هستند. پژمرده شدن برگ‌ها نیز بیانگر کمبود آب است. در مجموع در طول نگهداری از گیاه زیبای یشم اگر اوضاع تحت کنترل است و آب و نور کافی برای گیاه مهیاست، ظهور برگ‌هایی با هاله قرمز نماد تشکر گیاه از شماست!

6. گیاه فیکوس لیراتا، از انواع گیاهان برگ پهن

یک اشتباه رایج در دکور کردن فضاهای کوچک، این است که به سراغ اجسام و اشیای کوچک برویم و سعی کنیم محیط را با همین چیزهای کوچک پر کنیم. یک گیاه آپارتمانی بزرگ مثل یک فیکوس لیراتا، می‌تواند به یک امضای خاص در محیطی کوچک و غرق در نور تبدیل شود. به‌علاوه، فیکوس لیراتا یکی از محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی نیز در سراسر جهان به‌شمار می‌رود. اگر تازه‌های دکوراسیون داخلی در سراسر جهان را دنبال می‌کنید، حتما به دفعات تصویر فیکوس لیراتا را نیز در دکوراسیون‌های امروزی مشاهده کرده‌اید. ساده‌تر بگوییم فیکوس لیراتا مثل سریال فرندز است! همیشه آن را می‌بینید، و نه تنها با این تکرار مشکلی ندارید بلکه لذت نیز می‌برید!
برگ‌های بزرگ و مجسمه مانند این گیاه، روح و جلای تازه‌ای به اتاق پذیرایی یا اتاق خواب می‌بخشد. فقط نکته‌ای که باید درنظر داشته باشید این است که برگ‌های زیبای فیکوس لیراتا برای حفظ ظاهر بی‌نقص خود، به رسیدگی مداوم نیاز دارند. به‌این‌منظور گیاه را به اندازه کافی آبیاری کنید، به‌گونه‌ای که خاک آن حالتی شبیه به یک اسفنج مرطوب پیدا کند.
در طول نگهداری از فیکوس لیراتا اگر در منزل خود آکواریوم دارید، این بار هنگام تعویض آب آن، آب قدیمی را دور نریخته و فیکوس لیراتا را با آن آبیاری کنید. انجام این کار به‌صورت هفتگی ضمن برطرف کردن نیازهای آبی گیاه، مقدار زیادی از عناصر ضروری را نیز برای آن تامین می‌کند؛ درست شبیه به شرایطی که در زیستگاه طبیعی خود دارد.

7. گیاه تیلاندسیا یا تیلاندزیا، از انواع گیاهان هوازی

اگر یک گربه پرجنب و جوش دارید که در گذشته با حفر کردن خاک گلدان‌های شما فکر نگهداری از گیاهان آپارتمانی را از ذهنتان خارج کرده است، به سراغ گیاه هوازی تیلاندسیا بروید!
به‌عنوان یک گیاه اپیفیت، تیلاندسیا در میان شاخه‌های درختان جنگلی آشیانه گرفته و در آنجا، رطوبت خود را از طریق هوا، پوسته درخت یا برگی که روی آن قرار دارد دریافت می‌کند. شما می‌توانید از ویژگی فوق‌العاده تیلاندسیا که عدم نیاز آن به خاک است استفاده کرده و تیلاندسیا خود را در گلدان‌های عجیب و غریب بکارید! مثل تنگ‌های شیشه‌ای، فنجان یا حتی سطح یک تخته چوب.اگر قصد خرید گیاه هوازی تلاندسیا را دارید، حتما یادتان باشید که گیاه هوازی خود را در یک گوشه تاریک خانه حبس نکنید، این گیاه زنده است و برای ادامه حیات خود، به نور فیلتر شده خورشید و اسپری کردن هفتگی آب نیاز دارد.

8. پاپیتال، گیاهی رونده با برگ‌هایی دندانه‌دار به رنگ سبز تیره

پاپیتال، یکی از مقاوم‌ترین گیاهان این لیست بهترین گیاهان آپارتمانی است، این گیاه می‌تواند گستره وسیعی از دمای منازل را تحمل کرده، در نور کم یا زیاد خورشید رشد و به زندگی در خاک خیس یا خشک نیز عادت کند! نوع کلاسیک پاپیتال، همان “عشقه” یا “پیچک” است که به‌راحتی در فروشگاه‌های مختلف قابل دسترسی است و جز گیاهان ارزان قیمت به‌شمار می‌رود. برگ‌های سبز تیره و دندانه‌دار این گیاه، می‌تواند تنوع جالبی در میان سایر گیاهان ایجاد کند. البته، تنوع رنگی پاپیتال به سبز محدود نمی‌شود و می‌توانید انواع پیوندی متنوعی از آن را در رنگ‌های سفید و زرد پیدا کنید. حتی شکل برگ‌ها نیز در هر نوع متفاوت بوده و به‌خوبی می‌تواند پاسخگوی سلیقه‌های متفاوت باشد.

9. سرخس سرخ لانه پرنده (آشیانه)، از انواع گیاهان رطوبت دوست

یک سرخس سالم، می‌تواند به منبع انرژی خانه تبدیل شود، اما از آنجایی که بسیاری از سرخس‌ها برای زنده ماندن به مقادیر بالایی از رطوبت هوا نیاز دارند، نگهداری از این گیاهان در منزل کمی کار دشواری خواهد بود، اما خوشبختانه سرخس لانه پرنده از این قاعده مستثنی است و می‌تواند در محیطی با نور کم و رطوبت متوسط نیز به‌خوبی رشد کند. برگ‌های چرمی این سرخس، پدیده جالبی است که آن را در کمتر گیاهی مشاهده می‌کنید. به‌نوان یک گیاه خانگی لانه پرنده به یک خاک گلدان متخلخل نیاز دارد. خاکی که بتواند گردش هوای مناسبی را در اطراف ریشه فراهم کند.

10. گیاه زامیفولیا، از مقاوم‌ترین گیاهان آپارتمانی

در زبان انگلیسی، زامیفولیا به نام گیاه “ZZ” شناخته می‌شود. در واقع از آنجایی که نام کامل این گیاه کمی دشوار است (زامیوکولکاس زامیفولیا)، ترجیح می‌دهند با دو حرف Z کار خود را آسان کنند!
زامیفولیا از اقوام گیاه اسپاتی فیلوم است. این گیاه بومی آفریقاست و رشد آرامی دارد. لامپ فلوئورسنت موجود در بسیاری از آشپزخانه‌ها، می‌تواند به‌خوبی نیازهای نوری این گیاه را برآورده کند. با اینکه این گیاه می‌تواند درجه‌های متفاوتی از رطوبت خاک را تجربه کند، اما بهتر است همواره آن را در جبهه خشکی نگه دارید! همچنین درنظر داشته باشید که غرقاب شدن، اتفاق خوشایندی برای زامیفولیا نیست.

11. کاکتوس کریسمس، از انواع گیاهان زمستانی

کاکتوس کریسمس با سایر کاکتوس‌هایی که تا به امروز دیده‌اید فرق می‌کند، زیرا کریسمس به نور کامل خورشید علاقه‌ای نداشته و خیلی اهل محیط‌های خشک نیست. زمان گلدهی این کاکتوس، در فصل زمستان است و چه چیزی لذت بخش‌تر از ظهور گل‌های خوش رنگ و تازه در دل روزهای سرد زمستانی؟ بنابراین اگر دنبال گیاهی هستید که زمستان‌ها که تقریبا همه گل‌ها در خواب به سر می‌برند، خانه‌تان را با گل‌های خود رنگین و زیبا کند، کاکتوس کریسمس انتخابی عالی برای شماست.
این گیاه در طبیعت بومی خود، در جنگل‌های بارانی رشد می‌کند. بنابراین نور فیلتر شده و محیط مرطوب برای آن ایده‌آل است. یک حمام بخارآلود با منبع نور طبیعی یا نقطه‌ای خیس حوالی سینک آشپزخانه نیز بهترین مکان برای قرار دادن آن خواهد بود.

تراریوم یک مجموعه کوچک از گیاهان مینیاتوری با ظاهری بسیار زیبا‌ست که برای نگهداری در محل کار و خانه گزینه کاملا مناسبی است. البته به این شرط که پس از خرید تراریوم بتوانید به خوبی از آن نگهداری کنید. زیرا اگر به درستی از تراریوم خود مراقبت نکنید، گیاهان درون آن از بین خواهند رفت. حال اگر می‌خواهید بدانید اشتباهات رایج در نگهداری از تراریوم کدام‌اند، در ادامه ما را همراهی فرمایید. با فهمیدن این اشتباهات و تکرار نکردن آن‌ها، می‌توانید به خوبی از تراریوم خود نگهداری کرده و از زیبایی همیشگی آن لذت ببرید.

مقدمه

تراریوم‌ها یا باغ‌های شیشه‌ای گوشه‌ای از طبیعت را به خانه شما می‌آورند و اگر به‌خوبی از آن‌ها مراقبت کنید، برای سال‌ها زینت‌بخش محیط زندگی‌تان خواهند بود. این باغ‌های شیشه‌ای جذاب این امکان را برای شما فراهم می‌کنند که بتوانید اکوسیستم دلخواه خود را به‌همراه سایر وسایل کوچک تزئینی در یک محفظه شیشه‌ای بسازید. خوبی تراریوم در این است که درست کردن و نگهداری از آن آسان است، اما اشتباهاتی وجود دارد که انجام دادن آن‌ها، به‌سادگی باعث از بین رفتن گیاه یا گیاهان داخل تراریوم شده و باغ شیشه‌ای زیبای شما را به‌کلی نابود خواهد کرد. ازاین‌رو تصمیم گرفتیم در این مطلب در مورد 10 اشتباه رایج در نگهداری از تراریوم که باعث از بین رفتن گیاهان تراریومی و باغ شیشه‌ای شما می‌شوند را با هم بررسی کرده و برایتان شرح دهیم. پس با این مطلب همراه باشید.

1. قرار دادن تراریوم در معرض نور شدید

اغلب گیاهانی که برای قرارگیری در تراریوم‌ مناسب هستند، به نور زیاد و قوی خورشید نیازی ندارند و نمی‌توانند چنین شرایطی را تحمل کنند؛ ازاین‌رو اگر تراریوم را در معرض تابش شدید و مستقیم خورشید قرار دهید، سطح شیشه‌ای آن مثل ذره‌بین عمل کرده و با متراکم کردن نور، باعث سوختن گیاهان داخل تراریوم خواهد شد. ضمن اینکه دمای داخل تراریوم نیز به‌سرعت افزایش پیدا و به‌کلی همه چیز را نابود خواهد کرد. با همه این احوالات این مورد یکی از اشتباهات رایج در نگهداری تراریوم است و با انجام آن به‌سادگی و به‌سرعت تراریوم از بین خواهد رفت.

2. قرار دادن تراریوم در محیط کم نور

یکی دیگر از اشتباهات رایج در نگهداری تراریوم نقطه مقابل دریافت نور بیش‌ازحد، یعنی عدم دریافت نور کافی است. همه گیاهان به حداقل نور برای رشد خود نیازمند هستند. ازاین‌رو اگر تراریوم شما به‌اندازه کافی نور غیر مستقیم خورشید را دریافت نکند از بین خواهد رفت.
برای حل این مشکل می‌توانید از لامپ‌های مخصوص رشد یا لامپ‌های فلوئورسنت بهره‌گیری کنید. همچنین می‌توانید تراریوم خود را در نزدیکی پنجره‌ای نورگیر قرار دهید، تا مورد نیاز و نور غیرمستقیم خورشید را دریافت کند. تنها نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که تراریوم را در نقطه‌ای قرار دهید که در هیچ ساعتی از روز نور خورشید عبوری از پنجره روی آن نیفتد.

3. قرار دادن تراریوم در نزدیکی منابع گرمایشی

گرمای ناشی از رادیاتور یا سایر دستگاه‌های گرمایشی نیز می‌تواند تراریوم شما را به سرعت نابود کند. توجه داشته باشید اگر تراریوم را در نزدیکی این دستگاه‌ها قرار دهید، اکثر گیاهان آن زنده نخواهند ماند.

4. رشد زیاد گیاهان درون تراریوم در اثر هرس نکردن به موقع

در طول نگهداری از تراریوم خود، اجازه ندهید گیاهان داخل آن بیش‌ازحد رشد کرده و خیلی بلند شوند؛ چراکه اندازه گیاهان داخل تراریوم باید به گونه‌ای باشند که بتوانید هر گیاه را به‌طور جداگانه بررسی کرده و تمامی وسایل تزئینی داخل آن را منحصرا ببینید.
ازاین‌رو برای اینکه گیاهان تراریوم را زیبا و مرتب نگه دارید، باید آن‌ها را هرس کنید. به‌این‌منظور هر زمان که تراریوم شما در اثر رشد زیاد، شلوغ و متراکم شد آن‌ها را به‌خوبی کوتاه کنید تا به اندازه قبلی برگردند. ضمن اینکه می‌توانید با هرس کردن ریشه، همواره آن‌ها را کوچک نگهدارید.

5. حذف نکردن گیاه بیمار از تراریوم

از اشتباهات رایج در نگهداری از تراریوم حذف نکردن گیاه بیمار از تراریوم و رها کردن آن به‌حال خودش است، اما این کار اشتباه است و می‌تواند همه گیاهان تراریوم شما را نابود کند. بنابراین اگر به‌نظر می‌رسد گیاهی بیمار شده، در حال از بین رفتن است یا به مراقبت بیشتری نیاز دارد آن را سریعا از تراریوم خارج کنید، زیرا مشکلات آن گیاه می‌تواند سلامت سایر گیاهان را نیز به‌خطر بیاندازد. به‌این‌منظور از یک قاشقی بلند کمک گرفته و گیاه را از تراریوم خارج کنید. سپس گیاه بیمار را برای احیا نزد یک مختصص گیاه برده یا با مطالعه و تحقیق خودتان به درمان آن بپردازید. فقط موقع خارج کردن گیاه بیمار مواظب باشید که برای ریشه سایر گیاهان مزاحمت ایجاد نکنید. در نهایت هم گیاه قدیمی را با گیاهی هم اندازه و مشابه از نظر نیازهای نوری و آبیاری جایگزین کنید و حتما تمام بخش‌های ریشه‌ها را با خاک بپوشانید و چک کنید که هوا بین خاک نبوده و تمام ریشه‌ها به‌خوبی زیر خاک قرار گرفته باشند.

6. تمیز نکردن شیشه تراریوم

یکی دیگر از 10 اشتباه رایج در نگهداری تراریوم کثیف شدن شیشه تراریوم است، برای جلوگیری از این اشتباه باید هر چند وقت یکبار، داخل و خارج شیشه تراریوم را به خوبی تمیز کنید. دلیل این موضوع این است که اگر شیشه خیلی کثیف و غبارآلود باشد، نور به سختی به گیاهان خواهد رسید.
برای تمیز کردن شیشه تراریوم می‌توانید از روزنامه مرطوب یا دستمالی بدون پرز کمک بگیرید. در این باره به‌خاطر داشته باشید که برای تمیز کردن بخش داخلی تراریوم از تمیز کننده‌های شیمیایی استفاده نکنید، زیرا ترکیبات آن‌ها می‌تواند به گیاهان داخل تراریوم آسیب‌های جدی وارد کنند.

7. آب‌دهی زیاد

متاسفانه، تشخیص مرز بین آبیاری کافی و غرقاب کردن تراریوم کاری دشوار است. در نتیجه آبیاری بیش‌ازحد آن از جمله اشتباهات رایج در نگهداری از تراریوم به‌‎حساب می‌آید. یک راه موثر در پیشگیری از غرقاب کردن تراریوم، استفاده از اسپری آب به جای آب پاش‌های معمولی است. همچنین اگر بیش از اندازه به تراریوم آب دادید، می‌توانید مقدار اضافی را با دستمال حوله‌ای جذب کنید و تا زمانی که تراریوم خشک نشده است، درب آن را نبندید.

8. کود دادن به گیاهان تراریوم

معمولا اغلب گیاهان تراریومی به کوددهی نیازی ندارند و در نگهداری از تراریوم، هدف این است که گیاهان را همواره کوچک و مرتب نگه دارید. بنابراین نباید به آن‌ها کود بدهید، زیرا رشد آن‌ها بیشتر شده و از فضای محدود و معین خود خارج می‌شوند.

9. انتخاب نا‌درست گیاهان تراریوم

اگر خودتان قصد درست کردن تراریوم دارید، یادتان باشد برای انتخاب گیاهان داخل تراریوم، سراغ گیاهانی بروید که شرایط نگهداری مشابهی دارند. مثلا اگر تراریومی دربسته می‌سازید، به سراغ گیاهانی بروید که محیط مرطوب را ترجیح می‌دهند. همچنین دقت کنید تمام گیاهان انتخابی، به میزان یکسانی از نور نیاز داشته باشند. گفتنی است معمولا گیاهانی که به نور کم نیازمندند، رشد بهتری در تراریوم دارند.

10. قرار دادن ساکولنت و کاکتوس در تراریوم بسته

ساکولنت‌ها و کاکتوس‌ها همیشه در محیط‌هایی با نور زیاد و رطوبت کم رشد می‌کنند، ازاین‌رو یکی از اشتباهات رایج و بزرگ که در نگهداری از تراریوم می‌تواند رخ دهد این است که ساکولنت‌ها و کاکتوس‌ها را در تراریوم بسته بکارید؛ چراکه اگر آن‌ها را در تراریوم در بسته بکارید، محیط بیش‌ازحد برای آن‌ها مرطوب شده و به‌سرعت از بین خواهند رفت. برای حل این مشکل می‌توانید ساکولنت‌ها و کاکتوس‌ها را در تراریوم در باز و بدون پوشش بکارید. در این باره همچنین توجه داشته باشید که حتی ظرف دربسته‌ بسیار بزرگ نیز می‌تواند محیطی کاملا مرطوب داشته باشد؛ ازاین‌رو به‌هیچ‌وجه نباید برای ساکولنت‌ها و کاکتوس‌ها از تراریوم دربسته استفاده کنید.
برای تراریوم کاکتوس گردش هوا بسیار مهم است، به‌طوری‌که هوا باید قادر باشد تا به‌خوبی در اطراف ساکولنت جریان پیدا کند.

نرگس یکی از گل‌های زیبایی است که در اواخر فصل زمستان به گل نشسته و نوید آمدن فصل بهار و سرسبزی طبیعت را به شما خواهد داد. اما اگر شما نیز به این گل زیبا علاقه‌مند هستید و قصد خرید گل گلدانی نرگس را برای نگهداری در خانه خود دارید، باید بدانید که این گل دارای گونه‌های بسیار متنوعی است. پس پیشنهاد می‌کنیم در ابتدا بهترین گونه‌های گل نرگس را بشناسید و سپس نسبت به خرید گونه‌های دلخواه خود از این گل اقدام فرمایید.

مقدمه

اگر می‌خواهید بعد از سرمای زمستان، بهار خود را با گلی زیبا و در رنگ‌های لیمویی، کرم، سبز و صورتی آغاز کنید، پیشنهاد ما به شما خرید و نگهداری یکی از انواع گل نرگس است. اگر تا به حال از نرگس نگهداری نکرده‌اید پس حتما از تنوع بالا و زیبایی آن غافلگیر خواهید شد. این گل زیبا و اسطوره‌ای، بومی بخش‌هایی از اروپا، آفریقا، آسیا و مخصوصا سواحل مدیترانه است. امروزه اکثر مردم پیازهای پیوندی از این گیاه را تهیه می‌کنند و برای سال‌ها از آن نگهداری می‌کنند. نگهداری از نرگس کار سختی نیست و می‌تواند سال‌ها محیط زندگی شما را زیبا کند. این گیاه معمولا در پاییز کاشته می‌شود تا در بهار گل بدهد. مثل گل رز، نرگس نیز صدها سال است که توسط انسان‌ها کشت و نگهداری می‌شود. اگر دوست دارید شما هم به جمع دوست داران و نگهدارندگان گل نرگس بپیوندید، با این مطلب همراه شده و با گونه های مختلف گل نرگس بیشتر آشنا شوید. در ادامه به معرفی 15 مورد از محبوب‌ترین انواع گل نرگس خواهیم پرداخت.
یک نکته مهم قبل از شروع مطلب: تمام قسمت‌های گل نرگس و بیشتر از همه پیاز نرگس برای انسان‌ها، سگ‌ها، گربه‌ها و سایر حیوانات خانگی سمی محسوب می‌شود بنابراین حتما به این نکته توجه داشته باشید و اگر فرزند خردسال یا حیوان خانگی دارید، این گیاه را از دسترس او دور نگه دارید.

1. گونه پتی فور

نرگس پتی فور گلی زیباست که بهار شما را زیبا می‌کند. این گونه زیبا معمولا در بهار شکوفا می‌شود و در سیستم RHS (سیستم طبقه‌بندی گیاهان) این گونه در بخش چهارم و در کنار گیاهانی که قرار می‌گیرد که ساقه آن‌ها گل بیشتر و گل‌های آن یک گلبرگ اضافه دارد. این گیاه ظاهری کرک دار و چشم‌گیر دارد. اگر بین انواع گل نرگس قصد نگهداری از نرگس پتی فور را دارید باید درنظر داشته باشید که در طول زمان ممکن است پیاز این گل ضعیف‌تر شده و تنها یک ساقه گل‌دار داشته باشد. هرچند که با چنین اتفاقی دیگر نرگس شما دیگر پر از گل نخواهد بود، اما این موضوع از زیبایی این گیاه کم نمی‌کند.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس پتی فور

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 30 الی 45 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

2. گونه نیو بِیبی

نرگس نیو بِیبی مینیاتوری و پیوندی است. نیو بیبی نرگسی زیباست که قرار دادن آن در سبدهای آویزان بر زیبایی آن اضافه می‌کند. لبه گلبرگ‌های نیو بیبی زرد رنگ است و عطر شیرینی دارد. گل‌های این گیاه کوچک هستند، اما در عوض هر پیاز می‌تواند 3 الی 4 ساقه گل‌دار داشته باشد که همین باعث می‌شود گیاهی پر از گل داشته باشید. این گیاه که در بهار شکوفا می‌شود و عضو بخش هفتم سیستم RHS است. برگ‌های کوچک و متراکم و ساقه‌هایی با 1 الی 5 گل از مشخصه‌های این گونه از گونه های گل نرگس است.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس نیو بیبی

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 10 الی 20 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید

3. گونه کریوینا

نرگس کریوینا عضوی از بخش یک سیستم RHS است؛ گلی با ظاهر کلاسیک و شیپوری شکل که احتمالا خیلی دیده‌اید. این نوع نرگس یک تاج میانی فنجانی شکل دارد که در کوچک‌ترین حالت به اندازه گل‌برگ‌های بیرونی‌اش است. این گل زیبا در اوایل بهار و زمانی که سرمای زمستان به پایان برسد شکوفا می‌شود. نرگس کریوینا همچنین یکی از قد بلندترین گونه های گل نرگس است که نمای زیبایی را در باغچه شما ایجاد خواهد کرد.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس کریوینا

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع:  45 الی 50 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

4. گونه دِوُون سرخ

هنوز هیچ باغبانی نتوانسته است که یک نرگس به رنگ قرمز واقعی تولید کند اما دوون سرخ با تاج قرمز نارنجی و گلبرگ‌های زردش بسیار به این رنگ نزدیک است. این گیاه توسط یک پیوند دهنده انگلیسی پرورش یافته است و نام آن از نوعی گاو قرمز در شهرستان دوون انگلستان گرفته شده است. این گیاه در اواسط بهار گل‌های خاص و زیبایش را شکوفا می‌کند و با تاج بزرگی که دارد عضو بخش دو سیستم RHS که شامل گل‌هایی با تاج بزرگ می‌شود است. تاجی که حداقل نصف اندازه گلبرگ‌ها می‌شود، اما هیچوقت بزرگتر از آن‌ها نمی‌شود و حقیقتا زیباست.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس دوون سرخ

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 40 الی 45 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

5. گونه والدروم

والدروم عضوی از بخش یازدهم سیستم RHS است. گروهی که به‌خاطر ساقه‌های دو تکه‌ و گلبرگ‌های سفیدی که در اطراف یک تاج  پفکی و فنجانی شکل رشد می‌کنند شناخته می‌شوند. این گونه نرگس شباهت زیادی به زنبق رشتی دارد. برخلاف بیشتر گونه‌های این گیاه، والدروم به جای اینکه نوید آمدن بهار را بدهد، نوید آمدن تابستان را می‌دهد؛ درواقع این گیاه در اواسط و اواخر خرداد شکوفا می‌شود.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس والدروم

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 30 الی 65 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید

6. گونه وینستون چرچیل

گل‌های بلند و معطر نرگس چرچیل ارزش صبر کردن را دارند. این گیاه معمولا اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد شکوفا می‌شود و هر پیاز آن به‌طور میانگین چهار ساقه گل‌دار با گلبرگ‌هایی کرم رنگ و تاجی زرد رنگ دارد. گلبرگ‌های این گل در دو ردیف قرار گرفته‌اند و شبیه به میخک هستند که همین مساله این گل را تبدیل به یک گل شاخه بریده محبوب کرده است. نرگس وینستون چرچیل در طبقه 4 سیستم RHS قرار دارد. جایی که گل‌هایی با گلبرگ‌های دو تایی قرار می‌گیرند.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس وینستون چرچیل

- بومی: این گیاه پیوندی است.
- ارتفاع: 25 الی 30 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

7. گونه تاهیتی

در سال 1950 یک پرورش دهنده نرگس به نام جی لیونل ریچاردسون مجموعه‌ای از گل‌ها را با اسم‌های خاص پرورش داد که یکی از آن‌ها نرگس تاهیتی بود. این گل با تاج نارنجی رنگ و گلبرگ‌های طلایی رنگش یک کنتراست عالی را ایجاد می‌کرد و به‌همین‌خاطر یکی از گیاهان محبوب ریچاردسون بود. تاهیتی با گل‌های بزرگش که حدودا 10 سانتی‌متر قطر دارند جزئی از بخش چهارم (گلبرگ‌های دو تایی) به‌شمار رفته و در اواسط بهار شکوفا می‌شود.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس تاهیتی

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 30 الی 45 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

8. گونه زیوا پیپر وایت

کافیست از یک باغبان آگاه درباره رایحه نرگس زیوا پیپر وایت سوال کنید تا برایتان از عطر فوق‌العاده این گل بگوید؛ برخی عطر این گیاه را شیرین و برخی دیگر آن را مانند عطر مشک توضیف می‌کنند، اما چیزی که تمام باغبانان درباره نرگس زیوا پیپر وایت اتفاق نظر دارند آن است که نگهداری از زیوا در داخل خانه و گلدان بسیار آسان است. پیاز این گیاه تنها بعد از گذشت چند هفته از کاشته شدن در گلدان می‌تواند شروع به گل دادن کند. این گونه نرگس جزء اولین گیاهانی است که در بهار شکوفا می‌شود و عضو گروه هشتم طبقه‌بندی RHS یعنی “تازتا” به‌شمار می‌رود؛ گروهی که شامل نرگس‌هایی با تاج کوچک و عطری زیاد است.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس زیوا پیپر وایت

- بومی: مناطق مدیترانه‌ای
- ارتفاع: 35 الی 45 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

9. گونه توتو

یکی از گونه های سفید و زیبای گل نرگس که می‌تواند بهار زیباتری را برای شما به‌ارمغان بیاورد، نرگس توتو است. این گونه از انواع پاکوتاه گل نرگس است که ارتفاع آن نهایتا 30 سانتی‌متر و در اوایل بهار شکوفا می‌شود؛ ازاین‌رو این گیاه بهترین انتخاب برای نگهداری در گلدان یا استفاده در گوشه‌های باغچه است. هر ساقه از نرگس توتو شامل تعداد زیادی گل به شکل ستاره با گلبرگ‌های سفید و تاجی زرد رنگ است و زیبایی خاص خود را داراست. توتو در بخش دوازدهم سیستم RHS قرار می‌گیرد؛ جایی که شامل تمام نرگس‌هایی است که ویژگی‌های مختلف آن‌ها باعث شده تا در طبقه‌های دیگر جای نگیرند.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس توتو

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 15 الی 30 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید

10. گونه آیس فولیس

این گونه از گونه های نرگس ساقه‌های بلند دارد که در اواسط بهار گل می دهد. روی هر ساقه از نرگس آیس فولیس گل‌هایی با تاج زرد رنگ و گل برگ‌هایی به رنگ سفید برفی قرار دارد. این نوع از انواع نرگس می‌تواند برای سال‌ها زندگی کرده و هر سال مجددا گل بدهد. اگر به هلند سفر کنید که خانه اصلی این گیاه است می‌توانید نوعی از آن را ببینید که در اوایل بهار گل می‌دهد و این درحالی است که این گیاه جزء بخش سوم از سیستم طبقه بندی RHS است؛ بخشی که شامل گل‌‌هایی با تاج بزرگ هستند که در میانه بهار گل می‌دهند.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس آیس فولیس

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 45 الی 50 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

11. گونه رپتور

طبقه ششم نرگس‌ها که رپتور نیز بخشی از آن است تاجی برجسته و گلبرگ‌های خمیده و رو به عقب دارند. روی ساقه‌های این گیاه زیبا یک گل می روید که معمولاً ساقه را خم می‌کند. گل‌های این نوع نرگس برای حشرات گرده‌افشان مثل زنبور‌ها و پروانه‌ها بسیار جذاب است، ازاین‌رو اگر این گونه از انواع گل نرگس را در خانه‌تان داشته باشید، میزبان زنبورهای دوست داشتنی و پروانه‌های زیبا خواهید بود. نرگس رپتور در اوایل بهار شکوفا شده و جزء اولین گیاهانی است که گل می‌دهد.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس رپتور

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 30 الی 45 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

12. گونه مری گی لیرت

نرگس مری گی لیرت برخلاف بیشتر گونه های گل نرگس که زرد، سفید یا ترکیبی از این دو رنگ هستند، گل‌هایی صورتی رنگ و گاها گلبهی دارد که می‌تواند هر باغچه‌ای را زیبا کند. این نرگس گونه از انواع گل نرگس در سال 2013 معرفی شده و از مشخصات آن ساقه‌هایی دو تکه است که بیشتر از یک نرگس شبیه گل صد تومانی است. این گیاه معمولا در اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت شکوفا می‌شود و در سیستم RHS این گیاه عضو بخش یازدهم و جزء گیاهانی است که تاجی به اندازه نصف گلبرگ‌ها دارد. همین مساله باعث شده تا نرگس مری گی لیرت ظاهری پفکی به خود بگیرد.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس مری گی لیرت

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 30 الی 45 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

13. گونه داچ مستر

نرگس داچ مستر از گونه بسیار قدیمی “کینگ آلفرد” گرفته شده است و یکی از گونه های محبوب گل نرگس به‌شمار می‌رود. گل‌های زیبا و زرد رنگ این نرگس ظاهری شیپوری شکل دارند و معمولا در اوایل تا اواسط بهار شکوفا می‌شوند. داچ مستر می‌تواند از طریق پیاز خود در طول چند سال تکثیر شود و عصو بخش اول سیستم RHS است؛ بخشی که شامل نرگس‌هایی با تاجی به اندازه یا بزرگتر از گلبرگ‌ها می‌شود.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس داچ مستر

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 35 الی 40 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید

14. گونه شاعر

نرگس شاعر یک گونه بومی است و جزء اولین نرگس‌هایی است که برای کشت و پرورش دادن استفاده شده است. امروزه این گونه از انواع نرگس نیز جزء یکی از گیاهان محبوب در دنیاست. بیشتر گونه های گل نرگس گونه شاعر نیز می‌تواند به‌سرعت بزرگ و گسترده شود بی‌آنکه مهاجم باشد و همه فضای اطرافش را به تسخیر خود در آورد. گلبرگ‌های سفید این گیاه در اطراف تاجی زرد رنگ با لبه‌های سرخ آراسته شده‌اند و گل‌هایی سفید رنگ و زیبا با عطری دلنشین را به رخ می‌کشند. نرگس شاعر نیز از جمله نرگس‌های معطر است که عطری شبیه به یاسمن یا سنبل دارد و در صنعت عطرسازی از آن استفاده می‌شود. این نرگس در بخش نهم سیستم RHS قرار دارد؛ بخشی که کاملا مختص به نرگس شاعر و گونه‌هایی است که از آن مشتق شده‌اند.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس شاعر

- بومی: مرکز و جنوب آمریکا، آمریکای شمالی
- ارتفاع: 30 الی 45 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

15. گونه پروفسور انیشتین

گل‌هایی بزرگ با تاجی واکسی و براق که در کنار گلبرگ‌های سفید و براقش جلوه زیبایی دارد نشانه‌های گل نرگس پروفسور انیشتین است. این گیاه عموما در اواسط بهار شکوفا می‌شود و عطری دلنشین دارد. نرگس پروفسور انیشتین یکی از گیاهان مناسب برای نگهداری در باغچه است که می‌تواند هر سال مجددا گل بدهد. این نرگس در دسته دوم سیستم RHS جایی که تاج گیاه حداقل یک سوم اندازه گلبرگ‌ها است، قرار دارد.

اطلاعات بیشتر درباره نرگس پروفسور انیشتین

- بومی: این گیاه پیوندی است
- ارتفاع: 40 الی 45 سانتی‌متر
- نور مورد نیاز: نور کامل خورشید و گاهی سایه

پاسخ به سوالات متداول درباره گونه‌های مختلف گل نرگس

اگر دوست دارید از یک گیاه آپارتمانی خاص در خانه خود نگهداری کنید، پیشنهاد می‌کنیم گیاه سرخس شاخ گوزنی را خریداری فرمایید. این گیاه که یکی از زیبا‌ترین گونه‌های سرخس است، روش نگهداری آسانی دارد و به همین دلیل گزینه مناسبی برای پرورش در خانه محسوب می‌شود. اما اگر درباره سرخس شاخ گوزنی و روش مراقبت از آن اطلاعات زیادی ندارید، پیشنهاد می‌کنیم در ابتدا مقاله زیر را مطالعه کنید. پس از آن نیز نسبت به خرید گیاه آپارتمانی سرخس شاخ گوزنی اقدام نمایید.

معرفی سرخس شاخ گوزنی

همانطور که از نام این گیاه مشخص است، این سرخس زیبا شباهت ظاهری زیادی با شاخ گوزن دارد. نگهداری از سرخس شاخ گوزنی آسانی است و کمی رسیدگی کافی است تا برای مدت طولانی از جذابیت آن لذت ببرید! این گیاه بومی آسیا و استرالیاست و در گذشته جزو گیاهان کم‌یاب به‌شمار می‌رفته است، اما به همت باغبانان استرالیایی و آسیایی، امروزه دیگر پیدا کردن یک سرخس شاخ گوزنی کار سختی نیست! اگر شما نیز دوست دارید یکی از این سرخس زیبا را در خانه یا محل کار خود داشته باشید، مطالعه این مطلب را از دست ندهید. در این مطلب همه آنچه برای نگهداری از سرخس شاخ گوزنی لازم است بدانید را به شما خواهیم گفت.

شناسنامه گیاه

- نام علمی: Platycerium bifurcatum
- نام رایج: سرخس شاخ گوزنی
- نوع گیاه: سرخس
- اندازه گیاه بالغ: ارتفاع و پهنای 60 الی 90 سانتی متر
- نیازهای نوری: سایه نسبی، نور فیلتر شده خورشید
- گلدهی: این گیاه گلی تولید نمی‌کند
- منطقه بومی: آسیا، استرالیا
- سمی بودن: سرخس شاخ گوزنی سمی نیست

شناخت بیشتر سرخس شاخ گوزنی

این سرخس جز گیاهان هوازی یا اپیفیت به‌شمار رفته و باید به‌صورت نصب شده روی تنه درخت یا توپ آویزی نگهداری شود، پس برای نگهداری از سرخس شاخ گوزنی خبری از خاک نیست. دلیل این موضوع این است که سرخس شاخ گوزنی در طبیعت اصلی خود نیز روی تنه درختان رشد می‌کند. رشد این گیاه به میزان نور دریافتی، دما و آبیاری صحیح بستگی دارد. این گیاه گل نداده و در خاک کاشته نمی‌شود. دو نوع برگ در این گیاه به چشم می‌خورد: برگ‌های کوچک و مسطح که توپ ریشه را پوشانده و آب و عناصر مغذی را جذب می‌کنند و برگ‌های سبز و گوشه دار که از تنه اصلی جوانه زده و می‌توانند به ارتفاع یک و نیم متر نیز برسند.
اگر در جست و جوی گیاهی با ظاهر متفاوت هستید، بدون شک این سرخس می‌تواند با برگ‌های متفاوت و نحوه رشد خود بر روی چوب، توجه شما را به خود جلب کند!

روش مراقبت از گیاه

بهترین روش برای نگهداری و برآورد نیازهای یک سرخس شاخ گوزنی این است که طبیعت اصلی آن را برایش فراهم کنید. همان‌طور که قبل‌تر اشاره کردیم، این گیاه در طبیعت اصلی خود به‌صورت اپیفیت رشد می‌کند و در جنگل‌های بارانی، میزان قابل قبولی از رطوبت را تجربه کرده و نور پس از عبور از شاخ و برگ سایر گیاهان (به صورت فیلتر شده) به آن می‌رسد.

نور مناسب برای سرخس شاخ گوزنی

سرخس شاخ گوزنی ترجیح می‌دهد که در محیطی با نور فیلتر شده خورشید زندگی کند. برای مثال، اتاقی که در تمام طول روز نور نسبی خورشید (فیلتر شده و دارای کمی سایه) را دریافت کند، برای رشد این سرخس مناسب است. اگر می‌خواهید سرخس شاخ گوزنی را در محیطی با نور بیشتر قرار دهید، باید آب و رطوبت بیشتری نیز برای آن فراهم کنید. در هر صورت، مواظب باشید که اشعه‌های خورشید به صورت مستقیم به این گیاه نتابند، زیرا برگ‌های آن به‌راحتی دچار سوختگی شده و از بین خواهند رفت.

روش صحیح آبیاری

آبیاری صحیح و مناسب، فاکتوری اساسی در رشد موفق سرخس شاخ گوزنی است، به‌طوری‌که این گیاه باید به‌طور مرتب آبیاری شود. البته این موضوع نباید با آبیاری بیش‌ازحد و غرقاب کردن گیاه اشتباه گرفته شود. برای آبیاری سرخس شاخ گوزنی باید صبر کنید تا بخش پایه گیاه در بین دفعات آبیاری خشک شود. روال آبیاری باید تقریبا اینگونه باشد: هفته‌ای یکبار در ماه‌های گرم سال، و هر 2 الی 3 هفته در ماه‌های سرد.
جهت تسهیل در آبیاری، سرخس و تکیه گاه آن را از روی دیوار (یا هر جایی که به آن آویخته شده است) برداشته و آن را برای 10الی 20 دقیقه در سینک پر از آب بخیسانید. هر زمان که احساس کردید ریشه‌ها کاملا از آب اشباع شده‌اند، سرخس را خارج کنید. سپس اجازه دهید گیاه کمی خشک شود و در نهایت آن را به مکان اولیه خود بازگردانید.
در طول نگهداری از سرخس شاخ گوزنی اگر متوجه شدید که برگ‌های پوشاننده ریشه (یا برگ‌های متمایل به پایین) گیاه قهوه‌ای یا سیاه شده‌اند، احتمالا گیاه را بیش از حد نیاز خود آبیاری کرده‌اید. همچنین، قهوه‌ای و پژمرده شدن نوک این برگ‌ها نیز نشانه نیاز گیاه به آب بیشتر است.

بهترین خاک برای گیاه

با اینکه می‌توانید یک سرخس شاخ گوزنی جوان را در خاک گلدان مرطوب پروش دهید، اما به محض آغاز روند بلوغ باید آن را به یک تکیه‌گاه مناسب منتقل کنید، چون همان‌طور که گفتیم این گیاه اپیفیت است، یعنی در طبیعت اصلی خود روی لبه و تنه درختان و سایر گیاهان بزرگ رشد می‌کند. پس در خانه شما نیز باید در شرایط مشابهی قرار بگیرد. برای متصل کردن سرخس شاخ گوزنی، به پیت، کمپوست، خزه و سایر الیاف طبیعی نیاز دارید تا نقش تنه درخت را برای گیاه ایفا کنند.

دما و رطوبت مناسب محیط نگهداری گیاه

اگر لازم باشد فقط یک نکته را در مورد نگهداری سرخس شاخ گوزنی به خاطر بسپارید، آن نکته این است: سرخس شاخ گوزنی “عاشق” رطوبت است!
این گیاه دوست دارد در محیطی گرم و مرطوب زندگی کند. البته، انواع بالغ آن می‌توانند تا حدودی از پس هوای سرد و حتی یخبندان نیز بربیایند. برای افزایش رطوبت در اطراف گیاه، سعی کنید آن را در اتاقی مرطوب قرار دهید؛ مثلا حمام و آشپزخانه، البته به شرطی که محیط‌های یاد شده نورگیر باشند و نور مورد نیاز برای نگهداری از سرخس شاخ گوزنی را تامین کنند. استفاده از یک دستگاه کوچک مرطوب کننده هوا یا اسپری کردن مداوم آب به سرخس شاخ گوزنی نیز از دیگر روش های تامین رطوبت گیاهان رطوبت دوست و این گیاه به‌شمار می‌رود.
از رطوبت مورد نیاز برای نگهداری از سرخس شاخ گوزنی گذشته نوبت به بازه دمایی مناسب برای نگهداری از آن می‌رسد؛ در این باره باید بگوییم که بازه دمایی ایده‌آل برای سرخس شاخ گوزنی 10 الی 37 درجه سانتی‌گراد است. اگر گیاه خارج از این بازه دمایی قرار دارد، حتما وضعیت رطوبت را بررسی کرده و مشکلات احتمالی را برطرف کنید.

روش کود دادن به سرخس شاخ گوزنی

برای افزایش میزان رشد سرخس شاخ گوزنی خود، می‌توانید از کود محلول در آب متعادل استفاده کنید و در طول رشد فعال گیاه (فصل‌های بهار و تابستان) ماهی یکبار به آن کود بدهید.

بررسی سمی بودن سرخس شاخ گوزنی

با اینکه سرخس شاخ گوزنی جز گیاهان سمی نیست؛ اما با توجه به ساختار گیاه، بهتر است آن را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی خود قرار دهید. برای مثال، آویزان کردن بهترین راه برای نگهداری از سرخس شاخ گوزنی است.

چگونه می‌توان این سرخس را تکثیر کرد؟

بهترین روش برای تکثیر این سرخس “تقسیم کردن” است. در طول نگهداری از سرخس شاخ گوزنی می‌توانید سرخس‌های شاخ گوزنی بزرگ و بالغ خود را به‌راحتی به گیاهانی کوچک‌تر تبدیل کنید. برای این کار، باید بخش‌هایی از ریشه را جدا کرده و در گلدانی کوچک با خاک مرطوب بکارید. هر بخش جدا شده باید دارای میزان کافی ریشه و حداقل یک برگ باشد. سپس گلدان‌های کوچک را در مکانی گرم و مرطوب قرار دهید تا زمان رشد مستقل آن‌ها فرا برسد. اگر این بخش‌های جدا شده برگ جدیدی تولید نکردند، ناراحت نشوید. این روش به زمان و انرژی بیشتری نیاز دارد.
به‌طورکلی باید درنظر داشته باشید که تکثیر سرخس‌ها نیازمند کمی تمرین و تجربه است و حتی باغبانان حرفه‌ای نیز همیشه در آن موفق نمی‌شوند.

روش هرس کردن گیاه

سرخس شاخ گوزنی نیازی به هرس کردن ندارد، حتی برگ‌های قهوه‌ای شده آن نیز نباید از روی آن جدا شوند، به‌طوری‌که اگر به ریشه (پایه) گیاه نگاه کنید، ممکن است برگ‌های محافظی را می‌بینید که با گذشت زمان قهوه‌ای رنگ شده‌اند، این برگ‌ها بخش مهمی از گیاه هستند و باید روی ریشه باقی بمانند.

آفات آلوده کننده و بیماری‌های احتمالی گیاه

سرخس شاخ گوزنی به‌خودی خود به آفت های گیاهان آپارتمانی رایج مبتلا نمی‌شود، اما اگر گیاهی در اطراف آن بیمار باشد، ممکن است دچار کنه تار عنکبوتی شود. بنابراین باید گیاهان اطراف آن را به خوبی بررسی کنید تا ناقل بیماری نباشند. در طول نگهداری از سرخس شاخ گوزنی اگر لکه‌های سیاه رنگ روی سطح برگ‌های این سرخس مشاهده کردید، حتما مشکل به‌دلیل بالا بودن رطوبت هوا یا وجود اسپورها ایجاد شده است. برای درمان، باید از روغن چریش یا سایر قارچ‌کش‌های طبیعی استفاده کنید.